Raketni sistemi PVO iz porodice "S-300P"

[Kubovac]

@prvačić

Ja govorim o kompatibilnosti komponenti sistema, a imajući u vidu da nose istu "početnu" oznaku "S-300".
A sistemi su "dva odvojena sveta". Ništa unutar vatrene jedinice  - radar za navođenje raketa - lansirna oruđa sa radarom - rakete (S-300V) nije zamenjivo sa komponentama S-300PM - radar za navođenje raketa - lansirna oruđa (bez radara) - rakete.
Više sličnosti imaju "Krug" i "Kub" nego ova dva sistema, ako ništa drugo, koriste isti centralizovani sistem (K-1M), isti OAR (Mečka) i visinac (PRV-9 ili PRV-16), a guseničari (mada drugačije platforme) koriste isti tip gasne turbine za napajanje.

Takođe, više sličnosti imaju Buk-M3 i S-300V, nego S-300V i S-300P. Zato je i bilo moguće u sistem Buk-M3, uključiti jedan lanser sa radarom i AB raketama iz sistema S-300VM (na drugoj guseničnoj šasiji), jer radar za navođenje 9S36 na Buk-M3 može navoditi radar na lansirnom oruđu S-300VM i za njega formirati komande za radio-korekcije i navoditi ga dok on osvetljava cilj u završnoj fazi.

Sličan slučaj (ali ne toliko "drastičan") je i kod sistema Dvina i Volhov, koji mnogi smatraju "kompatibilnim", a malo toga im je kompatibilno: lansirna rampa i agregati.
Radar za navođenje raketa je drugačiji i radi na drugim frekvencijama, a pored toga radar sistema Volhov ima još dve antene za rad u režimu LORO, rakete nisu kompatibilne.
Čak ih i Sovjeti nešto drugačije označavaju: Dvina je "SA-75",  Desna je "S-75", a Volhov je "S-75M".

Dajem samo kao primer, na šta sam mislio kada govorim o "kompatibilnosti".

Sistemi S-300P su dosta kompatibilniji između sebe.

Što se tiče toga šta ja mislim da bi bilo da je na ovom gađanju učestvovao S-300V...mogu samo da dam svoje mišljenje da bi AB raketama verovatno sve 4 TBR Luna, bile ili uništene ili sa onesposobljenim BG ili dovoljno odbačene  sa trajektorije da se može smatrati da je objekat na zemlji odbranjen.

[Prvačić]

Razumijemo se!

Ja sam samo našao da je određen postotak komponenti osmatračkog radara kompaktibilan.
I to vjerovatno ima više veze sa cijenom proizvodnje i održavanja tih radara, nego sa njihovom upotrebom.

[Kubovac]

Sistem "S-300PS" (izvozna oznaka "S-300PMU") koristi sledeće rakete:

- raketa 5V55K - radiokomandno vođenje
- raketa 5V55KD - radiokomandno vođenje
- raketa 5V55R - radiokomandno vođenje kroz projektil

Način lansiranja raketa:

Rakete 5V55K/KD/R se lansiraju vertikalno po sledećem redosledu:
Nakon 15-sekundnog ciklusa pripreme rakete u kome se proverava ispravnost rakete i gotovost za lansiranje, a pri pojavi i zahvatu cilja za gađanje, u autopilot se uvode parametri početnog dela putanje leta.
Raketa se lansira katapultom iz vertikalnog kontejnera na visinu od oko 20 metara. Istovremeno sa izlaskom rakete iz kontejnera, otvaraju se upravljačke aerodinamičke površine rakete. Pri dostizanju gotovo nulte brzine rakete, startuje se marševski motor i gasna kormila po programu uvedenom u autopilotu pre lansiranja rakete okreću i usmeravaju raketu po uglu (nagibu) prema cilju.

