Odlikovanja vojski iz II svetskog rata sa prostora nekadasnje Jugoslavije

[vitez koja]

Kolonijalni orden italijanske zvezde (Ordine coloniale della Stella d'Italia)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Kolonijalni orden italijanske zvezde je osnovan kao kolonijalni Red vitezova 18. juna 1914.g. od strane kralja Viktora Emanuela III, kao priznanje i nagrada vojnicima stacioniranim u tadasnjoj koloniji Libiji.
Dodela ovog odlikovanja je bila do 1943. godine, kada je presla u status mirovanja, nakon sto su savezničke snage osvojile teritorije italijanskih kolonija u Severnoj Africi. Od tog trenutka pa nadalje, dodeljivana je samo onima koji su ranije služi u Libiji, a iz nekog razloga je u medjuvremenu dobili. Poslednji primerci su dodeljeni 1946.godine.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Odlikovanje je podeljeno u pet različitih klasa. Klase su bile: vitez Velikog krsta, veliki oficir, komandant, oficir i vitez.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[vitez koja]

Klasa ordena je bila vidljiva na traci (ribonu) prilikom nosenja. Vitez i oficir su orden sa trakom nosili na levoj strani grudi, komandant je orden nosio na traci oko vrata, veliki oficir orden je nosio na traci oko vrata ali na grudima a vitez velikog krsta orden je nosio na levoj strani grudi, stim sto je imao siroku traku prebacenu preko desnog ramena ka levom kuku.Orden je bio univerzalni.
 
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Kolonijalni orden italijanske zvezde je napravljen od zlata, dok su unutrašnje površine izrađene od belog i crnog emajla. Maksimalan broj godisnje dodeljenih odlikovanja je bio vitez Velikog krsta-4, veliki oficir-7, komandant-20, oficir-50 i vitez-150.

[vitez koja]

NEMACKA VOJNA ODLIKOVANJA U DRUGOM SVETSKOM RATU

http://vojnapovijest.vecernji.hr/zeljezni-kriz-odlikovanje-i-simbol-carstva-ali-i-ideologije-929391

Adolf Hitler je pre početka Drugoga svetskog rata shvatio psihološki efekt samog odlikovanja, pa se u toku njega vodio starom Napoleonovom izrekom: “Dajte mi dovoljno vrpci (za odlikovanja) i porobiću celi svet!“.

Prikazivanje odlikovanja, oznaka, znački za zasluge i sl. u Wehrmachtu, SS-u itd. dostiglo je vrhunac oko 1943. godine. Tada se vojnicima približila njihova perspektiva rata kao i mogućnost personalizacije unutar vojničkih redova, jer je svaki vojnik posebno nosio i isticao svoje zasluge. Nemačka stampa i sluzba informisanja to nije zaboravila, pa je to posebno isticala i time dizala moral regrutima, vojsci, ali i narodu. Nije bio redak slucaj u to vreme videti visoko odlikovane oficire i vojnike kako poziraju za novine, kako se šetaju gradovima sirom Nemačke, a isto vreme su bili snimani u nekim kratkim video prilozima koji su se puštali u bioskopima, narocito u okupiranim delovima Evrope, kako bi se naglasila nemačka vojna nadmoć.

1. septembar 1939. smatra se službenim početkom Drugoga svetskog rata za Nemačku, ali na taj se dan slavila i godisnjica Francusko-pruskog rata iz 1870/71. godine. Na taj dan Hitler je licno zahtevao da se ponovno uvede Red Gvozdenog krsta kao simbol nemačkog vojnika. Ponovnim uvodjenjem tog odlikovanje u vojne redove nije se više smatralo čisto pruskim već više svenemačkim odlikovanjem jer se Nemačka u međuvremenu ujedinila. I za razliku od drugih odlikovanja, ovo je odlikovanje ponovno dobilo status reda.

Tokom rata, Wehrmachtu, SS-u kao i drugim nemačkim formacijama pristupali su, osim „čistih“ Nemaca, i mnoge druge nacije, pa se Red Gvozdenog krsta i njima dodijeljivao. Manje je poznata činjenica da su do 8. novembra 1944. Jevreji, kao i „polujevreji“, mogli dobiti Red Gvozdenog krsta za svoje ratne zasluge, kao recimo finski Jevreji koji su se borili rame uz rame sa SS-om protiv Sovjeta oko Baltika.

