Odlikovanja vojski iz II svetskog rata sa prostora nekadasnje Jugoslavije

[vitez koja]

Osmatracka znacka (Beobachterabzeichen)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
          
Osmatracka znacka je dodeljivana od strane avijacije nemačke vojske. Znacku je 19. Januara 1935.g. ustanovio komandant Luftvaffe, Herman Gering. Dodeljivana je osobama koje su zavrsile obuku, nakon dva meseca staziranja u jedinici ili nakon pet letova iznad neprijateljske teritorije.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Znacka je ovalnog oblika, od bronze, (kasnije rafiniran cink) pokazuje u centralnom delu orla u letu u desnu stranu, sa kukastim krstom u kandžama. Znacka je ograđena prstenom koji na levoj i desnoj strani ima venac od lovorovog i hrastovog lišća.

Znacka se proizvodila u različitim kvalitetima i razlicitog materijala (aluminijum, nikl-srebro, tombak i razne legure cinka). Od maja 1942. godine proizvodila se verzija od aluminijuma ili veza (pamučni konac).

Znacka se nosila se na levoj strani grudi u visini dzepa.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[vitez koja]

Objedinjena pilotsko-osmatracka znacka (Flugzeugführer- und Beobachterabzeichen)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Objedinjena pilotsko-osmatracka znacka je dodeljivana od strane avijacije nemačke vojske. Znacku je 19. januara 1935.g.ustanovio Herman Gering, u svojstvu Rajh ministra vazduhoplovstva. Uslov za priznanje objedinjene pilotsko-osmatracke znacke je istovremeno ispunjenje propisanih uslova za pilotsku i osmatracku znacku. Znacka je prvi put dodeljena 11.novembra 1935.g.
Uredbom od 31. jula 1944. godine, uslov za priznanje je bio da izmedju prijema pilotske i osmatracke znacke, da bi se dobila objedinjena znacka moralo je proci najmanje godinu dana.


Znacka je ovalnog oblika, slicna pilotskoj, od bronze, (kasnije rafiniran cink) u centralnom delu prikazuje orla u letu sa glavom u levu stranu, sa kukastim krstom u kandžama. Znacka je ograđena prstenom koji na levoj i desnoj strani ima venac od lovorovog i hrastovog lišća.

Znacka se nosila se na levoj strani grudi u visini dzepa.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Zlatna objedinjena pilotsko-osmatracka znacka sa dijamantima zauzima posebno mesto među značkama Luftvaffe. Zlatna objedinjena pilotsko-osmatracka znacka sa dijamantima nije zvanično ustanovljena, ali je uvedena 16. marta 1935.g.  Predvidjeno je da se ona dodeljuje samo kao pocasna i u posebnim slucajevima. Kriterijum za dodelu je bio: izuzetni doprinosi vazduhoplovstvu, izuzetna hrabrost, izuzetna dostignuća u komandovanju jedinicama, diplomatski dogovor sa stranim državnicima.

Ceremonija dodele je podrazumevala  lično urucenje od strane Geringa. Ukupno je napravljeno 60 primeraka a 34 dodeljena. Među nagrađenim su i dva probna pilota zene Hana Raich i Melita Šenk Grafin von Stauffenberg. Zlatna objedinjena pilotsko-osmatracka znacka sa dijamantima napravljene su posebno za njih.

[vitez koja]

Znacka radionavigatora (Fliegerschützenabzeichen)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]              

Znacka radionavigatora, kao vojno priznanje dodeljivana je od strane avijacije nemačke vojske inženjerima leta ili posadama meteorologa koji su bili pripadnici nemačke avijacije (Luftvaffe), nakon što su završili dva meseci obuke ili učestvovali u najmanje pet operativnih letova. Ako je pripadnik nemačke avijacije ranjen u toku operativnog leta, značka mu je moglo biti i ranije dodeljena.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
U period od 1935.-1942.godine, dodeljivana je posebna znacka inženjerima leta (Bordmechaniker) i radio operatorima (Bordschützen) da bi se 22.juna 1942.g. uvela jedinstvena znacka, posto su kriterijumi za dodelu posebnih znacki bili gotovo identicni.

