Protivavionski raketni sistem 2K11M SA-4 Krug / Ganef

[Kubovac]

@victoria

U to vreme i raketni sistemi Krug, Kub, Osa, čak i prvi Bukovi, koristili su (gotovo) identičan Televizijski optički vizir 9Š38.

Vizir se sastoji od:

- televizijske kamere KT-101
- srednjeg pojačivačkog bloka PB-107
- video prijemnika VPU-55
- kompleta rezervnih delova

Uglovi vidnog polja:

- uski (1°27'х1°5')±10% (objektiv F=500 mm)
- široki (4°50'х3°38')±10% (objektiv F=150 mm)

Kod sistema Kub, sistem TOV je obezbeđivao otkrivanje cilja veličine MiG-17, na referentnoj visini od 7 km, na daljinama od 21-30 km, zavisno i od optičke atmosferske vidljivosti. To je dovoljno za let rakete do dalje granice zone uništenja.

Da vas dalje ne gnjavim TT podacima....


Izgled TV konzole u procesu navođenja na cilj, kod sistema PVO Kub (moja ilustracija na sliku stvarne komponente):


[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[victoria]

Да ли је реалан податак о откривању бомбардера на 70 км ?!

[Kubovac]

Да ли је реалан податак о откривању бомбардера на 70 км ?!

Mislim da je teoretski moguć, ali teško ostvariv u praksi. Ali nemam "praktična" iskustva da ti to mogu potvrditi. Ali može se otkriti cilj većih "gabarita" i na daljinama većim od 30 km, to je sigurno. Ali koliko? Obzirom da je ovaj članak dao sasvim dobre podatke, proverio sam neke u borbenom pravilu RStON 1S91 za sistem Kub, možda možemo verovati tom izvoru. Ali, uvek se postavlja pitanje optičke fonske situacije u vazduhu i vidljivosti....

[Prvačić]

Tragovi kondenzacije se vide daleko i golim okom. Koliko su oni upotrebljivi pri otkrivanju i praćenju letjelice kamerom?

[Kubovac]

Dokumentarni film posvećen Orenburškoj višoj protivvazdušnoj raketnoj komandnoj školi Crvene zastave nazvanu po G.K. Ordžonikidze, Filmski studio Ministarstva odbrane SSSR, 1985.

U prvom planu filma je obuka pitomaca, budućih oficira, na raketnom sistemu PVO 2K11 Krug.

[Kubovac]

Raketni sistem PVO Krug - rad na stvaranju univerzalnog protivavionskog i protivraketnog sistema

Obavljeni su zanimljivi radovi na mogućnostima borbe protivavionskog raketnog sistema „Krug“ ne samo sa avionima već i sa taktičkim i taktičko-operativnim balističkim raketama. Iskustvo stečeno sredinom 1950-ih u radu na stacionarnim protivraketnim odbrambenim sistemima, za koje je bile zainteresovano Ministarstvo odbrane SSSR, već je pokazalo kompleksnost razvoja ove vrste raketnih sistema.

Ipak, Generalštab Oružanih snaga SSSR-a je zatražio procenu mogućnosti upotrebe protivavionskih sistema za odbranu od taktičkih i taktičko-operativnih balističkih raketa. U tom smislu je započet rad sa sistemima S-75 i naređeno je eksperimentalno ispaljivanje balističke rakete R-1(8A11). Odgovarajućim gađanjima izvršenim 1961. godine uočena je potpuna nemogućnost prilagođavanja sredstava kompleta S-75 za obavljanje ove vrste zadataka, čak i u odnosu na stare rakete koje su bile kopije nemačkih raketa V-2.

Dalje analize su ukazale na mogućnost uništavanja balističkih raketa lansiranih sa udaljenosti od 50 do 150 km pomoću protivavionskog raketnog sistema „Krug“. Međutim, da bi se nuklearna bojeva glava balističke rakete raznela na bezbednoj visini ili uništili elementi automatike odgovorne za aktiviranje nuklearne bojeve glave, bilo je neophodno koristiti bojevu glavu rakete 3M8 sa povećanom težinom udarnih elemenata, a postizanje prihvatljive verovatnoće uništenja zahtevalo je smanjenje konačne greške vođenja (promaha) rakete. U drugoj polovini šezdesetih godina 20. veka radilo se na izradi eksperimentalnog modela protivvazduhoplovnog raketnog sistema „Krug-M“ na bazi sistema „Krug“, namenjenog za borbu protiv aviona i balističkih raketa „Honest John“, „ Lance“, „Corporal“ i „Sergeant“.