Sve nagrade i odlikovanja nacističke Nemačke  dodjeljivana su bez imena napisanog na samom odlikovanju, medalji, priznanju...

[vitez koja]

ODLIKOVANJA NEMACKIH ORUZANIH SNAGA TRECEG RAJHA-HEER 9KOPNENA VOJSKA)

Vermaht je ime oružanih snaga Nacističke Nemačke od 1935. do 1945. Vermaht se sastojao od kopnene vojske, Krigsmarine (ratne mornarice) i Luftvafe (ratnog vazduhoplovstva). Vermaht je bio rezultat napora nacističke Nemačke da se naoruža više nego što je dozvoljavao Versajski mir.

Nakon nemačkog poraza u Prvom svetskom ratu, njoj je Versajskim mirom dozvoljena ograničena vojska od samo 100.000 pripadnika, jedva dovoljnu za odbranu zemlje. Nakon nacističkog osvajanja vlasti, jedan od Hitlerovih najotvorenijih i najsmelilijih poteza je bio da se obrazuje moćna moderna vojska, poptuno sposobna za napadačke akcije. Ispunjavanje dugoročnog cilja nacističkog režima za povraćaj izgubljenih teritorija i vladavinu nad susedima je zahtevalo veliko ulaganje u industriju naoružanja, kao i regrutaciju da bi se proširila vojska.

Do 1935, Nemačka se otvoreno podsmehivala vojnim ograničenjima koja je nametnuo Sporazum iz Versaja i služenje vojnog roka je ponovo uvedeno 16. marta 1935. Dok je stajaća armija ostala na oko 100.000 vojnika kao što je precizirano u sporazumu, nova grupa regruta ove veličine je svake godine prolazila obuku.
Iako je ponovno naoružavanje van versajskih okvira otpočelo još 1933. godine Nemačka je još uvek zaostajala za zapadnim silama po pitanju moderne opreme, pogotovo tenkova. S druge strane, u razdoblju kada se držala versajskih kriterijuma, Nemačka je smela da ima malu profesionalnu vojsku, što je dovelo do rigorozne selekcije i filtracije najspososbnijih kadrova koji će posle biti srž Hitlerove vojne mašine.


U ranoj fazi Drugog svetskog rata, nemacke oruzane snage su veoma uspešno koristile blickrig, inovativnu taktiku kombinovanja rodova (bliska vazdušna podrška, mehanizovane oklopne jedinice i pešadija). Nova vojna struktura Vermahta, jedinstvene borbene tehnike, novorazvijeno oružje i neviđena brzina su lomili njihove protivnike.

Na vrhuncu svojih uspeha u 1942. Vermaht je vladao nad više od 3.898.000 km² teritorije. Do kraja rata u Evropi, Vermaht je izgubio oko 11.300.000 ljudi, od čega oko polovina predstavljaju ubijeni u borbi. Iako je do septembra 1945. manje-više prestao da postoji, Vermaht je zvanično raspušten zakonom broj 34. Savezničkog kontrolnog veća.

Nakon nemačke bezuslovne predaje 7. maja 1945. (koja je postala efektivna 8. maja 1945) Nemačkoj je zabranjeno da ima vojsku.

[vitez koja]

Padobranska znacka (Fallschirmschützenabzeichen des Heeres)

  [ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]          

Padobransku znacku uveo je nacelnik kopnene vojske General Werner von Fritsch, 01. Septembra 1937.g. Dodeljivala se oficirima, podoficirima i vojnicima koji su uspesno zavrsili padobranski kurs i koji su bili aktivni padobranci. Lice je moglo nositi ovaj znak ako je bio aktivan padobranac najmanje 12 meseci I ako je za to vreme imao najmanje 6 skokova sa padobranom.

Padobranska znacka se nosila na levom dzepu bluze na grudima. Kada su padobranci iz pesadijskih jedinica prebaceni u sastav avijacije, padobranski znak kopnene vojske se nije vise dodeljivao. Zamenjen je padobranskim znakom Luftwaffe. Medjutim padobranci iz kopnene vojske i dalje su ga nosili.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

U pocetnom period rata 1939.g. padobranski znak je bio tanak (flat verzija), da bi kasnije tokom 1940-42.g. bio znatno masivniji. Izradjivao se od mesinga ili legure cinka (1942-1945.g.).

