Print Page - Bojni brod Dante Alighieri

Italiju nije ništa zaustavljalo u težnji da razvije močnu flotu, pa počinje gradnju novih i modernih brodova.
Pomorski ratovi potkraj 19 i početkom 20 vijeka istakli su značaj i učinak artiljerije na velikim daljinama ( 10 000m), a s time i povečanje broja topova velikog kalibra, uz bolju oklopnu zaštitu i povečanje brzine.

Kao prototip u svijetu se pojavljuje Dreadnought (gradnja počela 1905) Prednosti drednota nad dotadašnjim tipovima oklopnjača bili su više nego očiti i odgovarali su zahtjevima nove pomorske taktike boja na daljinama od 10 000-15 000m. Udvostručenjem topova velikog kalibra povečana je vatrena moć, plotunsko gađanje i uspješnije upravljanje vatrom, avn domašaja torpeda kao tada relativno novog oružja, postignuti su bolji razmještaji i zaštita topova, a olakšano snabdjevanje municijom.

Tu treba pomenuti mornaričko tehničkog pukovnika, genijalnog brodograditelja Vittorio Emanuele Cuniberti-a koji je sa Benedetto Brinom bio najveći dizajner ratnih brodova. Njegova su razmišljanja bila daleko prije vremena. Još 1893 počeo je raditi na projektu broda koji se približio idejama o brodu tipa drednot, međutim ta projekt nije mogao realizirati.

Kako Italija nije imala volje financirati njegov projekat , dozvoljeno mu je da svoju teoriju u potpunosti razotkrije 1903 u časopisu Janes Figting Ship. To je počelo stručne rasprave i uveliko uticalo na Sir John Fishera, koji je takođe tragao za najoptimalnijim rešenjem da pokrene izgradnju prvog drednota 1905g.

[attachment=1]
Prvi bojni brod tipa drednot Italija je počela graditi 1909 da bi 1913 ušao u flotu

To je bio prvi italijanski prototip drednota Dante Alighieri , na kojem se vidi kreativnost Italijana koji su prvi primijenili trocijevne kule, iako je austrijski Tegetthoff, sa izboljšanom verzijom Škodinom trocijevnom kulom ušao u servis prije Dantea.

Dantea kopiraju i Rusi u klasi Gangut, manjim kalibrom i tanjim oklopom, sa A-U Škodinom tehnologijom trocijevnih kula.

Dante Alighieri je bio brod deplasmana punog deplasmana 19,500t, dimenzija 144,6x22,4x8,7m, sa oklopnim pojasom 251mm, brzine 23 čv, ugrađene su bile Ansaldo parne turbine snage 26.000Ks.

Glavno naoružanje su bili topovi 12x 305mm, imao je još 20x 119 mm i 12x76mm i tri torpedne cijevi.
Brod je kao što se vidi za to doma imao impresivnu brzinu i jako naoružanje. Ali i ovde je vječita boljka italijana nešto tanji oklop nego brodovi njegovog tipa.

Upitan je i razmještaj topova koji su postavljeni nisko na palubi, dvije kule na sredini broda, tako da nije po pramcu i krmi upotrebljavati više od tri topa, znači jednu kulu, što mu je umanjivalu inače veliku vatrenu moć. Imao je nisku i dugu siluetu.

[attachment=2]
[attachment=3]
[attachment=4]

PALUBA

Ratna mornarica => Operativa => Topic started by: ML on December 30, 2010, 12:35:01 pm