Lansiranje američke balističke rakete "Honest John":

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Sistem za navođenje rakete „Krug“ obezbedio je tačnost navođenja rakete do cilja na nivou od približno nekoliko deset metara. Da bi se greška svela na ispod deset metara, bilo je potrebno koristiti sistem samonavođenja pri približavanju cilju, npr. na osnovu predajnika osvetljenja cilja sa samohodnog raketnog sistema PVO „Kub“ i Doplerove poluaktivne radarske glave za navođenje rakete 3M9 ovog kompleta, sa oznakom 1SB4.

Raketni sistem PVO 2K11 Krug, osnovne komponente - SNR 1S32, SLO 2P24 i rakete 3M8M:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Poluaktivna radarska glava za samonavođenje 1SB4 sa raketa 3M9 sistema Kub, implementirana u raketu 3M8 sistema Krug-M:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Na ovaj način se vratio kombinovani sistem navođenja za raketu 3M8, prvobitno planiran za sistem PVO „Krug“, ali ovoga puta sa značajnom razlikom – osvetljavanje cilja je trebalo da se vrši ne impulsnom Stanicom za navođenje raketa 1S32 sistema „Krug“, već sistemom koji radi u režimu neprekidnog zračenja kroz osvetljavajući kanal radarske stanice osmatranja i navođenja 1S91 RStON sistema PVO „Kub".

Septembra 1967. godine izveden je prvi eksperimentalni rad na 11. nacionalnom poligonu (Emba), na avionu broj 1. Prvo je potvrđena mogućnost zahvata cilja na udaljenosti od 30 km od početnih položaja, raketom sa glavom za samonavođenje, dok je još na lanseru.

Prilikom prvog poletanja na Il-28, otkriven je kvar glave za navođenje. VP Jefrem je odmah locirao štetu koja je dovela do nesreće. Nakon što je raketa poletela, antena glave za navođenje je prestala da se kreće – pregoreo je osigurač u sistemu pozicioniranja.

2K11 Krug - impresivno lansiranje rakete:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Naredna lansiranja vršena su mesec dana, sve dok meta za gađanje nije slučajno uništena "neborbenim udarom". Prema planovima, na ovu gađanu metu trebalo je da gađaju i druge jedinice. Iznervirani komandant poligona zahtevao je da se raketni sistemi podese kako bi se sprečilo propuštanje cilja na udaljenosti od najmanje 10 m.

1969. počela su lansiranja balističkih projektila. Prvo lansiranje je izvedeno noću, po vedrom vremenu, a izduvni gasovi iz motora lansirane balističke rakete bili su jasno vidljivi sa položaja raketnog sistema PVO. Glava za samonavođenje je uspešno zahvatila cilj i pri približavanju pravilno pozicionirala raketu u skladu sa uglom nagiba, obezbeđujući maksimalnu gustinu fragmentacije prema cilju. Međutim, nakon analize rezultata gađanja, ispostavilo se da gelerima nije pogođen borbeni deo rakete, već njen repni deo. Radio osigurač i bojevo punjenje modernizovane rakete morali su da budu dorađeni.

Kao rezultat toga, postignut je određeni uspeh. Rakete P-11M (8K11) iz sastava raketnog sistema zemlja-zemlja "Elbrus" (Scud) lansirane su na poligonu Embiov ka poziciji raketnog sistema PVO sa daljjina od 50 km do 100 km. Radarske jedinice sistema PVO „Krug“ uspešno su izvršile svoje zadatke – balističke rakete dužine približno 11 m i prečnika 0,88 m detektovao je osmatračko-akvizicijski radar 1S12 (Mečka, prim. Kubovac) i one su zahvaćene u režimu automatskog praćenja Stanicom za vođenje raketa 1S32. Rakete su navođene na metu, radio-upaljači su radili ispravno i fragmenti su pravilno raspoređeni na meti.