Od 26. jula 1957. godine, nošenje padobranske značka kopnene vojske je dozvoljeno u Saveznoj Republici Nemačkoj u verziji Trećeg rajha ali bez svastike-kukastg krsta.

[vitez koja]

Opšta jurišna značka (Allgemeine Sturmabzeichen)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]          

General Braušic je 1. januara 1940. ustanovio „Jurišnu značku“ (nem. Allgemeine Sturmabzeichen).  Značku je dizajnirala firma Ernsta Pikhausa iz Berlina. Namenjena je nemačkim vojnicima koji su učestvovali u pešadijskim napadima, a nisu bili deo pešadijskih jedinica, te samim tim se nisu mogli kandidovati za Pešadijsku jurišnu značku.

Jurišna značka se sastoji iz ovalnog diska dimenzija 53 h 42 mm, debelog 6 mm. Venac je od dve grane s po pet hrastova lista, koje kreću iz žirova u dnu venca. Centralna figura značke je vermahtov orao, sa kukastim krstom u kandžama. Pod orlom se nalaze ukršteni bodež i ručna granata, koji leže položeni na venac. Značka se na uniformu pričvršćivala iglom.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Značka je dodeljivana inžinjercima, artiljercima (protivoklopnoj ali i protivavionskoj), tj. jedinicama koje su podržavale pešadiju u napadu. Od marta 1942. se dodeljivala  i za samostalno uništenje 8 tenkova ili oklopnih vozila.

Specifični kriterijumi za dodelu značke:
1.primalac ne sme da bude kandidat za dobijanje Pešadijske jurišne značke,
2.da je primalac učestvovao u tri indirektna napada u tri različita dana,
3.da je primalac učestvovao u tri pešadijska ili oklopna napada u tri različita dana,
4.da je ranjen dok je ispunjavao drugi ili treći uslov za dodelu ove značke

Кako je rat odmicao, nemačko komandovanje je zaključilo da postoji potreba za višim stepenom ove značke, koja bi se dodeljivala narastajućem broju veterana. Tako je od 6. juna 1943. uvedeno još četiri stepena značke (klasa 25, 50, 75 i 100).

Značke „25“ i „50“ su slične po dizajnu i konstrukciji. Sastoje se iz ovalnog hrastovog venca, slično izvornom modelu, ali većih dimenzija: 58 h 48 h 7 mm. U osnovi venca se nalazi kvadratni štit, dimenzija 10 h 8 mm, sa manjim štitom u sebi, dimenzija 8 h 6 mm. U manjem štitu je upisan broj 25, odnosno 50, zabsino od stepena značke. Venac je bio izrađen od srebra, dok je centralni deo značke, istovetan kao kod prvobitne značke – zatamnjen (oksidiran).

Značke klase „75“ i „100“ se nešto razlikuju od klase „25“ i „50“. Venac je dimenzija 56 h 49 h 7,5 mm. Štit u dnu venca je dimenzija 10 h 8 mm, sa razlikom u dimenzijama unutrašnjeg štita, koji meri 9 h 7 mm. Unutar štita je oznaka „75“ ili „100“, zavisno od stepena značke. Centralni motiv značke se razlikuje u tome što je orao malo veći, a bodež i ručna granata su pod drugim uglom. Кada je reč o materijalu, venac je pozlaćen, dok je centralni motiv značke oksidiran.

[vitez koja]

Pešadijska jurišna značka (Infanterie-Sturmabzeichen)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]                

Odlikovanje je ustanovio feldmaršal Valter fon Brauhič 20. decembar 1939. godine, a oblikovao ga je C. E. Junker iz Berlina. Prvobitno je to bila značka koja se dodeljivala u srebnoj boji i dobio bi je svaki vojnik pešadije koji je dostigao određeni stepen osposobljenosti. Kasnije u toki rata je ustanovljena i bronzana značka sa istim kriterijumima za pripadnika tenkovskih i jedinica motorizovane pešadije. Kroz ceo rat je podeljeno oko 941.000 znački ove vrste.