Znacka se nosila se na levoj strani grudi u visini dzepa, ispod Gvozdenog krsta.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Značka je ovalnog oblika i ima posrebren venac po obodu. Na sredini venca je nacionalni orao u letu. Polirani orao je bio i posrebren, ali je od "oksidacije u staro srebro" imao drugaciju nijansu boje u odnosu na polirane vence. Na desnoj strani venca je bio od lovorovog lišća a sa leve strane od listova hrasta. Nacistička svastika je u donjoj sredini izvan venca. Znacka je prvobitno napravljena od aluminijuma, međutim, u kasnijim fazama rata je napravljeno od aluminijuma, cinka ili metalne legure. Postojala je i verzija platnene značke koja se mogla nositi na letackoj jakni.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[vitez koja]

Padobranska znacka avijacije (Fallschirmschützenabzeichen der Luftwaffe)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]              

Padobransku znacku Luftwaffe ustanovio je 05. novembra, 1936.g . komandant Luftvaffe, Herman Gering. Dodeljivana je osobama koje su uspesno zavrsile padobransku obuku. Prvi put je dodeljena 15. decembra 1936.g.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Opis znacke i uslovi za njeno dodeljivanje su objavljeni 16. novembra 1936. godine u Biltenu Luftvaffe (Luftwaffen-Verordnunngsblatt).

Znacka je imala ovalni oblik sa posrebrenim obodom, venac je bio od lovorovog lišća sa desne a sa leve strane od listova hrasta. U centralnom delu je prikazan orao u propadanju sa nemackom svastikom u svojim kandžama.

Znacka se nosila se na levoj strani grudi u visini dzepa, ispod Gvozdenog krsta.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Znak je napravljen od srebro-nikl legure, crvenog mesinga i cinka. Dimenzije znacke su 52,1 mm x 53,9 mm, tezine 43.98 grama.
Postojala je i verzija platnene značke koja se mogla nositi na padobranskom kombinezonu.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Znak se razlikovao od padobranske znacke u KoV-u. Razlika je u tome sto padobranska znacka u KoV-u, u odnosu na  padobransku znacku Luftwaffe, u vrhu ima znak nemackog orla rasirenih krila koji u kandzama drzi kukasti krst. Kada su padobranci iz KoV jedinica prebaceni u sastav avijacije, padobranski znak kopnene vojske se nije vise dodeljivao. Zamenjen je padobranskim znakom Luftwaffe. Medjutim padobranci iz kopnene vojske i dalje su ga nosili.

[vitez koja]

Pocasni letacki znak (Flieger-Erinnerungsabzeichen)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]          
 
Pocasni letacki znak je ustanovljen 26. marta 1936. od strane Rajh ministar vazduhoplovstva i komandanta Luftvaffe Hermana Geringa. Dodeljivan je pripadnicima  Luftvaffe prilikom njihovog povlacenja-napustanja letacke sluzbe u vazduhoplovstvu.

Preduslov za dobijanje pocasnog letackog znaka je najmanje četiri godine posedovanja pilotske značke ili period od petnaest godina letacke službe.

Znacka se nosila se na levoj strani grudi u visini dzepa.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Značka je ovalnog oblika sa spoljnim vencem od hrastovog lišća oko svake strane ruba od poliranog srebra i nacističkim kukastim krstom na bazi. [4] U centru znacke je orao "smešten" na vrhu stene sa skupljenim krilima. Dimenzije znacke su 54mm x 42mm.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[vitez koja]

Jedrilicarska pilotska  znacka (Segelflugzeugführerabzeichen)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]          

Jedrilicarska pilotska  znacka ustanovljena je 16.decembra 1940.godine od strane komandanta Luftvaffe Hermana Geringa. Dodeljivana je tokom II sv.rata pripadnicima Luftvaffe koji su prosli obuku za pilotiranje jedrilicama.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Znacka se nosila se na levoj strani grudi u visini dzepa.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Prvi put znacka je dodeljena 1942. godine. Značka je ovalnog oblika i ima srebrni venac po obodu. Na sredini venca je tamno "oksidisani" nacionalni orao u letu. Nacistička svastika je u donjem delu izvan venca. Prvobitno je napravljena od aluminijuma, međutim, u kasnijim fazama rata je pravljena od metalne legure. Značka je dimenzija 55x42 mm sa rasponom krila orla u sredini od 53mm i visine 15 mm.

