Manje poznati junaci

<< < (4/11) > >>

vitez koja:
Dr Draga Ljočić

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Prva žena lekar bila je Draga Ljočić, hrabra devojka iz Šapca. Medicinu je studirala u Cirihu, kao jedna od retkih žena studenata medicine u to vreme. Kad je počeo Prvi srpsko-turski rat, Draga Ljočić napušta studije i dolazi u Srbiju da bi radila kao medicinska sestra. Po završetku Drugog srpsko-turskog rata, ona u Cirihu završava studije medicine 1879. godine. Vraća se u Srbiju, ali uprkos diplomama stečenim u Švajcarskoj i specijalizaciji očnih bolesti, u Beogradu je, pred našim lekarima, naknadno polagala poseban ispit, kako bi mogla da se bavi privatnom praksom.

Po izbijanju Prvog svetskog rata 1914. godine i okupacije Beograda, sa porodicom se povukla u Niš i sa ćerkama radila u tamošnjoj bolnici. Jos za vreme prvog srpsko-turskog rata dobila je zvanje sanitetskog poručnika. Pošto su neprijatelji napredovali, porodica se podelila, suprug i ćerka Radmila s vojskom su prešli preko Albanije, otišli na Krf, pa na Solunski front. Draga, kojoj je tada bilo 60 godina, sa tri mlađe ćerke iz Niša je vozom otišla u Solun, odatle u Atinu, pa potom u Rim i Nicu. Iz Nice su otišle u Lozanu, odakle su sve vreme rata organizovale slanje paketa zarobljenicima u nemačkim i mađarskim logorima. U domovinu se vratila 1919. i te godine doživela pravu satisfakciju. Dobila je zvanje „pravog“ lekara. Iz ratova je izašla kao nosilac mnogobrojnih odlikovanja.
Bila je jedan od osnivača Kola srpskih sestara i veliki srpski dobrotvor.

Umrla je 5. novembra 1926. u svojoj kući na Topčideru, i sahranjena je na Novom groblju u Beogradu.

Njenim stopama pošle su i doktorke: Draginja Babić iz Valjeva, Božana Bartoš iz Niša, Zorka i Ana Brkić iz Šapca, Marija Prita iz Pančeva, Ljubica Đurić iz Beograda, Marija Siebold-Fjodorovna rođena u Rigi u nemačkoj protestantskoj porodici, Katarina Jakšić iz Gline, Neda Jovanović sa Cetinja, Stanislava Jovović iz Kruševca, Darinka Krstić iz Beograda, Vera Marković iz Beograda, Radmila Milošević, kći dr Drage Ljočić iz Beograda, Slavka Mihajlović iz Beograda, Natalija Nikolajević iz Šapca, Jelena Popadić rođena u Parizu, Nadežda Stanojević iz Pirota, Desanka Stojiljković iz Požarevca i Staka Čubrilović iz Bosanske Gradiške.

vitez koja:
Ljubica Čakarević

Posle tri i po godine ilegalnog rada Ljubica Čakarević je, da bi umakla Austrougarima i Nemcima, u leto 1918. godine, morala da napusti okupiranu Srbiju. Sa još nekoliko ljudi, pod vođstvom četničkog vojvode Luneta, Ljubica je krenula put Solunskog fronta, da se priključi srpskoj vojsci.

Posle 27 dana izbegavanja potera i zaseda, grupica izgladnelih, izmorenih, gotovo bosih ljudi stigla je nadomak borbenih linija. Usput su se nagledali spaljenih sela, vešala i leševa civila koje su pobili Austrijanci, Mađari, Nemci i Bugari. Grupa se sa mukom i uz povremenu borbu probila s leđa kroz bugarske položaje i jedva izvukla živu glavu pred srpskim položajima. Tako je učiteljica Ljubica, po rečima vojvode Stepe i vojvode Mišića, postala „prvi vesnik porobljene Srbije na Solunskom frontu“. Za svoj ilegalni rad i ovaj dvadesetsedmodnevni podvig, Ljubica je odlikovana Zlatnom medaljom za hrabrost „Miloš Obilić“.

