Licna dokumenta gradjana

[zpetrov9]

Evo postavio bih i ovaj pasoš SFRJ, neosporno izdan u Generalnom Konzulatu SFRJ u Minhenu 1965. godine. Pasoš je ja mislim iz zadnje
generacije pasoša koji su unutra imali stranice na kojima se upisivalo zanimanje ali i karakteristike ličnog opisa, a što je sve zadržano još
od prethodnih pasoša FNRJ. Međutim otisak na stranicama već ima formu kakvu su zadržali pasoši SFRJ sve do kraja. Zanimljivo je da su
fotografiju pored ljepilom pričvrstili i spojnicom-klamericom, a da nije bilo tzv. vodenog žiga koji je bio kod pasoša koji su izdavani u zemlji.
Pasoš je izdan na rok važenja od cca 13mjeseci dok su se redovni-normalni pasoši u zemlji tada izdavali s rokom važenja od jedne godine.
Pasoš ima tvrde korice i ukupno 32 strane. Na koricama je mali grb SFRJ i dolje piše pasoš, do 1961. na koricama je pisalo Putna isprava,  
a na onima koji su izdavani od 1961. piše Pasoš. Zašto je došlo do te promjene neznam. Zanimljivo je i na 10. stranici uočiti rukom pisanu
opasku da viza važi samo za SR Njemačku i to kao Ulazna dok je ono Izlazna prekriženo. Isto je zanimljivo da naši organi poništavaju vize
pa na kraju i cijeli pasoš s pečatom na kojem je tekst samo na Njemačkom, a ne i na našem jeziku. Znam da su kod nas u Puli poništavali
pasoše s pečatom na kojem je pisalo na Hrvatskom i Francuskom jeziku Poništeno - Annule. Isto se vidi da su još uvijek koristili stare
pečate za vize na kojima je pisalo FNRJ, ali je i za datum bila predviđena prethodna decenija  195__ .

Evo par najzanimljivijih skenova.

[ViribusUnitis]

(Post # 1302). Nakon prekida diplomatskih odnosa SR Njemačke i Jugoslavije, nisu bili prekinuti i konzularni odnosi, tako da su naši konzulati djelovali u SRNJ u čitavom razdoblju. Bonn inače nije bio najsretniji zbog tog prekida pa su dvije države održavale odnose tajnim kanalima i odnosi nikada nisu bili doista pokvareni. Trgovački odnosi su, dakako, ostali intenzivni i nepomućeni.
Činjenica da je u tom pasošu i pečat službe švedske ambasade za zaštitu jugoslavenskih interesa u SRNJ kazuje da je vlasnik pasoša bio u Bonnu i da mu je bilo praktično da navrati u švedsku ambasadu umjesto da ode u neki od jugoslavenskih konzulata.

[Adler]

Nije to švedska ambasada nego se služba za jugoslovenske građane nalazila u zgradi bivše jugoslovenske ambasade u Bonu.

I da, Švedska je bila tzv. sila-zaštitnica Jugoslavije u odnosima sa SRN. Mislim da je u većini slučajeva, Švedska preuzimala "zaštitu" Jugoslavije sem 1999. kada su prekinuti odnosi sa agresorskim državama kada nas je zastupala NR Kina.

[zpetrov9]

Evo i par skenova jedne legitimacije Jugoslavenskih Državnih Železnica izdane 1941. godine članu obitelji (kčeri) radnika direkcije. Ista je
ovjeravana kasnije i za Srpske Državne Železnice zaključno sa 1944. godinom. Imala je tvrde kartonske korice presvučene nekom zaštitom
i dimenzije cca 75 x 105 mm. Cijela knjižica je odštampana na ćirilićnom i latiničnom pismu, na Srpskom jeziku.

[fazan]

Evo i par skenova jedne legitimacije Jugoslavenskih Državnih Železnica izdane 1941. godine članu obitelji (kčeri) radnika direkcije. Ista je
ovjeravana kasnije i za Srpske Državne Železnice zaključno sa 1944. godinom. Imala je tvrde kartonske korice presvučene nekom zaštitom
i dimenzije cca 75 x 105 mm. Cijela knjižica je odštampana na ćirilićnom i latiničnom pismu, na Srpskom jeziku.

На стр. 16 је текст на словеначком. Да ли је пре тога исти текст исписан на српском, ћирилицом и латиницом? Иначе, мислим да је латинични текст у књижици требао да представља хрватски језик, односно хрватску варијанту ”српско-хрватско-словеначког”.

[zpetrov9]

Evo i par skenova jedne legitimacije Jugoslavenskih Državnih Železnica izdane 1941. godine članu obitelji (kčeri) radnika direkcije. Ista je
ovjeravana kasnije i za Srpske Državne Železnice zaključno sa 1944. godinom. Imala je tvrde kartonske korice presvučene nekom zaštitom
i dimenzije cca 75 x 105 mm. Cijela knjižica je odštampana na ćirilićnom i latiničnom pismu, na Srpskom jeziku.

На стр. 16 је текст на словеначком. Да ли је пре тога исти текст исписан на српском, ћирилицом и латиницом? Иначе, мислим да је латинични текст у књижици требао да представља хрватски језик, односно хрватску варијанту ”српско-хрватско-словеначког”.

Na tzv. "Državnim" dokumentima su često kod štampanja uputstava i/ili informacija ista odštampali na tada službenim jezicima, pa se je
tako i pisalo na slovenskom jeziku. i putne isprave-pasoši izdavani u Dravskoj banovini bili odštampani na slovenskom jeziku.