Postojala je znacke i u vezenoj verziji koju su nosili oficiri i podoficiri.

[vitez koja]

Kopca-plocica za letacke operacije (Frontflugspange)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]            
   
Kopca-plocica za letacke operacije je priznanje koje je ustanovljeno od komandanta Luftvaffe Hermana Geringa, 30. januara 1941.godine.

Priznanje je dodeljivano u različitim verzijama svim članovima ratnog vazduhoplovstva i trebalo je da bude "vidljiv znak zahvalnosti za ucesce na liniji fronta u vazduhu", kako su ga zvali u određivanju nagrade.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Priznanje je izradjivano u tri klase:
Кlasa 1 - Zlatna: 110 operativnih letova
Кlasa 2 - Srebro: 60 radnih letova
Klasa 3 - Bronza: 20 radnih letova

Znacka se nosila se na levoj strani grudi iznad dzepa.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[vitez koja]

Znacka protiavionca u vazduhoplovstvu (Flak-Kampfabzeichen)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]            

Znacka protiavionca u vazduhoplovstvu je bilo priznanje  nemačkog Vermahta tokom Drugog svetskog rata, ustanovljenog 10. januara 1941. godine, od strane komandanta Luftvaffe Hermana Geringa.

Znacka  je predstavljala uspeh protiavionske artiljerije Luftvaffe, u odbrani od bombardovanja i vazdusnih borbi (borbi protiv neprijateljskih aviona-minimum pet oborenih aviona). Od 1. aprila 1942. godine primenjivani su novi kriterijumi za dodelu priznanja.  Uveden je bodovni sistem, koji je podrazumevao da se postigne najmanje 16 poena za dodelu znacke.
 
Značka se sastoji od stilizovanog 88 mm protiavionskog topa koji je okružen ovalnim vencem od hrastovog lišća, gde se u gornjem delu sastava venca nalazi grb vazduhoplovstva (Luftwaffe). Dimenzije znacke: visina 55 mm, širina 45 mm; Raspon krila orla 40 mm, visine 30 mm. Težina 41 gram.

Znacka je bila jednostepena i nosila se na levoj strani grudi u visini dzepa.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[vitez koja]

Jurisno odlikovanje za pripadnike Luftvaffe (Erdkampfabzeichen der Luftwaffe)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]              

Jurisno odlikovanje za pripadnike Luftvaffe ustanovljeno je 31. marta 1942. godine, pod pokroviteljstvom Hermana Geringa i predstavljalo je priznanje svim članovima vazduhoplovstva, koji su aktivno sudelovali u kopnenim borbama.

Odlikovanje se dodeljivalo samo pojedincu, ali je od 28.januara 1943.g. dodela priznanja prosirena i na medicinsko osoblje koje je ucestvovalo u spasavanju ranjenih i povredjenih. Od 28.februara 1943.godine, priznanje se i posthumno dodeljivalo.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Da bi se dobilo priznanje potrebno je ispuniti jedan od  sledećih kriterijumima:
- Da je lice ucestvovalo u tri odvojena napada – bitke u različitim danima
- Da je lice ranjeno tokom napada - borbe
- Da lice nije bilo primalac nekih drugih borbenih priznanja za ucesce u borbama
- U slucaju da je lice poginulo u toku borbe sa neprijateljem, priznanje se automatski posthumno sticalo.

