Raketni čamac je mali,brzi ratni brod naoruzan sa protivbrodskim raketama kao osnovnim naoruzanjem i artiljerijom malog kalibra koja je prvenstveno namenjena za PVO broda.
Pretečom raketnih čamaca se mogu smatrati mali britanski brodovi naoruzani raketama koji su se pojavili početkom 19 veka i koji su sluzili za bombardovanje luka i neprijateljskih brodova na sidrištu.
Posle drugog svetskog rata,pojavom protivbrodskih raketa malih dimenzija,dolazi do gradnje prvih raketnih čamaca.Prvi su se pojavili u SSSR-u,bili su to pregrađeni torpedni čamci P-6 kojima su ugrađena dva lansera za rakete P-15,dok su od artiljerije imali dvocevni top od 25 mm za PVO broda.Ovo su bili raketni čamci klase Komar.Na osnovu iskustava stečenih sa ovom klasom,uskoro se grade veći i bolje naoruzani raketni čamci klase Osa.Ovi brodovi su imali mnogo bolje pomoračke osobine i jače raketno (4 rakete P-15) i artiljerijsko (2x2x30 mm AK-230) naoruzanje.Pojava ovih brodova nije previše uznemirila zapadne zemlje jer je do njih procurela informacija da je,po proračunu mornarice SSSR-a,za uništenje cilja tipa razarač potrebno 18 brodova klase Komar,od kojih bi jedan ili dva došla na poziciju da izvrše raketni napad.Preokret dolazi 21.10.1967. godine kada su 2 egipatska raketna čamca klase Komar napala i potopila izraelski razarač Elat.Raketni čamci su ispalili 4 rakete koje su sve pogodile cilj.Druga potvrda dolazi u Pakistansko-Indijskom ratu 1971,kada su indijski raketni čamci naneli teške gubitke pakistanskoj mornarici,i u dva navrata sa raketama P-15 gađali i ciljeve na obali (veliki tankovi goriva na naftnom terminalu u Karačiju).Prvi odgovor na raketne čamce su dali izraelci izgradnjom sopstvenih raketnih čamaca i topovnjača naoruzanih raketema tipa Gabrijel.Njihovo uspešno dejstvo u Oktobarskom ratu 1973 dovodi do pravog buma,kako u izgradnji raketnih čamaca,tako i u konstruisanju novih tipova protivbrodskih raketa.
Savremeni raketni čamci su brodovi deplasmana do 350 t,brzine do 40 čv.,naoruzani sa 2-8 lansera za protivbrodske rakete,2-4 topa kalibra 25-40 mm namenjenih za PVO broda,dok neki imaju i torpeda koja sluze za potapanje cilja kada se on onesposobi raketom.Pogon kod manjih čine dizel motori,a kod većih su to uglavnom kombinacije dizel motora i gasnih turbina (CODOG).I ovi brodovi su sledili nepisano pravilo evolucije ratnih brodova te su se gradili sve veći i veći.Samim tim je došlo do jačanja atriljerijskog naoruzanja koje se danas uglavnom sastoji od 1-2 automatska topa kalibra 57-76 mm.Jačanje artiljerije i potreba za nošenjem sve veće količine raznovrsne elektronske i druge opreme dovodi do prestanka gradnje raketnih čamaca.Njihove osnovne zadatke sa uspehom preuzimaju raketne topovnjače,kao brodovi koji mogu sa uspehom da odgovore savremenim zahtevima za protivbrodsku borbu.