Tako to treba da bude "po PS-u". Ipak, postoje slučajevi kada se dogodi nepredviđeno, kao u slučaju sa snimka, kada očigledno nije startovan raketni motor rakete i ona je pala pravo nazad na SLO (samohodno lansirno oruđe) i uzrokovala eksploziju i uništenje SLO i preostalih raketa u lansirnim kontejnerima. Na snimcima se vidi i oštećenje drugog SLO, verovatno "samo" kontejnera sa raketama.

Ovo se inače kod sistema sa vertikalnim lansiranjem veoma retko dešava, ali je ipak moguće. Ovo je jedna od retkih loših strana vertikalnog lansiranja, jer može doći do uništenja kompletnog SLO i preostalih raketa.

Inače, sudeći po snimku, raketa je lansirana iz SLO tipa "S", koji su kod sistema S-300PS/PM, "pametni" odnosno komandni lanseri u kojima se nalazi elektronska oprema i blokovi za komandovanje sa 2 SLO koji nose oznaku "D". Razlika se može videti u tome, što SLO sa oznakom "S" (5P85S), iza kabine vozača tegljača, imaju posebnu kabinu sa blokovima veze i prenosa komandi upravljanja na 2 SLO sa oznakom "D" (5P85D).

S tim u vezi je ova šteta i nešto značajnija, jer SLO 5P85D ne može komunicirati sa kabinom upravljanja F2K (radar za navođenje raketa), bez komandnog SLO 5P85S.

[Kubovac]

Još jedan vanredan događaj u Ruskim oružanim snagama.
Malo je poznato da se to dogodilo na autoputu A-107 negde u blizini Dmitrova.
Mogu se sa određenom sigurnošću dodati još neki detalji.
Ovo je verovatno kamion MAZ-543 koji nosi jarbol 40V6M iz sastava raketnog sistema PVO S-300.

Slike:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[Dreadnought]

S-300 live-fire drills

The shooting took place at the Ashuluk interspecific training ground in the Astrakhan region. S-300 anti-aircraft missile systems hit targets imitating enemy missiles and aircraft. These maneuvers completed the training course for anti-aircraft missile troops to protect the country's air borders.

[MOTORISTA]

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[Kubovac]

Označavanje sistema PVO iz porodice S-300P

S obzirom da se prave greške u gotovo svim medijima koji izveštavaju o raketnim sistemima PVO iz porodice S-300P, evo da malo razjasnimo označavanje ruskih i izvoznih verzija.

Ruska oznaka------.---------------Izvozna oznaka

S-300PS Volhov-M6...................S-300PMU
S-300PM Volhov-M6M................S-300PMU-1
S-300PM Favorit........................S-300PMU-2 "Favorit"

Starije verzije S-300PT/PT-1 i PT-1A, nisu izvožene pa nemaju svoje izvozne oznake.
Kasnije (znatno kasnije) Rusi su deo ovih starijih i uglavnom stacionarnih sistema donirali svojim saveznicima iz ODKB (na primer Jermeniji), a neke države bivšeg SSSR-a (Ukrajina) su nasledile neke od ovih starijih sistema (S-300PT-1, kao i gore navedeni S-300PS).

[pvanja]

@Kuboavac

Koju verziju je dobila Sirija.

[Kubovac]

@Kuboavac

Koju verziju je dobila Sirija.

Sirija je dobila S-300PMU-2 kao i Iran.
Jermenija ima S-300PS (originalnu verziju) i S-300PT-1 (originalnu verziju) donirano od strane Rusije...
Azerbejdžan ima S-300 PMU-2.
Ukrajina je nasledila od SSSR-a originalne S-300PS i S-300PT-1.
Bugarska ima S-300PMU....

Par podataka....

[pvanja]

Znaci Sirici su dobili ruski S-300PM koji je pre isporuke doradjen na izvozni standard tj ukonjeni su svi delovi koji su samo namenjeni ruskoj vojsci.
Zato sam i pitao koja je to verzija.

[Kubovac]

Znaci Sirici su dobili ruski S-300PM koji je pre isporuke doradjen na izvozni standard tj ukonjeni su svi delovi koji su samo namenjeni ruskoj vojsci.
Zato sam i pitao koja je to verzija.

