duje
kapetan bojnog broda
 Offline
Gender: 
Posts: 17 876
|
 |
« on: August 05, 2012, 10:38:15 am » |
|
Junkers Ju 88 bio je najsvestraniji avion drugog svjetskog rata, služeći Luftwaffe kao bombarder iz horizontalnog leta, izviđačka mašina, jurišni avion, trenažni avion, dnevni i noćni lovac, polagač mina i torpedni bombarder.
Uprkos činjenici da je Ju 88 operativno korišten za mnoge zadatke, konstruiran je bio prema specifikaciji koja je tražila brzi bombarder, kao što je bio de Havilland Mosquito, britanski pandan izvanrednom Ju 88. Specifikacija je izdana u proljeće 1935. godine a Ju 88 je prvi put poletio u decembru 1936. Prva dva prototipa sa svojim DB 600 motorima nisu odgovarali specifikaciji, ali ju je Ju 88 V3 s dva DB 601 motora dobrano nadmašio. Organi vlasti bili su ushićeni, ali su ipak saopćili Junkersu da konstrukciju treba mijenjati, kako bi mašina bila sposobna za zadatke bombardiranja u obrušavanju. Tako je nastao Ju 88 V5, s ojačanom konstrukcijom, nosom potpuno u staklu umjesto konvencionalnog nosa kod ranijeg prototipa i trbušnom gondolom s još jednim mitraljezom, čime je udvostručeno defanzivno naoružanje tog tipa. Ju 88 V5 postigao je nekoliko svjetskih rekorda, a dotle je Reichsluftfahrministerium odlučio da Ju 88 treba postati slijedeći srednji bombarder Luftwaffe.
Proiztvodnja je krenula početkom 1939. godine i taj je tip ušao u naoružanje augusta iste godine. Ju 88A bio je određen da postane glavna bombarderska varijanta i serija je proizvedena u velikom broju podvarijanti. Zajedničko s sdrugim borbenim avionima bilo mu je neprekidni porast težine kao posljedica sve većeg tereta bombi i sve jaćeg ofanzivnog naoružanja, zajedno s potrebom za sve snažnijim motorima i sve većom količinom pogonskog goriva. Prvotni motor zamijenjen je kod Ju 88 V5 s Junkersovim Jumo 211, koji je pokretao I bombardere što su sljedili, sve do Ju 888, koji je imao zvijezdaste motore BMW 801. Najvažnije podvarijante podserije Ju 88A s povećanim rasponom krila za 1,63m, kombiniranim defanzivnim naoružanjem top/mitraljez I skoro dvostrukim ofanzivnim teretom od 2.000kg; A13 jurišna varijanta s prednjim vatrenim naoružanjem od 16 mitraljeza kalibra 7,92mm; A14 adaptirana verzina A4 s boljom zaštitom i rezačima čelične užadi obrambenih balona, te torpedni bombarder A17 s dva ispod pričvršćena torpeda.
Modeli Ju 88B i 88E konstruirani su paralelno sa serijom Ju 88A, s motorima Jumo 213 i većim, ali bolje profiliranim nosom u staklu, nisu ušli u serijsku proizvodnju. Od smog početka Ju 88 programa, RML (Ministarstvo Reicha za zračni promet), je uočilo mogućnosti tog tipa kao teškog lovačkog aviona i za te potrebe razrađena je posebna lovačka verzija Ju 88C. Međutim, kako ke izgradnja bombardera dobila prednost pred izgradnjom lovačkih aviona, tek u 1943. Godini počeli su na front stizat lovci Ju 88 u iole spomena vrijednom broju.
Prve od tih modela, Ju 88C-1, pokretali su zvijezdasti motori MBW 801, ali kako je taj motor prvenstveno dodijelje Focke-Wulfu za FW 190, Ju 88C-1 je napušten u korist Ju 88C-2 s motorima Jumo 211. Prvi lovački model što je ušao u proizvodnju na širokom planu od sredine 1942. godine bio je Ju 88C-6. Kao i svi C modeli, imao je masivan nos i naoružanje od tri ugrađena topa od 20mm, te tri ugrađena mitraljeza od 7,92mm. Ju 88 C-6b bio je prvi Ju 88 model opremljen radarom za noćnu borbu, a ušao je u proizvodnju krajem 1942. godine. Slijedeći model, Ju 88C-6c, imao je osebujnu, ali vrlo uspješnu “schräge Musik” H instalaciju: dva topa od 20mm u trupu, ugrađena tako da gađaju prema naprijed i ukoso prema gore, u trbuh bombardera iznad sebe. Serija Ju 88R bila je verzija noćnog lovca Ju 88C s motorima BMW 801, Slijedeći se pojavio Ju 88D, vrlo uspješna mašina za daljinska izviđanja.
