PALUBA

Bojni brod “Mesudiye”

Uvod

1866. godine, britansku Kraljicu Viktoriju je posetio turski Sultan Abdul Aziz; svrha njegove posete je bila unapređenje i modernizacija već ozbiljno posustale otomanske imperije, kao i modernizacija njene vojske i mornarice. Britanci su na Otomansku imperiju gledali kao na svog saveznika iz Krimskog rata i protivtežu Ruskom carstvu, pa su udovoljili Sultanovim molbama. Poslate su tehničke misije da utvrde stanje, i da naprave planove za modernizaciju Otomanske imperije. U jednoj od tih misija, bio je poslat i oficir britanske mornarice, koji je, kada je po povratku u London upitan o stanju otomanske mornarice, dao lucidan i kratak odgovor: „Turska mornarica ne postoji!“.
Suočen sa rastom vojne moći Ruskog carstva, ujedinjenom Italijom, i već duže vreme nezavisnom Grčkom, koja je takođe jačala svoju mornaricu, Abdul Aziz se dao u šoping-turu po Evropi, kako bi modernizovao Otomansku flotu. Brodovi su naručivanni u Velikoj Britaniji, Francuskoj i Austro-Ugarskoj.

Kratki istorijat eksploatacije

Bojni brod „Mesudiye“ je naručen 1871. godine u Velikoj Britaniji, i gradnja je poverena brodogradilištu „Thames Iron Works“. Brod je projektovao Edward James Reed, tada glavni projektant britanske kraljevske mornarice, poznat po brodovima poput HMS „Devastation“ i HMS „Monarch“. Kobilica je položena 1872., a brod je porinut 1874. Posle opsežnih proba, brod je ušao u sastav otomanske RM Decembra 1875. To je bio najveći bojni brod predrednot kazamatnog tipa koji je ikada izgrađen, ujedno i jedan od poslednjih. Debljina oklopa kazamata je iznosila 305 mm, a oklop je bio izrađen od kovanog gvožđa. Potpalublje je vodonepropusnim pregradama bilo podeljeno 13 odeljenja. Kada je ušao u sastav otomanske mornarice, „Mesudiye“ je bio jedan  od najmoćnijih ratnih brodova na svetu. Tokom vladavine Sultana Abdul Hamida, koji se bojao puča, koji bi bio organizovan od strane mornarice, brod je bio zapušten, a određeni delovi su držani u sultanovoj palati, kako bi se sprečilo isplovljavanje i eventualno bombardovanje dotičnog zdanja. Brod je učestvovao u ratu sa Rusijom 1877-1878, ratu sa Grčkom 1897, kao i u balkanskim ratovima 1912-1913. Osnovno naoružanje je činilo 12 topova kalibra 152 mm (Vickers), 12 brzometnih topova 76 mm (Vickers) i dva topa 47 mm. Brod je dva puta remontovan, i to između 1891 i 1893. u Istanbulu, i između 1898. i 1903. u Đenovi, u brodogradilištu Ansaldo, kada su dodate i dva jednocevna topa kalibra 240 mm, dograđen komandni most, postavljen reflektor za dejstva noću, i kada su uklonjena dva jarbola. Osim toga, tokom remonta je kompletno promenjen pogon.

Podaci

Deplasman: 9250 t
Pogon: 2 trostruke četvorocilindrične parne mašine Ansaldo, 11135 KS; 16 Niclausse bojlera, smeštena u četiri odeljenja. Kapacitet krcanja 600 t uglja.
Dužina: 101 m
Širina: 18 m
Gaz: 8,25 m
Brzina: 16 čv
Posada: 640 ljudi

Još malo slika :D

Prvi svetski rat i potonuće

Po izbijanju Prvog svetskog rata, "Mesudiye" je već bio prilično zastareo, i nije bio u stanju da parira savremenim drednotima. 5. Septembra, "Mesudiye" se usidrio kod mesta Nara, oko 8 kilometara od mesta Čanak kale, u Dardanelima, gde je bio predviđen da služi kao ploveća artiljerijska baterija. Brod se nalazio u sastavu prve eskadre, koja je bila podređena komandantu bojnog krstaša Yavuz Sultan Selim (poznatiji kao SMS Goeben ;D) kapetanu bojnog broda Rickardu Ackermannu; bojnim brodom "Mesudiye" komandovao je kapetan korvete Arif Nebi Bey. 13. Decembra 1914., bitanska podmornica B-11, pod komandom poručnika Normana Douglasa Holbrooka, se probila kroz minsko polje, postavljeno od strane Turaka u Dardanelima, i tačno u podne, kada je posada "Mesudiye" uglavnom ručala, ispalila je dva torpeda sa udaljenosti od 800 m. Brod se prevrnuo i potonuo je za 10 minuta. Veći deo posade je ostao zarobljen u utrobi, ali, srećom po njih, brod je legao na plitko dno, pa je veći deo posade, koju je u momentu napada činilo 598 ljudi, ipak spašen, zahvaljujući rezanju oplate broda. 10 oficira i 15 mornara je izgubilo život.
Slika, koja pokazuje put B-11 ka cilju:

Evo i umetničkog prikaza napada  :D
 

Odličan izbor teme zastavniče .... :super

Evo i fotografije nakon napada ...

[attachment=1]

Hvala, hvala! ;D
Pošto je olupina broda ležala u plićaku, osim većeg dela posade, spašena su i dva topa 152 mm, koji su i danas sačuvani. Jedan od njih je oštetio francuski bojni brod "Bouvet".
Slike topova danas:

I, za kraj, još malo slika ;D[attachment=1]

Još jedan od topova sa "Mesudiye"

[attachment=1]

[attachment=2]

Top je nakon izvlačenja sa "Mesudiye", postavljen na Galipolju i pokrivao je "Anzak" plažu ... Ostalo je zabeleženo svedočanstvo istoričara Charles Beana koji je marta 1919 godine posetio Galipolje i video ovaj top ....

_{Commander Norman Holbrook}

[attachment=1]

Komandant podmornice B-11 koja je potopila bojni brod "Mesudiye"

I posada podmornice ....


_{Photograph from Kenneth Edwards,
We Dive at Dawn, London, 1939}
[attachment=2]

Malo većeg formata razglednica, koja je već bila.


[attachment=1]

[attachment=1]

Posada broda.

[attachment=1]

Mesudiye je samo po imenu bio bojni brod. Sagrađena 1871., modernizovana više puta, ova oklopnjača sa centralnim kazamatom nikada nije dobila nove topove 230(234)?mm. Oklop je poboljšan, ali je najveći deo oklopa i dalje bio od gvožđa, ne od čelika, čak ni Harvey postupka, da ne govorimo o krupovskom čeliku.

Zaron do olupine:

https://youtu.be/djHZSfirRDQ