Izvršena su ukupno 24 lansiranja, više od polovine za balističke rakete. Sada je moguće opremiti trupe univerzalnim raketnim sistemo PVO, sposobnim da uništava balističke rakete lansirane sa daljina do 150 km. Ali tada je već postojala potreba da se presretne balistička raketa Pershing lansirana sa udaljenosti do 750 km. Odvojiva bojeva glava rakete Pershing imala je veliku brzinu (oko 3 km/s, za poređenje, raketa R-11M je imala brzinu od 2 km/s) i što je najvažnije, efektivna radarska površina refleksije je dostizala stoti deo kvadratnog metra - red veličine manje nego kod balističkih projektila raketa sa neodvojivim bojevim glavama i dva reda manje od borbenog aviona.

Godine 1967. počeo je da se razvija novi univerzalni (protivvazduhoplovni i protivraketni) sistem S-300V namenjen za presretanje svih tipova operativnih i taktičkih raketa, uključujući i raketu „Peršing“. U ovoj situaciji prekinut je rad na stvaranju univerzalne varijante raketnog sistema PVO „Krug“.

Lansiranje rakete Pershing I:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Protivavionski i protivraketni sistem S-300V, naslednik sistema Krug:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[Kubovac]

Kako je raketni sistem PVO „Krug“ išao u mornaricu
Kakvi su još bili planovi za razvoj sistema PVO "Krug"?

Među propuštenim prilikama za kreiranje drugih kompleta na bazi raketnog sistema PVO „Krug“ postoji još jedan. Krajem 1950-ih, interesovanje Kopnene vojske za razvoj protivvazduhoplovnog raketnog sistema visokih taktičko-tehničkih karakteristika privuklo je pažnju Ratne mornarice.

Povod je bio sedmogodišnji plan razvoja mornarice (1959–1965), koji je, između ostalog, predviđao izgradnju protivvazduhoplovnih brodova za PVO Projekta 1126. Odlukom od 25. jula 1959. godine definisane su osnovne karakteristike ovog broda i njegovog naoružanja, u čijoj osnovi je trebalo da bude protivvazduhoplovni raketni sistem M-31.

Planirano je da se koriste rakete KS-42, projektovane na bazi rakete 3M8. Brod deplasmana od približno 10.000 tona trebalo bi da ima jedan raketni sistem M-31 sa dva lansera od po 15-20 raketa, kao i raketni sistem kratkog dometa M-11, čija je izrada poverena Naučno-istraživačkom Institutu 10, koji je tradicionalno razvijao protivvazduhoplovno oružje za Ratnu mornaricu SSSR-a, Državnom komitetu za brodogradnju i eksperimentalnom konstruktorskom birou- 2, Državni komitet za vazduhoplovnu tehnologiju. Upoređujući taktičko-tehničke karakteristike raketnog sistema M-31, podsećao je na raketni sistem PVO „Krug“.

Međutim, sa opštom namerom partijskog i državnog vrha SSSR-a da ubrza širenje podmorničke flote, već 1960. g. doneta je odluka da se broj brodova projekta 1126 za gradnju smanji sa tri na dva, a 1961. da se obustavi gradnja brodova projekta 1126. Nakon prestanka radova na brodu projekta 1126 i raketnog sistema M-31, nastavljen je rad na kompletu M-11, koji je krajem 1960-ih postao glavno protivvazduhoplovno naoružanje brodova SSSR-a. Ovakva situacija je trajala sve dok novi brodski raketni sistem PVO S-300F nije usvojen sredinom 1980-ih. Raketni sistem M-11, sa dimenzijama i karakteristikama mase sličnim raketama 3M8, bila je inferiorna u odnosu na raketu 3M8 za gotovo polovinu, po svom najvažnijem pokazatelju, maksimalnoj zoni dejstva po daljini.

