Etore Bastiko, maršal

[Rade]

Etore Bastiko (ita. Ettore Bastico, 1876–1976), Maršal Italije u Drugom svetskom ratu.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Bastiko je rođen u Bolonji 9. aprila 1876. U vojnu akademiju u Modeni je stupio 14. oktobra 1894, odakle 1896. izlazi u činu potporučnika. Prvo postavljenje mu je u 3. bersaljerskom puku. U čin poručnika je unapređen 1899. Nakon pohađanja Ratne škole kao prvi u rangu, 1909. je unapređen u čin kapetana i postavljen na dužnost u 2. bersaljerski puk. Sa svojim pukom odlazi u Libiju, a 1913. u generalštab. Ceo Prvi svetski rat će provesti na dužnostima u generalštabu.

U čin brigadira je unapređen 1928, a u čin general majora 1932. Tri godine kasnije, Bastiko predvodi 1. diviziju crnokošuljaša u Drugom italijansko-abisinskom ratu. Nakon toga, komanduje 3. korpusom u Etiopiji. U čin general potpukovnika biva unapređen 1936. Drugim korpusom komanduje od 1936. do 1937.

Bastiko 1937. zamenjuje Roatu (Mario Roatta) na mestu komandanta italijanskog Dobrovoljačkog korpusa (Corpo Truppe Volontarie) u Španiji. Krajem 1937. ga na mestu komandanta korpusa zamenjuje Berti (Mario Berti). Korpus napušta Španiju 1939, a iste godine Bastiko biva imenovan za senatora Kraljevine Italije, a potom i komandantom divizije (u rezevi) koja je bila razmeštena u području reke Po.

Drugi svetski rat zatiče Bastika na mestu generalnog guvernera italijanskih Dodekaneskih ostrva. Početkom avgusta 1940. je unapređen u čin generala. Jula naredne godine je postavljen za komandanta svih snaga Osovine u severnoj Africi, a 1942. oblast komandovanja mu je sužena na snage u Libiji. Uprkos tome, Bastiko je 12. avgusta 1942. unapređen u čin Maršala Italije. Gubitak Libije će ga razrešiti komandovanja do kraja rata.

Maršal Bastiko umire u Rimu 2. decembra 1972, u 96. godini života, kao poslednji Maršal Italije (Umberto II, poslednji kralj Italije, bio je počasni Maršal Italije).