PALUBA

Da nije poginuo 28. oktobra 1916. godine, vjerovatno bi bio najveći as Prvog svjetskog rata, a s pravom se smatra OCEM VAZDUŠNOG LOVA, njemački pilot Osvald Belke (Oswald Boelcke).

[attachment=1]

Belke je rođen 19. maja 1891. godine u Gibihenštajnu, nedaleko od Halea, u prosvetarskoj porodici. Stupa u Pruski kadetski korpus u martu 1911. godine, a sledeće godine polaže oficirski ispit. Na svoj zahtjev biva prebačen u vazduhoplovstvo i nekoliko dana pred izbijanje Prvog sv. rata dobija zvanje pilota.

Po izbijanju rata dobija raspored u Letačkom odeljenju 13 (Fliegerabteilung 13) u Francuskoj, gdje je njegov brat Vilhelm već služio kao izviđač. U toj jedinici se ističe i dobija Gvozdeni krst druge klase.
U aprilu 1915. godine prelazi u Letačko odeljenje 62 i u početku leti na dvosjedima, da bi ubrzo bio odabran za pilota jednosjeda Foker E.I.

[attachment=2]

Prvu samostalnu vazdušnu pobjedu je ostvario 19. avgusta 1915. Odlikovan je ordenom Pour le merite 12. januara 1916. i tada je već imao šest potvrđenih pobjeda.
U prvom dijelu 1916. godine je počeo da se bavi problematikom vazdušne borbe i da ozbiljno proučava taktike i tehnike. Stalno se obraćao pretpostavljenima sa predlozima, zahtjevima i molbama. Trud i upornost su mu se isplatili i u junu 1916. prihvaćen je njegov predlog o organizovanju lovačkih aviona u posebne jedinice. U avgustu je to i sprovedeno u djelo, formirano je sedam lovačkih eskadrila, a Belke je dobio komandu nad 2. eskadrilom (Jasta 2). Dobio je odriješene ruke da sam odabere pilote za svoju eskadrilu, pa se tako u Jasti 2 našla čitava plejada asova, najboljih njemačkih pilota.

Mnogo vremena je posvetio obuci pilota, a na osnovu svojih (i tuđih) iskustava i proučavanja vazdušnih borbi, stvorio je niz pravila i uputstava za vođenje vazdušne borbe. Ta pravila, nazvana “Naređenja Belke” (Dicta Boelcke) su decenijama korišćenja u obuci pilota-lovaca, a njihova aktuelnost nije se značajno smanjila ni danas, gotovo čitav vijek nakon nastanka.

Osvald Belke je poginuo 28. oktobra 1916. godine nakon sudara sa drugim lovcem iz svoje eskadrile, tokom jedne vazdušne borbe. U tom trenutku je imao 40 vazdušnih pobjeda. Na sahrani, Belkeova odlikovanja je nosio njegov ponajbolji pilot, Manfred fon Rihthofen, a Jasta 2 je preimenovana u Jasta Boelcke i do kraja rata je ostala jedna od najčuvenijih lovačkih jedinica.