Značka je sastavljena od ovalnog venca hrastovog lišća (lišće je šire na stranama luka) koji na dnu povezuje traka sa pet vertikalno poređanih dugmića. Na vrhu je orao koji u kanđama drži svastiku - kukasti krst. Svaki hrastov list na dršci ima po dva žira. Dijagonalno po sredini značke se nalazi minijatura puške Mauzer K98 sa bajonetom. Kundak puške se nalazi u donjem desnom, a bajonet u gornjem levom rubu venca, štrčeći pomalo preko ruba. Remen puške visi tako sa stvara luk koji lepo popunjava prazan prostor značke. Znak je izrađen izuzuetno precizno počevši od listova pa sve do poslednjeg detalja na pušci.

Značka je dimenzija 46 milimetra širine i 63 milimetra visine i blago konveksnog oblika. Izrađena je u dve varijante: reljefna (sa šupljom zadnjom stranom) i puna. Na zadnjoj strani u gornjem delu je pričvršćena igla a na donjoj gvozdeni držač igle. Oblik i patent zatvaranja su zavisili od proizvođača.

Materijali upotrbljeni pri izradi značke su bili veoma različiti. Ranije značke su izrađene od kvalitetnih izlivaka koji su bili izliveni u kalupe pod pritiskom ili izrađene tehnikom kovanja i kasnije cinkovane ili bronzane. Kasnije u ratu su zbog nedostatka kvalitetnih materijala počeli da se koriste manje kvalitetniji odlivci koji su samo prefarbani odgovarajućom bojom.

Obe značke su dodeljivane samo na osnovu borbenih iskustva koje je potvrdio a zatim i predložio najmanje pukovnik ili zamenik komandanta puka, kome su pripadali predloženi vojnici.

Kriterijumi za dobijanje značke su bili:
-Srebrna značka:
-Učestvovanje u tri ili više juriša.
-Učestvovanje u tri ili više pešadijskih kontranapada.
-Učestvovanje u tri ili više borbenih izviđačkih operacija.
-Učestvovanje u borbi čovek na čoveka u ofanzivnoj akciji.
-Istrajanje na osvojenom borbenom položaju tri ili više dana.

Bronzana značka:
-Učestvovanje u tri ili više juriša motorizovane pešadije.
-Učestvovanje u tri ili više kontranapada motorizovanih jedinica.
-Učestvovanje u tri ili više borbenih izviđačkih operacija.
-Učestvovanje u borbi čovek na čoveka u ofanzivnoj akciji.
-Istrajanje na osvojenom borbenom položaju sa svojom jedinicom tri ili više dana.

Značka se dodeljivala direktno na frontu i bila je izdana zajedno sa urednim dokumentom na kome je bilo ispisano ime i prezime dobitnika značke kao i datum i jedinica kojoj je pripadao. Na dokumentu nije bilo podataka o razlogu dodeljivanja. Sama značka je deljena u braon papirnatoj kesici na kojo je pisalo ime znaka.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Značka se kao i većina nemačkih ratnih odlikovanja nosila na levom prsnom džepu - postojala je i minijatura značke, za nošenje na civilnom odelu.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Po zakonu iz 1957. godine, ljudi koji su odlikovani ovom značkom su smeli da nose odlikovanje u prerađenoj varijanti koja je bila ista kao original, s tim što je izbačena svastika - kukasti krst.

[vitez koja]

Tenkovska značka (Panzerkampfabzeichen)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]          

Tenkovska značka nemačko vojno odlikovanje,bila je namenjena pripadnicima oklopnih divizija. Ustanovljena je 20. decembra 1939, mada se prve značke ovog tipa javljaju još tokom Prvog svetskog rata.

Značka se sastoji od ovalnog venca od po pet listova hrasta (na jednoj strani gusenica tenka prekriva jedan list, takoda ih ima četiri). U donjem delu venca je traka, a na vrhu orao, skupljenih krila, sa kukastim krstom u kandžama. U središtu značke se nalazi tenk Panzerkampfwagen IV, u prolazu sa leva u desno. Leva gusenica ide preko venca, dok je deo ispod tenka ispunjen.  

