PALUBA

Prikazani je avion 275. izgrađeni avion kako pokazuju crno ispisane brojke preko pruga na vertikalnom kormilu. Kamuflaža su tamnozelene i tmnosmeđe šare na sivoj osnovi. Znakovi nacionalne pripadnosti su standardni, a vrijedi spomenuti da su rondele na bokovima trupa francuskih aviona  bile stavljene tek od 1940. na britanski zahtjev. Predmet u obliku kuke ispaod trupa iza pilotske kabine je poluuvlačina radio-antena.

Tip – lovac, jednosjed
Motor – jedan tekućinom hlađeni redni Hispano-Suiza 12Y45, dvanaest cilindara 930KS u polijetanju I 850KS na razini mora
Naoružanje – jedan top Hispano-Suiza od 20mm sa 600 metaka, postavljen da gađa kroz osovinu elise, te četri mitraljeza  MAC 1934 M 1939 od 7,5mm sa 500 metaka po mitraljezu u krilima
Max. brzine – 535km/h na 5.500m; 425km/h na razini mora
Brzina krstarenja – 485km/h na 4.000m 
Početna brzina penjanja – 720m/mi
Penjanje – 6.000 za 8min 59sek
Operativni plafon – 10.500m
Dolet – 890km pri brzini 370km/h na 5.100m;
Težine – 2.120kg prazan; 2.676kg opterećen
Razmah krila – 10,12m
Dužina – 8,75m
Visina – 2,57m
Površina krila – 15,97m²

Dewoitine 520 iz sastava 5. Escadrille, Groupa de Chasse III (lovačka grupa), na kome je u proljeće i početkom ljeta 1941. letio podoficir-pilot Pierre le Gloan u Alžiru. Le Gloan je u drugom svjetskom ratu postigao 22 pobjede.

.

Iako nešto sporiji od Messerschmitta Bf 109E i Supermarine Spitfirea, lovac Dewoitine 520 bio je nešto ispred njemačkog lovca po manevarskim sposobnostima, dok je britanski avion po pokretljivosti zaostajao iza Bf 109E. Uprkos toj pokretljivosti i tom naoružanju, sudbina Dewoitine-a 520 bila je da odigra relativno malu ulogu u drugom svjetskom ratu. Razlog je jednostavan: razvoj novih tipova aviona započeo je u Francuskoj tako kasno da je malo aviona proizvodnih serija stiglo do jedinica francuskih zračnih snaga prije kapitulacije Francuske u junu 1940.

Projektiranje D 520 započela je 1936. godine ekipa koju je vodio Emile Dewoitine. Iako francusko Ministarstvo zrakoplovstva nije prihvatilo prvi nacrt, on je 1937. godine prerađen da bi zadovoljio  zahtjevima uvjetima za lovačkim avionom  izdanog u januaru te godine. Naručena su bila tri protutipa i prvi je poletio u oktobru 1938. Imao je motor od 890KS 12Y21, dvokraku drvenu elisu i hladnjake u krilima. Utoku ispitivanja ti su hladnjaci zamijenjeni  jednim u donjem dijelu trupa, a dvokraka elisa sa trokrakom, čime je znatno povečana brzine. Radi bolje uzdužne stabilnosti povećane su i vertikalne repene površine. Taj tip je ušao u proizvodnju u mastu 1939.

Planirano je bilo da se u serijskoj proizvodnji aviona koristi motor 12Y51 od 1.100KS, ali kako nije bio na raspolaganju, moralo se uzeti 12Y45 sa 910KS. Prvi avion serijske proizvodnje koji je poletio u novembru 1939, razlikovao se od ostalih aviona serije po tome što je imao motor 12Y31, ovalni vjetrobran u jednom komadu, drljaču umjesto repnog kotača i naoružanje od samo dva mitraljeza u krilima. Druga mašina serijske proizvodnje bila je dovršena po svim standardima za operativne avione.  U vrijeme njemačke invazije na zapad, u maju 1940, tempo proizvodnje lovačkih aviona D 520 dosegao je brojku od 100 aviona mjesečno, ali je sama jedna jedinica Groupe de Chasse I/3 bila s njima opremljena za operacije. U ostale jedinice je stizao u toku borbi, ali to nije bilo dovoljno da se promijeni ishod bitke za Francusku. Uprkos prebrzom uključivanju u borbene operacije, avioni  D 520 francuskih zračnih snaga dobro su se držali. U svemu  im je bilo priznato 108 potvrđenih i 39 vjerojatnih obaranja, dok su  istovremeno izgubili 54 aviona iz svojih redova.

Do kapitulacije Francuske u junu 1940. izgrađeno je bilo oko 437 lovačkih aviona D 520 i planiran početak proizvodnje D 521. Jedan model aviona D520 bio je opremljen i motorom Merlin III od 1.030KS, s kojim je postizao brzinu od 570km/h na visini od 4.950m, ali je taj projekt napuštan u novembru 1939. Ostale vezije D 520 bile su:  D 524 s motorom 12Z89ter  iz juna 1940, koji je postizao 615km/h;  D 523 s motorom 12Y51 iz maja-juna 1940;  D 520Z iz septembra-decembra 1941, s dopunskim potiskom mlaza iz skračenih ispušnih cijevi, poboljšanim stajnim trapom i  izmjenjivačem  topline umjesto hladnjaka za ulje;  SE520Z s motorom 12Z od 1.600KS iz februara 1943, koji nikad nije poletio;  avion za brzinska natjecanja D 550 s motorom 124crs iz juna 1939 – februara 1940, koji je postizao brzinu od 700km/h,  te D 551 iz 1940-1941, vojna verzija modela D 550.

Avion D 520 ostao je u naoružanju zračnih snaga višijevske Francuske u Francuskoj i  prekomorskim posjedima, pa su ga sveznički avioni susretali u dalnjim borbama. Proizvodnja za Vichy nastavljena je u august 1941. i prije  nego nego što je u decembru 1943. prestala, bilo je uzgrađeno još 349 lovačkih aviona D 520

[attachment=1]

Vrlo pokretljiv avion, mada je dug nosni deo u odnosu na kratak zadnji ukazivao na moguću uzdužnu nestabilnost. Motori HS 12Z su bili samo pojačana verzija ranijih motora. Poslednji lovci na kojima su ugrađivani bili su S-49C. Mada su bili relativno kompaktni. laki i omogućavali ugradnju 20mm topa HS 404 "cannon-moteur", RR Merlin je bio savremeniji motor, iz kojeg je kasnije razvijen Griffon. Zvezdasti Gnome-Rhone 14R bio je još 1940. bolje rešenje i razvijao snagu od 1500ks, ali bilo je kasno da se zmaj Dewoitinea, prilagođen za linijski motor temeljno pregrađuje.  Francuzi nisu imali ništa slično DB 601/605 sa ubrizgavanjem goriva.

Koliko je nacionalizacija avioindustrije u Francuskoj sredinom tridesetih uticala na kašnjenje u razvojnim (i proizvodnim) programima francuske avijacije?

Mnogo.

https://youtu.be/lMdMo2j3084

Muzejski primerak izložen na La Buržeu.

[attachment=1]