[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Nakon prvog leta XP3Y-1 (kasnijeg PBY), američka mornarica je zahtevala još veće letelice, boljih letnih karakteristika, koji bi izvodili zadatke patroliranja i bombardovanja. Prototipove su dostavile kompanije Consolidated Aircraft, juna 1935. i Sikorsky, jula 1936. Projekat kompanije Consolidated, označen sa Model 29, imao je u sebi dosta rešenja sa svog prethodnika, PBY Catalina, među kojima su se našli i uvlačivi plovci u vrhovima krila, ali je po svemu ostalom to ipak bio novi tip letelice. Posada ovog visokokrilca, sa velikim trupom, brojala je deset članova. Prvi put je, označen sa XPB2Y-1, poleteo decembra 1937. Pogonila su ga četiri motora Pratt & Whitney R-1830-72, snage po 1050 KS, dok je od naoružanja nosio dva mitraljeza kalibra 12,7 mm (u nosu i repu) i tri mitraljeza kalibra 7,62 mm. Tokom testova su otkriveni problemi sa stabilnošću, tako da je avion u svojoj konačnoj verziji, oznake PB2Y, dobio dvostruki vertikalac i rekonstruisan trup.
Kako je prioritet u proizvodnji dat modelu PBY, serijska proizvodnja PB2Y je odložena za mart 1939, kada je kompanija Consolidated sklopila ugovor za proizvodnju šest primeraka PB2Y-2. Ova verzija je bila pogonjena motorima R-1830-78, sa dvostepenim turbopunjačima, dok je naoružanje naraslo na šest mitraljeza kalibra 12,7 mm. Uprkos povećanju mase letelice, PB2Y-2 je dostigao brzinu leta od 410 km/č na visini od 5800 metara.
Prvim avionima ovog tipa naoružan je 13. patrolni skvadron, decembra 1940. Dalji ugovor koji su američke oružane snage potpisale sa kompanijom Consolidated, obuhvatali su proizvodnju i isporuku 210 aviona PB2Y-3, koji su bili pogonjeni motorima R-1830-88, opremljeni samozaptivajućim rezervoarima goriva i naoružani sa osam mitraljeza kalibra 12,7 mm. Nazvan „Coronado“, kasnije je opremljen i radarom.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
PB2Y-3
U poređenju sa ostalim letećim čamcima koji su se nalazili u naoružanju američke ratne mornarice, angažovanje PB2Y u jedinicama prve linije bilo je ograničeno, mada su učestvovali u zadacima bombardovanja japanskih položaja na ostrvu Vejk, kao i u polaganju minskih prepreka iz vazduha u rejonu atola Truk. Modifikovanom verzijom aviona, oznake PB2Y-3B, snabdevene su britanske snage koje su ih koristile kao transatlantske transportne avione, dok je 31 PB2Y-3 konvertovan u PB2Y-3R, sa okrenutom kupolama, za upotrebu u ulozi transportnih aviona. Ostali PB2Y-3 su modernizovani na standard PB2Y-5 i -5R, pogonjeni motorima R-1830 bez turbopunjača, sa rezervoarima goriva povećanog kapaciteta. Slično modifikovani avioni, oznake PB2Y-5H, korišćeni su za medicinske evakuacije, pošto su bili opremljeni sa 25 nosila.
Od 217 proizvedenih, sačuvan je svega jedan primerak, koji se nalazi u muzeju u Pensakoli; radi se o avionu koji je prevozio admirala Nimica u Tokio na ceremoniju potpisivanja japanske kapitulacije 2. septembra 1945.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
| TT karakteristike | PB2Y-5 |
| Masa prazne letelice | 18 530 kg |
| Dužina | 24,2 m |
| Raspon krila | 35 m |
| Visina | 8,4 m |
| Posada | 10 članova |
| Naoružanje | 8 h 12,7 mm |
| 2 torpeda Mark 13 ili do 5400 kg bombi |
| Maksimalna poletna masa | 30 000 kg |
| Pogon | 4 h Pratt & Whitney R-1830-92 snage po 1200 KS |
| Autonomija | 1720 km |
| Brzina | 310 km/č maksimalna |
| 272 km/č krstareća |
Izvor
