To i kažem. Tenkovski top niti je projektovan niti mu je to namena da gađa posredno. Za to je više razloga (mala elevacija od 14 stepeni, top i projektil stabilisan krilcima optimizovan za pravolinijske rezantne putanje, štura oprema za posredno gađanje, potpuno odsustvo softvera u balističkom računaru za ovakvo dejstvo i dr.). Zato kažem da je ovo novost na savremenoj areni i živo me interesuju razultati.
Pravila gađanja naoružanjem OMJ i iz JNA i iz VJ su imala poglavlje o posrednom gađanju.
I tamo je pisalo da se to radi izuzetno. Problem je nedoatatak art. pribora, npr. artiljerijske busole, za usmjeravanje oruđa u osnovni azimut. Prije posijedanja vatrenog položaja osnovnog tenka, obilješi se mjesto gdje će biti nišanska sprava i odatle komandir ručnom busolom odredi osnovni azimut gađanja i on se obilježi piketima ili čistilicom za top (šta ima). Nakon toga tenkovi posijedaju vatreni položaj, pri tome komandir osnovnog tenka navodi vozača tako da nišanska sprava dođe na obilježeno njesto sa kog je komandir i odredio osnovni azimut. Po posijedanju vp vrši se međusobno nišanjenje svakog tenka sa osnovnim, preračunava se obratni azimut i tako se dobija osnovni azimut gađanja za svaki tenk i oni se takođe obilježavaju piketima ili čistilicama. I tako se formira paralelni snop. Osnovni tenk je tenk komandira jedinice koja gađa, voda ili čete.
U OMJ nema ni pribora za rad na osmatračnici, samo ručna busola i dvogled. Tako da je problematično vršiti korekturu, a i to ako se dobije prvi osmotriv pogodak.
Azimut se zauzima na osnovu kupolskog uglomijera, a elevacija na osnovu kvadranta.
Nekada su se ovakva gađanja izvodila iz T-55 sa umetnutom cijevi. Rezultati su bili solidni, a li daljine gađanja su manje od borbenih.
