PALUBA

Minolovac je specijalna vrsta ratnog broda namenjena za otkrivanje i uništavanje svih vrsta mina. Minolovci mogu biti veliki ( deplasmana preko 600 t), obalni ( deplasmana između 200 i 600 t), za unutrašnje vode ( deplasmana manjeg od 200 t), čamci minolovci i probijači minskih prepreka. Takođe se dele i na morske i rečne minolovce. U nedostatku pravih minolovaca u ovu svrhu se mogu upotrebiti i popisni brodovi, odnosno ribarice ( najčešće koče). Karakteristika ovih brodova su široke i prostrane krme koje su potrebne za manevrisanje i rad sa minolovnom opremom.

[attachment=1]

Pojavom mina u naoružanju mornarica sveta, pojavila se potreba i za brodovima koji bi izašli na kraj sa ovom pretnjom. U početku su sve mornarice koristile zastarele brodove ( najčešće torpiljarke) i male brodove ( parne čamce). Prvi namenski građeni brodovi za protivminsku borbu se javljaju tek početkom I svetskog rata, zbog ogromnog broja položenih mina koje su pretstavljale veliku opasnost po pomorski promet i ratovanje. Tokom ovog rata se došlo do zaključka da su jedini brodovi koji mogu uspešno da izađu na kraj sa ovom pretnjom bili namenski građeni minolovci, jer je kod njih odnos gubitaka i uništenih mina bio daleko povoljniji nego kod drugih brodova korištenih u te svrhe.

U godinama između dva rata, sve mornarice su gradile prave minolovce, ali su razmatrale i mogućnosti korištenja drugih brodova u te svrhe. Ovo je rađeno iz bojazni da raspoloživi broj minolovaca neće biti dovoljan da se efikasno suprotstavi minskoj pretnji  u novom sukobu. U to doba sve mornarice grade minolovce u manjim serijama i na početku II svetskog rata Royal Navy ima u stroju 80 ovih brodova, Kriegsmarine 70, Regia Marina 40, Marine Nationale 30, itd.

U toku II Svetskog rata se javljaju nove vrste mina ( nekontaktne) opremljene magnetnim ili akustičnim upaljačima. Dotadašnji minolovci su uglavnom bili građeni od čeličnih limova, tako da su bili potpuno neefikasni protiv ovih novih mina. Kako bi parirali ovoj novoj opasnosti, konstruktori počinju da koriste drvo kao materijal za gradnju novih brodova. Takođe dobijaju i nove tipove minolovki za uništavanje magnetnih i akustičnih mina. Kolika je važnost ovih brodova bila ukazuje i to što je RN koristila oko 1400 minolovaca tokom ovog sukoba, Kriegsmarine oko 1600, a USN čak 2000.

[attachment=2]

Završetkom II Svetskog rata, pravi posao za ove brodove tek počinje. Veliki broj mina položen tokom rata pretstavljao je ogromnu pretnju za trgovačke flote raznih zemalja. Zbog toga se formira Međunarodna Komisija za Razminiranje ( IMCB-International Mine Clearence Board), u čijem radu učestvuje 1597 minolovaca iz svetskih mornarica. Ova komisija je završila svoj posao 1951 godine, i do tada je uspešno uništila 38973 mine uz gubitke od 17 potopljenih i 12 oštećenih brodova.

Posle rata se nastavlja dalji razvoj ovih brodova i iznalaze se novi materijali za gradnju. Tu se pre svega uvodi aluminijum za gradnju trupa, a uskoro počinju da se koriste i plastične mase, koje si se pokazale kao odličan materijal. Uvode se sve bolji navigacijski radari, sredstva veze i sonari koji omogućavaju efikasnije otkrivanje mina. Početkom 70-ih godina se javljaju prvi lovci mina opremljeni  sonarima i podvodnim ronilicama kojima su uništavane na dnu ležeće mine. Uskoro se uvidelo da pored svih prednosti lovci mina imaju i velikih nedostataka ( mala brzina pretraživanja podvodnog prostranstva, veliki zamor operatera na sonarima), tako da su klasični minolovci zadržani u naoružanju.

[attachment=3]

Danas se u ove svrhe, sem brodova, upotrebljavaju i helikopteri koji tegle posebno pravljene minolovke za upotrebu sa njih.

The difference between a minehunter and a minesweeper

https://youtu.be/31NtXjE81qY