Za srebrnu značku je trebalo učestvovati u tri napada oklopnih jedinica, u tri različita dana, biti ranjen u napadu, ili u napadu stekne odlikovanje za hrabrost. Srebrna značka je dodeljivana komandirima tenkova, nišandžijama i radio operaterima, odnosno isključivo tenkovskim posadama, dok je bronzana značka dodeljivana pripadnicima oklopnogrenadirskih pukova, posadama jurišnih topova, oklopno izviđačkih jedinica, kao i sanitetskom osoblju koje se tokom napada nalazilo u oklopnom vozilu.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Кako je rat tekao, postalo je jasno da tenkovska značka kao takva nije više adekvatna, te su Nemci juna 1943. uveli još četiri stepena ove značke, a za 25, 50, 75 i 100 borbi. Ove nove značke su bile slične starim, s tom razlikom da je bio prikazan i štit sa odgovarajućim brojem. Značke klase „25“ i „50“ su bile nešto veće od osnovnog modela značke, dok su značke klase „75“ i „100“ bile još nešto većih dimenzija. Кada je reč o materijalu izrade, venac značke „25“ i „50“ bio je posrebren, dok je kod znački „75“ i „100“ bio pozlaćen. Centralni deo značke (prikaz tenka) je kod znački „25“ i „50“ bio hemijskim procesom zatamljen, dok je kod znački „75“ i „100“ bio posrebren. Reversna strana je imala više verzija, sa tankom ili širokom iglom.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Nezvanično je bila izrađena i značka za učešće u 200 borbi, ali zvanično nikada nije dokumentovana.

[vitez koja]

Značka za protivpartizansku borbu (Bandenkampfabzeichen)

          
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Značka za protivpartizansku borbu, (nem. Bandenkampfabzeichen) je dodeljivana pripadnicima kopnene vojske, ratnog vazduhoplovstva i SS jedinica za učešće u borbi protiv partizana, iza nemačkih linija. Značka je ustanovljena 30. januara 1944. U imenu značke reč „partizan“ je zamenjen rečju „bandit“, kao rezultat insistiranja SS rajhsfirera Hajnriha Himlera. Himler je takođe zadržao pravo i da sam sebi dodeli zlatnu značku za protivpartizansko ratovanje.

Značka se dodeljivala u tri stepena:
1.bronzana, za 20 dana borbenih dejstava protiv partizana;
2.srebrna, za 50 dana borbenih dejstava protiv partizana;
3.zlatna, za 100 dana borbenih dejstava protiv partizana.

Кriterijum za odlikovanje pripadnika ratnog vazduhoplovstva donekle se razlikovao i odnosio se na 30, 75 i 150 letova u podršci protivpartizanskih operacija.

Postojala je i verzija zlatne značke sa dijamantima, ali nikada nije dodeljena.

U dnu značke se nalazi mrtvačka glava i prekrštene kosti, sa vencem od hrastovog lišća i mačem u sredini. Na balčaku mača je kukasti krst u krugu, dok je sečivom probijena Hidra, čijih pet glava simbolizuje partizane.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Pripadnici jedinica Vermahta su izbegavali da nose ovu značku, dok su se, nasuprot njima, pripadnici SS jedinica ponosili njima, smatrajući je za „svoju“.

[vitez koja]

Znacka protivavionca ( Heeres-Flak Abzeichen)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]        

Značka protivavionca (nem. Heeres-Flak Abzeichen), nemačko je vojno odlikovanje dodeljivano pripadnicima jedinica protivavionske artiljerije. Dodeljivana je u jednom stepenu, a prikazivala je protivavionski top kalibra 88mm, u vencu od hrastovog lišća, sa nacističkim orlom i svastikom na vrhu značke.   

Značka se dodeljivala pripadniku jedinice protivavionske artiljerije koji bi sakupio 16 poena, ili je imao manje poena ali je prikazao izuzetnu hrabrost u obavljanju dužnosti. Za svaki oboreni avion, svaki član posluge topa je dobijao po četiri poena. Ukoliko bi dva oruđa učestvovala u obaranju istog aviona, tada bi delili poene među sobom – dva poena po oruđu.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Кomandant jedinice bi bio kvalifikovan za dodelu značke onda kada bi polovina pripadnika njegove jedinice bila odlikovana istom. Za razliku od slične značke, poeni se ne bi dodeljivali za uništavanje ciljeva na zemlji, već isključivo za obaranje aviona. Poslužioci reflektora i zvukomerači, ukoliko bi učestvovali u obaranju aviona, dobijali bi po jedan poen za svaki oboreni avion.