Da, naravno.
Koliko je meni poznato, Rusija isporučuje "originalne" verzije samo najbližim saveznicima, članicama ZND i ODKB i to starijih modela koji svakako nisu "perspektivni" za prodaju, pre svega S-300PT i PT-1(A), ali i S-300PS (mada tu malo "stegnutije")...
Ja se recimo ne bih "bunio" da nam Rusija donira, ako ne S-300PS/PMU, koji ipak i sama još uvek koristi, ali recimo 2-3 diviziona S-300PT-1A. To je stacionarna verzija sa projektilima dometa 75-90 km (slično kao i S-300PS). Brzina razmeštanja cca 30 minuta....
Uz garanciju za delove i održavanje bar 10-tak godina....

[Kubovac]

S-300PMU (SA-10B[C] Grumble), arhitektura diviziona

Četiri lansirne jedinice 83P6, od kojih svaka sadrži 1 SLO 5P85SE (master), i 2 SLO 5P85DE (slave) i moraju se nalaziti unutar 120 metara od radara za navođenje raketa 30N6-1 Flap Lid B, koji sadrži komandno mesto baterije.
ST-68UM Tin Shield i 76N6 Clam Shell radari za akviziciju moraju se nalaziti u krugu od 250 metara, odnosno 500 metara od radara za navođenje raketa.
Povezivanje sa Komandno-informacionim sistemom 5S99-M Senezh-M ili 5N37/73N6 Baikal je preko žične veze ili mobilnog mikrotalasnog relejnog linka, kao što je FL-95 mikrotalasna relejna veza opremljena teleskopskim jarbolom na šasiji ZiL-131...

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]


Osvrnuo bih se malo na sastav i rad raketne baterije.
Raketna baterija se sastoji (načelno) od 2-4 "pametna" ili "master" samohodna lansirna oruđa (u nastavku SLO) koji svaki za sebe vezuje po 2 "glupa" ili "slave" SLO-a. Tako da se najčešće radi sa 2 "mastera" i 2 "slave", dok 2 "slave" budu u rezervi ili služe za popunu raketama.
Master je uvek označen sa S - "smart" ako hoćete, a "slave" sa D - "dumb" ako hoćete, pa tako nose oznake 5P85S/SU i 5P85D/DU i sačinjavaju raketnu bateriju ili kompleks 5P85SD.
Vizuelno ih kod S-300PS (PMU) možete razlikovati po kabini F3S koja se nalazi iza kabine vozača, dok "slave" tu kabinu nema, već samo prostor za kablove, RAP i slično.

Master se odvaja od slave-a najviše za 5-6 metara jer je to maksimum koliko se kablovi mogu razvući.
Master je taj SLO koji "komunicira" sa radarom za navođenje raketa i ima aparaturu za komunikaciju, prijem informacija i komandi sa radara za navođenje raketa i prenos na "slave" SLO.

Komunikacija se odvija putem radio-datalinka i antene koja se podiže na visinu od oko 2,5 metra i koja mora biti usmerena ka radaru za navođenje raketa, što bi "grubo" značilo da SLO mora "gledati" kabinom vozila prema anteni radara za navođenje raketa, što opet uslovljava i kako se oba SLO i master i slave moraju rasporediti (pozicionirati), imajući u vidu da su lansirni kontejneri "nula".

Prema tome, mora postojati optička vidljivost između SLO "master" i radara za navođenje raketa, ne sme biti prepreka u vidu "visokih stabala" ili slično.
Pritom, udaljenje između SLO "master" i radara za navođenje raketa, ne može biti već od cca 100-120 metara, mada je u praksi to još bliže. To uslovljava i "pažljivije" biranje terena, jer bi prepreka visine 20-tak metara (ili više) u dužini i širini od x metara (šuma sa gustim ili srednje gustim visokim stablima) na manje od 100 metara daljine, mogla ometati radar za navođenje raketa u praćenju ciljeva i navođenju raketa na niskoleteće i veoma niskoleteće ciljeve (poput krstarećih raketa) na srednjim daljinama.
Doduše radar za navođenje raketa se može podići na stub, ali to opet iziskuje vreme za njegovo podizanje i puštanje u rad i kasnije spuštanje i pripremu za marš.

