Aleksandar Mihailovič Vasilevski

[Rade]

Aleksandar Mihailovič Vasilevski (rus. Алекса́ндр Миха́йлович Василе́вский, 30.septembar 1895. – 5. decembra 1977.), maršal Sovjetskog Saveza. Tokom Drugog svetskog rata obavljao je dužnost načelnika Generalštaba sovjetskih oružanih snaga i zamenika ministra odbrane, dok je od 1949. do 1953. bio i ministar odbrane Sovjetskog Saveza. Kao načelnik GŠ, Vasilevski je bio odgovoran za planiranje i koordinaciju gotovo svih odlučujućih sovjetskih ofanziva, od protivofanzive kod Staljingrada do napada na istočnu Prusiju i Kenigsberg.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Vasilevski je svoju vojničku karijeru započeo tokom Prvog svetskog rata, u koji stupa u činu praporščika, najvišeg podoficirskog čina. 1917. je dočekao u činu kapetana. Početkom Oktobarske revolucije i Građanskog rata, Vasilevski prelazi u redove Crvene Armije, ratujući u Poljsko-sovjetskom ratu. Nakon rata, brzo biva unapređivan, postavši komandant puka već 1930. Na ovoj poziciji, pokazuje veliku veštinu u organizovanju i obučavanju svoje jedinice. Njegov talenat je primećen i 1931. postaje član Direktorata za obuku.

Na početku sovjetske kontraofanzive 1943, Vasiljevskij je rukovodio napadom Crvene Armije u gornjem Donu, Krimu, Belorusiji i baltičkim državama, završavajući rat zauzimanjem Konigsberga aprila 1945. Jula 1945. biva postavljen za komandanta sovjetskih snaga na Dalekom Istoku, gde rukovodi operacijama u Mandžuriji i prihvata japansku kapitulaciju. Nakon rata, postaje ministar odbrane Sovjetskog Saveza, gde ostaje sve do Staljinove smrti 1953. Dolaskom Nikite Hruščova na vlast, Vasilevski gubi moć i odlazi u penziju.

Nakon smrti 5. decembra 1977, sahranjen je u Kremlju.