U knjižici je prvo tekst bio ispisan na ćirilici, pa na latinici ali srpski jezik (ekavica) i slovenski jezik. Na samom formularu je bio samo na
ćirilici i latinici ali ne i na slovenskom jeziku. Možda je na knjižicama izdanim na teritoriju Dravske Banovine bio i na slovenskom, ali to
ne znam.

[zpetrov9]

da postavim i ovu Vojnu knjižicu-legitimaciju pripadnika JA. To su na neki način bile preteče kasnijih Vojnih legitimacija aktivnih pripadnika
JA i JNA. Ovakve su po meni dostupnim informacijama izdavane tijekom 1944. i 1945. godine, znaći već i u vrijeme partizana.

Ova je bila izdana pripadnici saniteta koja je u JA stupila još krajem 1943. godine.

Evo skenova.

[dzumba]

Malo mi je to neobično jer kako
sam pročitao civilna vozačka se dobivala temeljem vojne. Valjda je to bilo zato da se ipak naplate i pripadajuće takse koje su se
naplaćivale kod izdavanja civilne.

Не него због тога што Закон о безбедности саобраћаја (или како се већ звао) није препознавао војну возачку дозволу као документ са возаче цивилних возила.

[zpetrov9]

Evo i jedne malo rijeđe viđane legitimacije iz vremena II svjetskog rata. Radi se o legitimaciji pukovnika Vojske Kraljevine Jugoslavije izdane
u Egiptu, pa je jedan dio legitimacije ispisan i na Arapskom jeziku Na žalost nemam original već samo ove dvije fotografije koje su malo
neoštre. Legitimacija je izdana 1942. godine i rok valjanosti joj je bio produljen do kraja 1943. i zatim još do kraja 1944.

[zpetrov9]

Kada smo već kod civilnih vozačkih dozvola evo skena jednog obrasca Vozačke dozvole za profesionalne vozače iz vremena SFRJ kakve
su se izdavale negdje od 1964. godine. Ova je nepopunjena, a odštampana je prema pravilniku još iz 1957. godine jedino je izmjenjen
naziv države (FNRJ u SFRJ). Odštampana je na srednje tvrđem kartonu i onda se po popunjavanju ulagala u trodjelne plastične futrole.

[zpetrov9]

Evo i jedne Članske karte Udruženja rezervnih oficira i podoficira Jugoslavije. Na kartonskom obrascu veličine 2 x (65 x 85) mm je na licu
bilo ispisano ime i podaci člana, a na poleđini je bila evidencija uplačenih članarina. Taj kartonski obrazac se presavijao i ubacivao u
plastične korice. sama organizacija je postojala od 1952. do kraja 1961. kada se je spojilo sa savezom boraca NOR-a i Savezom RVI
Jugoslavije u SUBNOR da bi se kasnije radi ipak specifičnosti izdvojio kao SRVS Jugoslavije.

[zpetrov9]

Evo i jedne osobne iskaznice za građane koji su živjeli u mjestu u blizini državne granice, u ovom slučaju Izola blizu granice s Italijom.
Iskaznica je izdana 1962. od Općinskog Narodnog Odbora Izola u Narodnoj Republici Sloveniji. Dimenzije su cca 60 x 88 mm, korice su
iz kartona koji je "impregniran" nekim platnom, fotografija je pored klasičnog pečata ovjerena i tzv. vodenim pečatom. U to vrijeme svi
građani koji su živjeli u unutrašnjosti zemlje imali su slične osobne ali plavkaste boje i ispod naziva je bila i otisnuta plava zvijezda.
Pored ovakvih postojale su i dvojezične osobne iskaznice-karte isto zelene boje korica, a u ondašnjoj NR Hrvatskoj su ih na granici uz
Italiju samo imali stanovnici Buja.

Možda je zanimljivo uočiti da su već tada na listovima iskaznice bili otisnuti republički grb, a ne savezni.

[zpetrov9]

Malo mi je to neobično jer kako
sam pročitao civilna vozačka se dobivala temeljem vojne. Valjda je to bilo zato da se ipak naplate i pripadajuće takse koje su se
naplaćivale kod izdavanja civilne.

Не него због тога што Закон о безбедности саобраћаја (или како се већ звао) није препознавао војну возачку дозволу као документ са возаче цивилних возила.

Ja bih pitao iz čiste radoznalosti, kako je to funkcioniralo u "suprotnom smjeru". Npr. oficir sa civilnom vozačkom dozvolom vozi vojnu
kampanjolu s registarskim oznakama JNA, zaustavi ga Vojna saobračajna policija i on pokaže civilnu vozačku za B i recimo C kategoriju.
Da li je vojna policija prihvatala u takvim slučajevima civilnu vozačku ili je baš morala biti samo vojna?

Vjerujem da to možda zanima i druge, ne samo mene.

[zpetrov9]

Inače kada sam već kod vojnih vozačkih dozvola evo par skenova joše jedne izdane 1967. godine, običnom vojniku. Zanimljivo je uočiti na
zadnjoj starnici službenu bilješku MUP-a (ili ondašnjeg SUP-a) da je izdana civilna vozačka dozvola za kategorije "B" , "C" i "E".

[zpetrov9]

Jedan stari dokument Ministarstva Vojske i Mornarice Kraljevine Jugoslavije, zanimljivo za pogledati i terminologiju i imena u potpisu.