Postaviću ovde ovaj novinski članak ,zbog jedne
zanimljivosti sa sahrane Kralja Aleaksandra i autentične fotografije.
Ikona Tajna večeraKuća kralja Petra Prvog Karađorđevića u Topoli danas je svojevrstan muzej sa nizom vrednih i unikatnih predmeta, slika i fotografija članova dinastije Karađorđević. Nalazi se pored crkve Svetog Đorđa na Oplencu, a sagrađena je 1912. godine po zamisli arhitekte Koste Jovanovića iz Beograda, koji je projektovao i sam hram.U ovoj kući na vrhu Oplenca, odakle se pruža veličanstveni pogled na Topolu i veći deo valovite Šumadije, već ostareli kralj proveo je tri godine. Odatle je posle sloma srpske vojske u borbama sa austrougarskom armadom 1915. godine, sa vojnicima krenuo na neizvestan i težak put preko bespuća Albanije.
Zadužbina kralja Petra Prvog Karađorđevića danas čuva mnogo predmeta iz tog doba, ali posebno mesto zauzima ikona Tajna večere, urađena od čistog sedefa. Ova neprocenjiva ikona je ručni rad majstora čuvene radionice Salsa u istočnom Vitlejemu, a urađena je po ugledu na sliku Leonarda da Vinčija, koja se nalazi na zidu trpezarije crkve Sveta Marija de la Gracija u Milanu. Ikona je bila svadbeni poklon jerusalimskog patrijarha Damjana za kralja Aleksandra i kraljicu Mariju. Kralju Aleksandru predata je u Belom dvoru, 16. oktobra 1924. godine.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Muzejski vodič Ivan Petrović kaže da je Aleksandar naredio da se ikona odmah izloži ispred oltara hrama Karađorđevićevih na Oplencu.
- To je za ikonu zamalo bilo kobno. Naime, prilikom sahrane kralja Aleksandra, koji je 1934. godine ubijen u Marseju, vrednu ikonu je zapazio nemački izaslanik Herman Gering - kaže Petrović.
Nakon što je položio venac na grob kralja Aleksandra Prvog Karađorđevića, na kome jej pisalo
"Našem velikom neprijatelju - Nemački Rajh", Gering je dugo stajao pred ikonom "Tajna večera od sedefa" i stalno ponavljao - fascinantno!
Herman Gering (u sredini) na sahrani kralja Aleksandra Karađorđevića
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Odmah nakon okupacije Beograda 3. maja 1941. godine, Gering je poslao elitnu nemačku jedinicu da uzme ikonu od sedefa i otpremi je u Nemačku. Vođa jedinice Franc Nojhauzen uzeo je ikonu iz hrama i organizovao da se u specijalnom sanduku pošalje u Geringov zamak u Nemačkoj. Bila je izložena na zidu Geringovog dvorca u Berlinu sve do 1947. godine. Prema beleškama majora OZNE Radojice Ivanovića, ikonu je prvi put video u kabinetu Slobodana Penezića Krcuna. Tom prilikom je zapisao: "U jednom sanduku je bila ikona od sedefa ili bisera, koja je blještala kao da je sva svetla ovog sveta primila u sebe".
Iz Geringovog dvorca u Srbiju, a kasnije i na Oplenac, navodno ju je vratio Slobodan Krstić Uča. Za ovaj podvig pohvalio ga je lično Aleksandar Ranković. Rekao mu je da je odlično obavio posao.
Hroničari su zabeležili i da je Tito prilikom jednog boravka na Oplencu naredio da se ikona odnese u njegovu rezidenciju, ali ga je u tome sprečio Aleksandar Ranković rekavši da je ona "deo istorije srpskog naroda". Broz se tada žestoko naljutio, ali je ikona ostala u zadužbini Karađorđevića. Neki smatraju da je to bio prvi ozbiljniji sukob Rankovića i Broza.
Pred ikonom danas sa divljenjem zastaju mnogi koji dođu na Oplenac i u kuću Kralja Petra. U ovoj muzejskoj zbirci izloženi su i portreti članova porodice Karađorđević, kruna kralja Petra, njegova sablja, ratni dnevnik iz Prvog svetskog rata, pokloni ruskih vladara i niz drugih crkvenih i ličnih relikvija ove slavne kraljevske porodice. Među njima su i srebrni escajg i tanjiri iz Petrovog dvorca, letnjikovca koji se nalazio kod Han Pijeska. Ostaci dvorca su preživeli otadžbinski rat, ali su pre nekoliko godina stradali u požaru. Dvorac Karađorđevića na Han Pijesku još nije obnovljen.
http://www.vesti-online.com/naslovna
