duje
kapetan bojnog broda
 Offline
Gender: 
Posts: 17 876
|
 |
« on: August 07, 2012, 09:42:33 am » |
|
Messerschmitt Bf 109 bio je najviše hvaljeni lovački avion Njemačke u drugom svjetskom ratu i u naoružanju Lufrwaffe korišten je u sve razvijenijim oblicima od prvih mjeseci 1937. godine do završetka neprijateljstava. U vrijeme kad se prvi put pojavio predstavljao je vrhunac dostignuća u kategoriji lovačkig jednosjeda, a da se nije razvio iz drugog niza mašina, kao što je bio slučaj s mnogim avionima te klase. Vrijedi ovdje zabilježiti da, iako se taj lovac obično obilježava kao Me 109, to nije ispravno. Mada je Willi Messerschmitt kupio bankrotiranu tvrtku Bayerische Flugzeugwerke (BFW), odnosno bavarsku aviono, oznaka Bf bila je korištena do nacrta broj 162.
Luftwaffe je 1934. godine izdala specifikaciju i sklopila više ugovora o konstrukciji prototipa novog lovca jednosjeda s raznim tvrtkama, ali ne s Messerschmittom. To je djelomično bila posljedica osobnog neprijateljstva između Messerschmitta i Erharda Milcha, njemačkog državnog sekretara za zrakoplovstvo. Međutim, ohrabrujući uspjesi postignuti sa Bf 108 krajem 1943. godine značili su da se vlasti više ne mogu ne obazirati na Messerschmittov pogon kad se radi o ugovaranju brzog aviona, pa je bavarski koncern dodan listi konkurenata za novi projekt.
Prvi je prototip pokazan u august slijedeće godine. Novi je lovac bio sasvim izuzetan za svoje vrijeme, potpuno metalne konstrukcije, sa zatvorenom pilotskom kabinom, uvlačivim stajnim trapom, monoplan nisko – krilac sa slobodnonosećom konstrukcijom krila. Cijela serija prototipova izgrađena je prije nego što će Luftwaffe odlučiti da prihvati vrhunski Bf 109 kao svoj slijedeći lovački avion, poslije testiranja u natjecanju s Henkelovim kandidatom He 112 krajem 1936. godine.
Prva proizvodna verzija Bf 109B s Junkersovim motorom Jumbo 210. Prvi lovci Bf 109B-1 izgrađeni su u februaru 1937. godine i odma poslani u Španjolsku na operativno provjeravanje protiv lovaca Polikarpov I-15 i I-16, kojima je bila naoružana republikanska armija. Messerschmitt je uskoro pokazao svoju nadmoć nad oba tipa, Bf 109B-1 je u proizvodnji uskoro zamijenjen sa B-2, koji je imao metalnu elisu s promjenljivim krakom. Tim ranim tipovima uskoro se pridružila serija Bf-109C, s poboljšanim motorom i rashladnim sistemom, te boljim naoružanjem. Proizvodni modeli serije C počeli su pristizati u Luftwaffe u proljeće 1938.
Slijedeča se pojavila serija Bf 109D s motorom DB 600 i jednim topom od 20mm. Novi motor povećao je maksimalnu brzini za 113km/h, a top montiran izmeđi cilindara tako da gađa kroz osovinu elise, znatno je povećao vatrenu moć aviona. Isporuka novog modela počela je početkom 1938. godine, ali su uskoro počele nevolje s nepouzdanim motorom. Stoga je malo aviona tog tipa bilo izgrađeno prije nego što ih je zmijenila serija Bf 109E s pouzdanijim i snažnijim DB 601. Novi tip je počeo pristizati u Luftwaffe početkom 1938. godine. Bilo mu je suđeno da postane osloncem lovačkih snaga njemačkog zrakoplovstva do dolaska Bf 109F krajem 1940. godine. Tako je Bf 109F bio lovački avion kojeg su piloti RAF-a pretežno susretali u bici za Britaniju. Za razliku od Bf 109D, serija E je imala naoružanje od dva ili tri topa 20mm, što joj je u nekim situacijama davalo nedvojbenu prednost pred tadašnjim lovcoma RAF-a, koji su bili naoružani samo mitraljezima.
Serija Bf 109F, koja je ušla u naoružanje 1941. godine bila je od cijele Bf 109 obitelji u pogledu aerodinamičkih osobina, time što joj je obris nosa znatno pročišćen, a rep prekonstruiran da bi se odstranile kose upornice horizontalnog stabilizatora, karakteristik ne za ranije varijante. Vrijedno je ovdje spomenuti da je zadnji tip s upornicama horizontalnog stabilizatora bio Bf 109T (“T” kao Träger-nosač), serija Bf 109E prilagođena za potrebe mornarice. Taj je tip bio izgrađen u vrlo ograničenom broju za projektirani njemački nosač aviona. Naoružanje Bf 109F bilo je, što je neobično za avion ratne produkcije, lakše nego kod njegovog prethodnika: jedan top od 15 ili 20mm i dva mitraljeza od 7,92mm. Karakteristike upravljanja, međutim, bile su sjajne, a brzina 612km/h.