Doktoru Arčibaldu Rajsu je iz prve ruke ispričala sva svoja saznanja o monstruoznim zločinima okupatora nad Srbima u porobljenoj Otadžbini. Čim se oporavila od „hoda po mukama“ i pronašla na frontu svoga brata Milutina, koga nije videla više od tri godine, Ljubica se s puškom u ruci priključila srpskoj vojsci na položajima. Učestvovala je u proboju Solunskog fronta 15. septembra 1918. godine i tako, posle samo nekoliko meseci, postala i prvi vesnik slobode u Otadžbini.

vitez koja:
Nadezda Petrovic

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Pravi rodoljub, slikarka Nadežda Petrović se, 1914. godine, iz Venecije javlja Vrhovnoj komandi i traži ratni raspored. Ne čekajući na odgovor, dolazi i priključuje se poljskoj bolnici Dunavske divizije prvog poziva, s kojom učestvuje u borbama na Mačkovom kamenu.

Naredne 1915. godine Nadežda je obolela od pegavog tifusa koji je pohađao srpsku vojsku, koliko i neprijatelj. Nadežda je prebolela, ali joj je ostalo bolesno levo plućno krilo. Slaba, iscrpljena, odmara se kod porodice u Skoplju. Svi je mole da se ne vraća na front. Ona je nepokolebljiva. Potrebna je ranjenicima i tu nema prigovora!
Po sopstvenoj želji ponovo je u poljskoj bolnici kod Valjeva, vraća se bliže frontu, u "veliku kužnicu u kojoj se jedva zna ko je živ a ko mrtav". Od jutra do sutra je u pokretu, oko ranjenika, nad koritima sa vrelim ceđem u kojima pokušava da se izbori sa vašima. Ruke su joj izranjavljene, telo slomljeno, ali ne i duh.

Obilazeći valjevsku bolnicu, vojvoda Živojin Mišić skida sa svojih grudi medalju za hrabrost i kači je o Nadeždinu bluzu.

Trećeg aprila 1915. godine Nadežda je zauvek zatvorila oči.

vitez koja:
Jelena Lozanic

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Jelena Lozanić, je ćerka poznatog profesora Beogradskog univerziteta Sime Lozanića, prvog rektora Beohradskog univerziteta.

Za vreme Balkanskih ratova (1912-1913) Jelena Lozanic aktivno ucestvuje u radu prihvatilista za ratnu sirocad “Sveta Jelena”. U medjuvremenu, zavrsila je kurs za bolnicarke pri Kolu srpskih sestara I pomagala u nezi ranjenika u sanatorijumu Vracar. Na početku ratne 1914. godine postala je dobrovoljna bolničarka, a početkom 1915. godine je srpski Crveni krst uputio u SAD da pomogne u prikupljanju pomoći za Srbiju. Od tada pa sve do 1920. Godine na Dobrotvornoj misiji za Srbiju, boravila je u Americi, Kanadi, Engleskoj, Francuskoj i aktivno propagirala i prikupljala pomoć za Srbiju. Neumorno je krstarila u organizaciji srpsko-američkih društava, držala predavanja o stradanju srpskog naroda i upoznavala svetsku javnost sa pravednom borbom Srba za slobodu.

1921.godine udaje se za Dzona Frotinghama, koji umire 1935.godine. Do kraja zivota zivela je sa cerkom na imanju na jugu Francuske. Umrla je 6.februara 1972.godine u Francuskoj.

Za humanitarni rad odlikovana je ordenom Belog orla i Svetog Save viseg stepena.

vitez koja:
Ljubica Kujundzic

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
G-dja Ljubica Kujundzic bila je bolnicarka u herojskoj Odbrani Beograda, 1915g. a kasnije nastavila je da radi i na Solunskom frontu ...

Navigation

 Message Index