PALUBA

General pukovnik Georg Lindeman (Georg Heinrich Lindemann), komandant 18. armije od 16. januara 1942. do marta 1944. Učestvovao u Prvom i Drugom svetskom ratu. Na početku Drugog svetskog rata, komanduje 36. pešadijskom divizijom u napadu na Francusku i potom 50. korpusom u napadu na Sovjetski Savez. Kraj rata je dočekao kao komandant nemačkih snaga u Danskoj.

[attachment=1]

Sa usponom Nacionalsocijalističke partije, Lindeman biva postavljen na mesto komandanta Ratne škole u Hanoveru. Na ovoj poziciji se nalazi do 1936, kada je unapređen u čin general potpukovnika. Uporedo sa činom dobija i komandu nad 36. pešadijskom divizijom. Tokom napada na Poljsku, divizija se nalazi u Sarskoj oblasti, da bi potom uzela učešće u napadu na Francusku. Nakon uspešnog osvajanja Francuske, Lindemana unapređuju u čin generala konjice (General der Kavallerie) i biva postavljen na mesto komandanta 50. korpusa. Juna 1941, početkom napada na Sovjetski Savez, Lindemanov korpus je u sastavu Grupe armija Sever. Sa korpusom napreduje ka Lenjingradu, da bi ubrzo bio prebačen u sastav Grupe armija Centar. U Grupi armija Centar ratuje do zauzimanja Smolenska, nakon čega se vraća u sastav Grupe armija Sever. Komandu nad 18. armijom preuzima 16. januara 1942. U leto 1942. dobija čin general pukovnika. Na čelo Grupe armija Sever dolazi 31. marta 1944. Komandovanje nad ovom grupacijom bilo je kratkog veka, jer je već 4. jula 1944. razrešen dužnosti i upućen u rezervu. Hitler je kao razlog za njegovu smenu dao objašnjenje da je „prestar i preslab“.

Nakon nekoliko meseci službe u rezervnim snagama, Lindeman dolazi na čelo komande nazvane „Zajednički štab baltičke obale“. Od 1. februara 1945. se nalazi na čelu nemačkih snaga u Danskoj. Aprila 1945. kada je svim komandantima postalo jasno da je kraj rata neizbežan, Lindeman izdaje naređenje svojim jedinicama da održe striktnu disciplinu. Nakon toga naređuje da se Danska brani do poslednjeg metka.

3. maja odlazi u Mornaričku akademiju u Morviku kako bi učestvovao na sastanku sa admiralom Denicom. Lindeman ga na sastanku upoznaje da bi mogao da drži Dansku neko izvesno vreme. On i njegov kolega u Norveškoj, general Franc Beme, zalagali su se da Nemačka drži Dansku i Norvešku kao ulog za pregovaranje sa savezničkim snagama. Denic je, međutim, pregovarao o trenutnom miru, i Nemačka je bezuslovno kapitulirala 5. maja 1945. Kao komandant „Armije Lindeman“, Lindeman je dobio zadatak da do 6. juna 1945. prestane nemačka okupacija – kada je i uhapšen.

Lindeman provodi u američkom zarobljeništvu do 1948. Nije bio optužen za ratne zločine, niti od strane Saveznika, niti od danske vlade. Nakon puštanja na slobodu, Lindeman se penzionisao i živeo je u Zapadnoj Nemačkoj. Preminuo je 25. septembra 1963.