Avioni serije noćnih lovaca Ju 88G, proizišli sui z prethodne Ju 88R, bili su od nje brojniji. Prvi model nove srije, Ju 88G-1, pojavio se u proljeće 1944. godine, a uskoro su mu sljedile poboljšane verzije, od kojih je najbolja bila Ju 88 G-7b s četri topa od 20mm u nosu, dva od 20mm kao “schräge Musik”, i maksimalnom brzinom od preko 644km/h. Serija Ju 88H uvedena je 1942. godine kao serija daljinskih izviđača s produženim trupom za smještaj dodatnog goriva. Najveći joj je dolet bio 5.150km.
Serija Ju 88P, koja također potječe iz 1942. godine bila je zamišljena kao protutež golemoj ruskoj premoći I tenkovima pomuću snažnog aviona “tamanitelja tenkova”.Modeli te serije imali su veliku trbušnu gondola s jednim ili više protutenkovskih topova: dva takva oružja kalibra 3,7cm kod Ju 88P-2 i P-3, jedino kalibra 5cm kod P-4 i jedno od 7,5cm kod P-1. Konačna bombarderska varijanta osnovnog nacrta bila je Ju 88S, pokretana zvijezdastim motorom BMW 801, postizala je brzinu od 610km/h i nosila ofanzivni teret od 2.000kg. Serija Ju 88T bila je u istom odnosu prema seriji S, kao D prema A.
Najneobičniji avioni Ju 88 bili su oni što su sudjelovali u operacijama “Mistel” (imela. U njma je pilot lovačkog aviona, podignut na hrbat jednog Junkersa 88 i pričvršćenog za njegovo krovište metalnom konstrukcilom, vodio taj avion natovaren eksplozivom do cilja. Kad bi se eksplozivom natovareni Ju 88 obrušavao na cilj, pilot je oslobodio svoj lovački avion i ostavljao Ju 88 da se srući na cilj. Izvedeno je samo nekoliko akcija potkraj rata, ali su se one pokazale uspješnima.
Ju 88 je bio izvanredan avion, vrlo svestran, ali i vrlo dobar u svim svojim brojnim namjenama. Osnovni je nacrt bio veoma solidan i pružao velike mogućnosti razvoja, kako su to pokazali uspješni Ju 188 i 288, koji su, međutim, bili izgrađeni u ograničenom broju u usporedbi s 15.000 aviona Ju 88.
Ju 88A-1
Prikazan je avion “H” iz sastava 9. Staffela, III Gruppe, Kampfgeschwader 51 “EdelWeiss” (runolist). Amblem Geschwadera, koji se crtao na trupu, ispod pilotske kabine, bio je bijeli runolist na plavom štitu s crvenim obrubom. Kamuflaža je standardna. Obratite pažnju na boju Staffela, u ovom slučaju i boju Gruppe, kojom su obojene obje kape elisa. Bijela traka oko trupa neposredno ispred repnih površina označuje područje operacija.
-Tip: Bombarder iz horizontalnog leta I za obrušavanje, četverosjed
-Motori: dva tekućinom hlađena redna Junkers Jumbo 211B-1 ili G-1, dvanaest cilindara, svaki snage 1.200KS u polijetanju i 1.210KS na 250m
-Naoružanje: defanzivno-jedan fiksni ili pokretljiv mitraljez MG 15 od 7,92mm u nosu I tri pokretljiva mitraljeza MG 15 od 7,92mm, dva na leđnom i jedan na trbušnom položaju, plus dva neobvezna pokretljiva mitraljeza Mg 15 od 7,92mm na dva bočna položaja; ofenzivno- do 2.500kg bombi
-Maksimalne brzine: 450km/h na 5.500m; 365km/h na razini mora
-Brzina krstarenja: 35okm/h na 5.500m
-Penjanje: 1.000, za 4min
-Operativni plafon: 6.920m s max. težinom u polijetanju, apsolutni plafon 9.800m
-Dolet: maksimalni 1.700km, 1.000km pri brzini 350km/h na 5.500m
-Težine: 7.700kg prazan, brutto 10.360kg
-Razmah krila: 18,37m
-Dužina: 14,36m
-Visina: 5,33m
-Površina krila: 52,50m²
|