Kasnije kod modernizovanih sistema S-300PM i S-400, ovi "problemi" se rešavaju uvođenjem "pametnih" lansera i isključivanjem "glupih", pojačavanju snage radio-datalinka, podizanjem antena datalinka na veću visinu i instalacija 4 primo-predajne (doduše usmerene) antene radi bolje veze i na većim daljinama.
Takođe, uvodi se i mogućnost veze žičnim putem i kod S-300PM Favorit i S-400 Trijumf i putem optičkih kablova, ali oba slučaja, osnovni tip veze je radio-telekodni-datalink

[Kubovac]

U SAD-u snimljena maketa u realnoj veličini lansera raketa 5P85S raketnog sistema PVO S-300PS.
Verovatno u transportu ka poligonu za uvežbavanje otkrivanja (i dejstva) američkih vazduhoplovnih snaga...

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[torpedo011]

[Kubovac]

Par reči i o održavanju, logistici i eksploataciji u zimskim (na trenutke i ekstremnim klimatskim uslovima)

Dalekometni PVO/PRO sistemi S-300 PM „Favorit“ prešli u režim zimske eksploatacije

Raketaši Zapadnog vojnog okruga bazirani u Voronješkoj oblasti izvršili su pripremu modernizovanih dalekometnih raketnih sistema protivvazduhoplovne i protivraketne odbrane S-300 PM „Favorit“ (prim. Kubovac) za eksploataciju u zimskom periodu obuke i borbenog dežurstva. Tom prilikom je realizovan složen set tehničkih operacija koji obezbeđuju održavanje funkcionalnosti same tehnike prilikom dugotrajnog borbenog dežurstva u zahtevnim meteo-uslovima.

Tom prilikom je realizovan složen blok održavanja borbene tehnike koji se sastojao od 30 tehničkih operacija, uključujući i zamenu raketa u transportno-lansirnim kontejnerima u uslovima veoma niskih temperatura.
Sa raketnim posadama koji opslužuju ove izuzetno sposobnne borbene sisteme realizovan je i blok teoretske nastave kada su u pitanju bezbednosni aspekti upotrebe ovog naoružanja, praktična nastava u uvežbavanju protokola u slučaju iznenadnih havarija na sistemu, i generalne pripreme za održavanje funkcionalnosti same tehnike prilikom dugotrajnog borbenog dežurstva.

Raketni sistemi velikog dometa S-300PM „Favorit“ (prim. Kubovac) predstavlja univerzalni samohodni višekanalni raketni sistem, koji je namenjen odbrani najvažnijih državnih i vojnih objekata i pozicija od masovnog udara savremenim i perspektivnim avionima, strategijskim krstarećim raketama, taktičkim i operativno-taktičkim balističkim raketama i drugim sredstavima vazdušnog oružja, u svim dijapazonima i pri svim brzinama njihovog leta. Sistem efikasno dejstvuje pri intenzivnom protivelektronskom dejstvu koji stvara aktivne i pasivne smetnje. Za njega je konstruisana i nova raketa mod. 48N6E2, koja je povećala daljinu presretanja balističkih raketa (do 40 km) i aerodinamičkih ciljeva (do 200 km) (kao i 48N6E3 dometa do 250 km, prim. Kubovac) . Ovaj sistem sa verovatnoćom od 98% može da presretne i uništi cilj ekvivalenta taktičkog lovca na daljini do 200 km, dok balističke rakete sa istom verovatnoćom presreće na daljinama do 40 km. Pri tome maksimalna brzina cilja koji se gađa je do 2,800 m/sek.

Izvor: https://rs.rbth.com/science/93916-pvo-pro-sistem-s300-favorit