Znacka je bila u pocetku jednostepena, i nosila se na levoj strani grudi u visini dzepa. Nakon 11. novembra 1944.g. uvelo se pet stepeni dodele postavljanjem dodatnih pločica na kojima je pisalo broj bitaka – misija u kojima je lice ucestvovalo, za svakih 25 dodatnih borbi - misije, odnosno 25, 50, 75, 100. Dobijala se adekvatna plocica.

Primalac priznanja dobijao je pored znaka zvanican dokumenat o dodeljivanju a podaci su unoseni u vojnicku knjizicu – »soldbuch«.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[vitez koja]

Odlikovanje za mornaricka dejstva pripadnike Luftvaffe (Seekampfabzeichen der Luftwaffe)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]      

Odlikovanje za mornaricka dejstva pripadnike Luftvaffe ustanovljeno je 27. novembra 1944. godine, pod pokroviteljstvom Hermana Geringa i predstavljalo je priznanje svim članovima vazduhoplovstva, koji su aktivno sudelovali u borbama na moru kao clanovi posade nemackih brodova.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Znacka je bila u pocetku jednostepena, i nosila se na levoj strani grudi u visini dzepa.

Ovo priznanje se dodeljivalo na osnovu broja dana provedenih na moru, s tim sto se jedan na moru racunao kao 10 neprekidnih sati na moru-vodi. Кriterijumi za dodelu bili su sledeći:
  1. Ucesce pripadnika Luftvaffe u posadi brodova za snabdevanje Luftvaffe letelica.
  a. 60 dana na moru moru Severu ili istoku, između 5 i 20 stepeni geografske dužine i južno od 60. stepena geografske širine, ili
  b. 20 dana na moru na Mediteranu, uključujući Egejsko i Crno more.
  2. Ucesce pripadnika Luftvaffe u spasavanju posade brodova nastradalih na moru i to:
  a. 20 dana na moru u najmanje jednom pokušaju spasavanja ili svakog dana na moru trajanju od tri sata.
  b. 10 dana na moru sa uspešnim spasavanjem.

[vitez koja]

Kopca-vrpca casti Luftvaffe (Ehrenblattspange der Luftwaffe)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]    

Kopcu-plocicu casti Luftvaffe ustanovio je dekretom  Reichsmarschall Herman Gering 05. jula 1944.godine.  Prva dodela je obavljena 05.avgusta 1944.g. Posthumno je dodeljivana svim poginulima od avgusta 1941.g. koji su ispunili kriterijume.

Dodeljivana je pilotima u skladu sa istim principima kako je dodeljivana pripadnicima Wermachta i Waffen-SS.
Znacka prikazuje orla u letu koji u kandzama drzi kukasti krst okruzen vencem od hrastovog lisca. U Luftwaffeu je odrzanao oko 180 svecanosti dodele znacke “časti”.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[vitez koja]

Ratna kopca-plocica Luftvaffe (Nahkampfspange der Luftwaffe)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
        
Ratnu kopcu-plocicu Luftvaffe ustanovio je komandant Luftvaffe Hermana Geringa 03. novembra 1944.godine.
Dodeljivana je onim pripadnicima Luftvaffe  koji su se u više navrata dokazala u bliskoj borbi (prsa u prsa) koriscenjem licnog oruzja.


Priznanje je dodeljivano u tri faze:
I. faza u bronzi za 15 dana bliske borbe
II. Faza u srebrnoj za 30 dana bliske borbe
III. Faza u zlatu za 50 dana bliske borbe

Sastoji se od izdužene kopče, gde se u centralnom delu nalazi lovorov venac kod koga se u centralnom delu ukrstaju bajonet i rucna bomba. Na mestu ukrstanja prikazan je znak vazduhoplovstva-orao sa rasirenim krilima. U osnovi venca orikazan je kukasti krst. Levo i desno od oboda venca nalaze se po devet rasirenih listova hrasta.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Dimenzije kopce su 97mm x 25 mm. Nosila se na levoj strani grudi iznad dzepa.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[vitez koja]

Tenkovska znacka Luftwaffe (Panzerkampfabzeichen der Luftwaffe)

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]        

Tenkovsku znacku Luftwaffe ustanovio je komandant Luftvaffe Hermana Geringa 03. novembra 1944.godine na osnovu tenkovske znacke KoV-a.

