Španska Mornarica 1936-1939

[MOTORISTA]

[MOTORISTA]

Podmornica C-4.

[MOTORISTA]

[MOTORISTA]

Podmornice B1 i B4.

[MOTORISTA]

Brodovi obalne straže.

[MOTORISTA]

Krstarica Libertad na početku rata u El Ferolu.

[MOTORISTA]

Još malo razarača.

[Dreadnought]

Pregled bojnih brodova klase Espana iz 1932. godine.

[Dreadnought]

Iz istog izvora (Weyers taschenbuch der Kriegs-flotten 1932) je i pregled sledećih brodova.


Motorista je ranije u temi pominjao ovu krstaricu.

Klasa Navarra

Brod napravljen po ugledu na Britansku krstaricu Birmingham iz 1913 godine. U trenutku svog ulaska u službu već se smatralo da je zastarela, uglavnom zbog male brzine, kao i zbog kotlova na naftu i ugalj. Na porinuću je dobila ime Reina Victoria Eugenia ( po supruzi kralja Alfonsa XIII), a po proglašenju Republike je dobila ime Republica. Posle remonta od strane Nacionalista dobija novo ime Navarra.

Izgled krstarice pre rekonstrukcije.

[Dreadnought]

Klasa Cervera

Ove lake krstarice su dizajnirane na osnovu Britanskih krstarica klase E, s tim što je kod ovih brodova promenjeno raspored artiljerije i torpednih cevi tako da su ovi brodovi bili efikasniji od svojih „originala“. Lepi, brzi, sa solidnom oklopnom zaštitom za svoj deplasman, na početku rata su pretstavljali glavnu snagu svojih mornarica. Jedina stvar koja se zamerala ovim brodovima je čudan raspored glavne artiljerije u jednocevnim i dvocevnim otvorenim pseudo kulama, ali to je bila mala zamerka nekih zakerala. Tri broda ove klase su izgrađena u El Ferolu, i ušli su u službu pre proglašenja Republike. Libertad i Miguel de Cervantes se nisu menjali za vreme rata, dok je Almirante Cervera prošao kroz neke modifikacije, tako da je izgubio svoj tronožni jarbol i dodate su mu kape na dimnjacima. Kao i na svim brodovima Nacionalista i na njegovim dimnjacima je nacrtana crna pruga.

[Dreadnought]

Klasa Blas de Lezo

Krstarice ove klase su građene na osnovu planova Britanskih krstarica klase C, ali su imale bolje naoružanje. Bile su izgrađena dve krstarice ove klase, Mendez Nunez i Blas de Lezo, koja je potonula 1932 godine. Velika mana ovih brodova je bila što su kao gorivo koristili i ugalj i naftu. Naime pola kotlova je kao gorivo koristilo ugalj, a pola naftu, što se loše odrazilo na njihove performanse.

[Dreadnought]

Nosač Hidroaviona Dedalo

Ovaj brod je Španija dobila od Vajmarske republike na ime odštete za brodove potopljene od strane Nemačkih podmornica toko Prvog Svetskog Rata. Sam brod je izgrađen 1901 godine u Britaniji u brodogradilištu Swan Hunter iz Njukastla. U početku brod dobija oznaku Espana No.6, a maja 1921 godine je predat Španskoj mornarici koja ga pretvara u brod za transport aviona, a zatim u Nosač hidroaviona. Sama konstrukcija je bila veoma zanimljiva, jer je brod na pramcu imao jedan vezani cepelin polukrute konstrukcije tipa SCA, dok se drugi nalazio u hangaru ispod, u kojojem se nalazila i vodonična centrala. Hidroavioni su krcani u hangar ispod krmene palube sa koje nisu poletali,već su dizalicom bili spuštani na vodu. Brod je svojevremeno krcao hidroavione Felixtove F.3A, Savoia S.16, Macchi M.18 i Supermarine Scarab. Na brod je, u martu 1934 godine, ukrcan autožir inžinjera Cierve sa kojim je on uspešno poleteo i sleteo na krmenu palubu, što je prvi put u svetu da je letelica sa rotorom to uradila.

[Dreadnought]

Klasa Churruca

Ovi brodovi su nastrali po ugledu na Britanske razarača klase Scott, kojima su bili toliko sluični da su često izazivali zabunu kod posmatrača sa strane. Brodovi su građeni u dve serije po sedam razarača u svakoj, i svi su bili u mornarici Republike. Bila je planirana izgradnja 16 brodova ove klase, ali su prva dva ( prva Churruca i Alcala Galiano) prodata Argentini. Brodovi druge serije su se razlikovali od svoje braće po tronožnom jarbolu, novim štitovima za oruđa glavne artiljerije i novom komandnom mostu. Ovi brodovi su smatrani za veoma uspele, brzi sa odličnim naoružanjem, a kao jedinu manu neki stručnjaci navode nedostatak savremene protivavionske artiljerije, s obzirom da je avijacija počella da pokazuje svoj puni potencijal. Svi brodovi su izgrađeni u brodogradilištu u Kartageni, i to prva serija između 1926 i 1933 godine, a druga serija između 1935 i 1937 godine.

[Dreadnought]

Klasa C

Tokom 1923 godine kompanija S.E.C.N. je počela sa gradnjom 6 podmornica po modernizovanom projekt F-105. Sami brodovi su smatrani veoma uspelom klasom, koji su bili mnogo aktivnioji od svojih prethodnika, ali nisu uspeli da potope ni jedan neprijateljski brod.

[Dreadnought]

Topovnjače klase Castillio de Canovas

Tri broda ove klase su naručena po pomorskom zakonu iz 1915 godine, ali je Prvi svetski Rat odložio početak njihove izgradnje. Kobilice su im položene tokom 1920 godine u El Ferolu. Brodovi su imali buran život tokom 20-ih kada je Španija ratovala u Maroku, a na početku Građanskog rata su sva tri broda pala Nacionalistima u ruke. Tokom rata su uglavnom korišćeni za patrolnu službu i pratnju konvoja.