Ali piloti Luftwaffe bili su nezadovljniji sa smanjenim naoružanjem nove serije i sljedeći model koji se pojavio, Bf 109G, imao je mogo veću vatrenu moć. Promijenjen je i motor i ugrađen najnoviji Dajmler Benz DB 605. Iako su time vatrena moć i brzina povećane, bilo je to na uštrb kvalitete upravljanja avionom, koja je upadala od serije G. Tom je padu dalje pridonjela želja za još težim naoružanjem, što je dovelo do zamjene na trupu ugrađenih mitraljeza od 7,92mm parom tog naoružanja kalibra 13,1mm od varijante Bf 109G-5 nadalje. Da bi se ta dva deblja mitraljeza mogla smjestiti, morale su se na svakoj strani trupa ispred pilotske kabine montirati grbave izbočine koje su pokrivale stražnji dio oružja. Kod serije G postavljeni su i uređaji za nošenje mnogobrojne i raznovrsne opreme i kontejnera pod krilima i trupom. Bili su to dodatni odbacivi rezervoari, bombe, rakete, kontejneri s vartenim oružjem….
Serija Bf 109H trebala se razviti iz F sreije kao visinski lovac, s povećanim rasponom krila i motorom DB 601 podešenim za rad na velikim visinama. Zapravo je za BF 109H-1 korištena konstrukcija aviona tipa G-5, s motorom DB 605. Nije se prišlo proizvodnji u većim kolićinama. Zadnja proizvodna varijanta Bf 109 serijske proizvodnje bila je Bf 109K, koja se počela pojavljivati septembra 1944. godine. Namjera je bila da to postane konačni model koji će eliminirati potrebu za zbujujuče velikim brojem podvarijanti, što je stvaralo teškoće administraciji i odjelu za snabdjevanje Luftwaffe. Upotrebljen je motor DB 605, pojaćan na preko 2.000KS, s kojim je Bf 109K-4 postigao brzinu od 724km/h. Naoružan je bio jednim topom od 30 i dva od 15mm. Glavne karakteristike po kojima se ta serija raspoznavala bile su promijenjeni pokrov pilotske kabine s manje ploha kako bi se poboljšala vidljivost, te uža i viša vertikalna repna površina. Nije bilo izgrađeno mnogo aviona s tom oznakom. Ratna proizvodnja tipa, Bf 109 dosegla je golemu brojku od 30.480 aviona.
Bf 109 je s pravom jedan od najslavnijih aviona drugog svjetskog rata. Njegova je važnost bila velika, imao je, iako su letačke osobine morale od 1942. godine nadalje ustupiti mjesto brzini i naoružanju, svoje nepokolebive zagovornike. Bf 109, uprkos svom velikom opterećenju krila, uvijek je bio pokretan, sposoban da podnese velika oštećenja u borbi i uvijek u stanju da ponese još veće naoružanje. Jedina stvarna slabost tog tipa bio je stajni trap, koji se uvlačio prema van, bio sklon lomu i otežavao rulanje na
Messerschmitt Bf 109E-3
Prikazan je avion broj 9 iz sastava 9. Staffela, III Gruppe, Jagdgeschwader 26 “Schlageter” (2. Lovačka divizija). Žuta boja označuje da avion pripada 3. 6. Ili 9. Staffeli tog Geschwadera, a vertikalna priga iza crnog križa (sa bijelim unutrašnjim rubovima) da pripada III Gruppe.
-Tip: lovac jednosjed
-Motor: jedan tekućinom hlađeni linijski Daimler Benz DB 601 Aa s dvanaest cilindara, 1.175KS u polijetanju i 1.000KS na 3.700m
-Naoružanje: dva topa Mg FF od 20mm sa 60 metaka po topu ukrilima i dva mitraljeza MG 17 od 7,92mm s 1.000metaka po mitraljezu (odnosno 500 metaka po topu kad su bili ugrađeni MG FF/M) u gornjem dijelu nosa, plus neobavezni jedan top MG FF/M od 20mm sa 200 metaka I vatrom kroz osovinu
-Maksimalne brzine: 560km/h na 4.400m; 467km/h na razini mora
-Ekonomična brzina krstarenja: 483km/h na 4.000m
-Početna brzina penjanja: 1.000m/min, penjanje na 6.000, za 7min 45sek.
-Operativni plafon: 10.500m
-Dolet: 660km
-Težine: 2.125kg prazan; 2.665kg opterećen
-Razmah krila: 9,87m
-Dužina: 8,65m
-Visina: 2,50m
-Površina krila: 16,40m²
|