Brodski sistem M-11 Storm sa raketom 4K60:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Paralelno sa ovim projektima, razvijao se i projekat integracije raketa 4K60 iz sastava brodskog raketnog sistema PVO M-11 Storm u sastav raketnog sistema PVO Krug.
Planirano je da se takođe po dve rakete nose na samohodnim lansirnim oruđima koji bi morali biti adaptirani za prijem, nošenje i lansiranje ovih raketa i koji su imali "radnu oznaku" 2P28, ali radi povećanja dometa, usled inferiornog dometa rakete 4K60 u odnosu na 3M8, planirana je ugradnja istih ili siličnih bustera za početnu fazu leta.
Projekat je napušten.

Raketa 4K60 sa pridodatim busterima (ilustracija):

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Modifikovana raketa 4K60 na modifikovanom lanseru 2P28:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

I izdvojio bih još jedan projekat razvoja, koji takođe nije zaživeo kao ni prethodna dva, a to je projekat razvoja "hibridne" rakete sa oznakom 19D, a koji je počeo da se razvija još od kraja 50-tih godina prošlog veka, od strane konstruktorskog biroa Fakel.
Projektil je trebao biti izveden na osnovu komponenti već operativnih raketa u sistemu PVO uz, naravno, i neka nova rešenja.
Drugi (marševski) stepen rakete sačinjen iz 5 segmenata čija konstrukcija je bila izvedena iz projektila 1D (V-750) raketnog sistema PVO Dvina, dok je prednji deo marševskog stepena bio izveden na osnovu konstrukcije rakete 20D (V-755) raketnog sistema PVO Volhov.
Projektil je trebao biti pogonjen mlaznim ramjet motorom na čvrsto gorivo. Buster je konstruisan na osnovu nešto mlađeg projekta rakete 17D, zamišljene opet kao deo kompleta modernizacije raketnog sistema S-75M Volhov i trebao je biti pogonjen čvrstim raketnim gorivom.

Proizvedeno je svega 5 projektila 19D i jedan opitni lanser sa oznakom 2P28. Od tih pet raketa, samo je jedna lansirana u cilju testiranja. Ipak, razvoj raketa 17D i 19D nije tekao po planu, jer je 1961. godine razvoj prvih projektila 3M8 doveo do prvih testiranja i lansiranja uz proveru rada čitavog sistema i sistema navođenja i iako je bilo početnih problema, projekat se pokazao kao perspektivniji. Ubrzo su, tačnije sredinom 1963. godine, projekti razvoja 17D i 19D potpuno obustavljeni, a razvoj rakete nastavljen na osnovu projekta 3M8.

Projektil 19D - ilustracija jednog od rešenja:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Projektil 19D na lanseru 2P28, ilustracija:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[Kubovac]

Pretovar raketa kod raketnog sistema PVO 2K11 Krug

Raketni sistem PVO 2K11 Krug je organizovan kroz divizione. Svaki divizion ima 3 raketne baterije. Jedna raketna baterija se sastoji od radara za navođenje raketa 1S32M, tri samohodna lansirna oruđa 2P24M sa po 2 rakete 3M8M na svakom. Pored toga, svaka raketna baterija u svom sastavu ima i 3 vozila za prevoz raketa 9T25 na šasiji ZiL-157 i/ili 9T226 na šasiji ZiL-131 sa po jednom dodatnom raketom za popunu i automobil za pretovar raketa 2T6M sa odgovarajućim kranom za izvršenje pretovara sa automobila za pretovar na samohodno lansirno oruđe ili direktno sa vozila za prevoz raketa.

U prilogu možemo videti proces dopune raketa kroz odličnu maketu automobila za pretovar raketa 2T6M iz sastava raketnog sistema PVO 2K11 Krug. Maketa je "kompletna" utoliko što sadrži i maketu projektila 3M8M, kao i zaštitnu ceradu za marševanje. Koliko je maketa verna pokazuje i kran sa kojim možete na maketi da "zakačite" projektil i da ga "pretovarite" na samohodno lansirno oruđe 2P24M, čiju maketu tim povodom takođe možemo videti.

Dakle, na ovih nekoliko fotografija maketa možemo sagledati postupak pretovara rakete 3M8M sa automobila za pretovar 2T6M na samohodno lansirno oruđe 2P24.

Takođe, u prilogu ću postaviti i fotografiju vozila za prevoz raketa 9T25 i 9T226.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]