[vitez koja]

Znacka osmatraca iz balona (Ballonbeobachterabzeichen)

  [ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]    

Značka osmatrača iz balona (nem. Ballonbeobachterabzeichen) dodeljivana je kao odličje za službu pripadnika Vermahta koji su rizikovali svoj život u balonima, koji su kao takvi bili laka meta za savezničke pilote. Кako je ova značka kasno uvedena, vrlo mali broj ih je dodeljen. Značku je dizajnirao Ellmar Lang, koji je tvrdio da on ima prototip značke, te da ona nikada nije zvanično uvedena u upotrebu. Njagove tvrdnje su osnova za sumnju o originalnosti značaka koje su se pojavile na kolekcionarskom tržištu šezdesetih godina, pošto ne postoji ni jedna fotografija iz perioda Drugog svetskog rata koja prikazuje pripadnika nemačkih oružanih snaga odlikovanog ovom značkom.

Značka prikazuje venac od hrastovog lišća, sa orlom i svastikom na vrhu venca i osmatračkim balonom u sredini značke.

Ova značka se dodeljivala u tri stepena:

1.bronzana, 20 poena
2.srebrna, 45 poena
3.zlatna, 75 poena.

Poeni su se dobijali u zavisnosti od važnosti osmotrenih objekata.

[vitez koja]

Znacka za unisten tenk (  Sonderabzeichen für das Niederkämpfen von Panzerkampfwagen durch Einzelkämpfer )

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]            


Značka „Za uništeni tenk“ (nem. Sonderabzeichen für das Niederkämpfen von Panzerkampfwagen durch Einzelkämpfer), nemačko vojno odlikovanje koje se dodeljivalo pojedincima, pripadnicima Vermahta, koji su sai uništili neprijateljski tenk ručnim oružjem. Pripadnici oklopnih jedinica se nisu mogli kvalifikovati za ovo odličje. Značka je ustanovljena od strane Adolfa Hitlera, 9. marta 1942, ali je prema podacima prvi put dodeljena 22. juna 1941, na početku operacije Barbarosa.

Zlatna značka je uvedena 18. decembra 1943. i ona se dodeljivala za uništenih pet tenkova. Vojnik je tako četiri srebrne značke, nakon uništenja petog tenka, zamenjivao zlatnom značkom.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Na znački je prikaz siluete tenka Panzer IV, dimenzija 42 h 18 mm, na srebrnoj traci dimenzija 88 h 33 mm. Na 2 mm od ivica trake se nalaze crna polja široka po 4 mm.

Zlatna značka je slična srebrnoj, s tom razlikom što je umesto srebrne, korišćena zlatna traka.

Značka se nosila na desnom rukavu vojničke bluze.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[vitez koja]

Znacka snajperiste (Scharfschützenabzeichen)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]            
Značka snajperiste (nem. Scharfschützenabzeichen) je ustanovljena 20. avgusta 1944, kao priznanje pojedinanom strelcu sa snajperskom puškom, kao priznanje za uspeh koji je postigao u borbi. Dodeljivala se pripadnicima kopnene vojske i SS jedinica. Naređenje Vrhovne komande od 14. decembra 1944. definisalo je da značku mogu dobiti i pripadnici nemačkih oružanih snaga van kopnene vojske.

Značka je imala tri stepena:

1.stepen (bez obruba), za najmanje 20 potvrđenih ubistava neprijateljskih vojnika;
2. stepen (sa srebrnim obrubom), za najmanje 40 potvrđenih ubistava neprijateljskih vojnika;
3.stepen (sa zlatnim obrubom), za najmanje 60 potvrđenih ubistava neprijateljskih vojnika;

Pogoci snajperista su brojani od 1. septembra 1944, pri čemu se nisu brojali poginuli u bliskoj borbi. Svaki ubijeni neprijateljski vojnik morao je biti i dokazan od strane svedoka i prijavljen jedinici.

Značka je bila napravljena od sivomaslinaste tkanine, vezene, ovalnog oblika. Prikazuje glavu crnog orla okrenutu u desnu stranu, sa belim perjem, oker žutom bojom očiiju i zatvorenog kljuna. Telo orla je prekriveno sa tri hrastova lista i žirom na levoj strani značke. U zavisnosti od stepena značke, obruba nema, ili je srebrne, odnosno zlatne boje. Značka se nosi na desnoj podlaktici vojničke bluze.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Nemačka vrhovna komanda je 1945. izdala naređenje da se Značka snajperiste mora ukloniti sa uniforme pre zarobljavanja, pošto su Sovjeti u slučaju da naiđu na odlikovane snajperiste, iste streljali na licu mesta.

[vitez koja]

Кopča „Bliska borba“ (Nahkampfspange)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]      

Кopča „Bliska borba“ (nem: Nahkampfspange) je nemačko vojno odlikovanje ustanovljeno 25. novembra 1942. za dostignuća u bliskoj borbi, prsa u prsa, sa neprijateljem. Nošena je na gornjem levom džepu uniforme. Izrađivana je livenjem, od tombaka, a kasnije od cinka, sa nešto izbočenim centralnim delom, na kome se nalazio nacionalni amblem i ukrštenim bajonetom i ručnom granatom.

Dodeljivana je u tri stepena: za 15 bliskih borbi je dodeljivana bronzana kopča; za 25 borbi srebrna i za 50 i više bliskih borbi dodeljivana je zlatna kopča.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Кako bi dobili ovo odličje, sve bitke su morale da budu zvanično dokumentovane od strane komandira-komandanta, verifikovane od strane generala, a naposletku i od strane nekoliko odeljenja ministarstva. Ukoliko bi vojnik bio ranjen u borbi, sa neizvesnim ishodom povratka na front – kriterijum za dodeljivanje ovog odličja se smanjivao na 10, 20, odnosno 40 borbi.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[vitez koja]

Vrpca “casti” (Ehrenblattspange)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]          

 Vrpca-znacka “časti” je dekorativno nemačko vojno odlikovanje ustanovljeno tokom Drugog svetskog rata. Ukupan broj dodeljenih kopci je 4.556.

Vrpca “casti” (Ehrenblattspange) je pokrenuta nakon nemačke invazije Sovjetskog Saveza 1941. godine i do 30. januara 1944, bila je samo priznanje u papirnom obliku. Nakon ovog datuma, Adolf Hitler je uveo metalni verziju priznanja.

Dodeljivao se kao dokaz vanredne licne hrabrosti i posebnog nacina postupanja u borbi, a kriterijum za njegovu dodelu je bio nesto blazi u odnosu na stroge kriterijume za dodelu Viteskog krsta grvozdenog krsta. Znacka prikazuje kukasti krst okruzen vencem od hrastovog lisca.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Kopca-znacka “časti” je dodeljivana ceremonijalno svecano pred strojem. Poslednja odrzana svecanost je odrzana 15.februara 1945.godine. Postoje podaci da se dodeljivala marta i aprila 1945.g. ali bez ikakvih ceremonijalnih svecanosti.

Kopca-znacka “časti” u Luftwaffe je ustanovljena odlukom komandanta Reichsmarschalla Hermanna Göringa od 05.jula 1944.godine. Dodeljivana je pilotima u skladu sa istim principima kako je dodeljivana pripadnicima Wermachta i Waffen-SS.
Znacka prikazuje orla u letu koji u kandzama drzi kukasti krst okruzen vencem od hrastovog lisca. U Luftwaffeu je odrzanao oko 180 svecanosti dodele znacke “časti”.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Kopca-znacka “časti” u Kriegsmarine ustanovljena odlukom komandanta Großadmirala Karla Dönitza
Od 15.jula 1944.godine. Kriterijumi su prilagodjeni pripadnicima nemacke mornarice. Znacka prikazuje sidro sa istaknutim kukastim krstom okruzenim vencem od hrastovog lisca. U Kriegsmarine je odrzanao 29 svecanosti dodele znacke “časti”.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]