Dodeljivana je onim pripadnicima Luftvaffe (pogotovo padobranskim jedinicama)  koji su u više navrata pokazali hrabrost, odvaznost i junastvo  u bliskoj borbi sa oklopnim sredstvima i vozilima neprijatelja.

Znacka je dodeljivana u dva stepena: bronzana i srebrna. Bronzana se dodeljivala svim pripadnicima Luftvaffe koji su bili u sastavu padobranskih i mehanizovano-pesadijskih jedinica vazduhoplovstva koji su ucestvovali u napadima, borbama na liniji fronta, medecinskom osoblju i koji su ucestvovali u drugim oblicima borbe sa oklopnim jedinicama neprijatelja. Srebrno priznanje je dodeljivano neposrednim ucesnicima borbe, nisandjijama, komandirima, vozacima…

Кako je rat tekao, Luftvaffe je 10.novembra 1944.g. uvo još četiri stepena ove značke, za 25, 50, 75 i 100 borbi. Ove nove značke su bile slične starim, s tom razlikom da je bio prikazan i štit sa odgovarajućim brojem.

Značka se kao i većina nemačkih ratnih odlikovanja nosila na levom prsnom džepu.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[vitez koja]

ODLIKOVANJA SSSR U DRUGOM SVETSKOM RATU
http://www.drugisvetski.com/odlikovanja-sssr.html


Ustanovljenjem ordena Svetog Andreja Prvozvanog, 1698. godine, Petar Veliki postavio je temelje nagradnog sistema Rusije, u koji je, vremenom, uključeno još osam ordena. U početku, orden Svetog Andreja bio je jedini, a kasnije je postao najviši u hijerarhiji ordena carske Rusije.

Orden Svetog Andreja imao je jedan stepen, a izgled ordena dopunjen je 1797. godine brilijantima. U toku vladavine Petra Velikog, orden je dodeljen četrdesetorici ljudi.

 Za vreme vladavine carice Кatarine Velike, nagradni sistem carske Rusije obogaćen je za još dva odlikovanja – orden Svetog Georgija (koji se dodeljivao isključivo za vojne zasluge) i orden Svetog kneza Vladimira. Do sredine XIX veka utvrđena je hijerarhija ruskih ordena.

Posle preuzimanja vlasti od strane boljševika, u oktobru 1917, nagradni sistem carske Rusije bio je ukinut. Odmah se postavilo pitanje kako nagraditi najhrabrije crvenoarmejce. U početku, umesto odlikovanja, istaknuti borci za revoluciju dobijali su zlatne satove, tabakere, oružje i druge predmete sa ugraviranim posvetama, ali to nije bilo rešenje problema. Prvi sovjetski orden – Orden Crvenog znamenja, uveden je 1918. godine. Ubrzo potom, sovjeti republika uvode svoja odlikovanja – ordeni crvenog polumeseca, Srebrne zvezde, Crvene zvezde i drugi dodeljivali su se vojnim i civilnim licima za iskazanu hrabrost na bojnom polju i za izuzetna dostignuća u građanskoj službi. Кasnije se republička odlikovanja izbacuju iz upotrebe, a pravo na dodelu odlikovanja i nagrada pripada Vrhovnom sovjetu SSSR – a.

U Sovjetskom Savezu postojale su tri vrste odlikovanja: vojna odlikovanja, civilna odlikovanja i odlikovanja za doprinos revolucionarnoj borbi. Proces utvrđivanja odlikovanja trajao je sve vreme postojanja Sovjetskog saveza (poslednji orden, „Za ličnu hrabrost“ uveden je 1988. godine).

Do početka II svetskog rata, u Sovjetskom savezu utvrđena su tri ordena: Orden Lenjina, Orden Crvene zvezde i orden „Znak časti“. Orden Lenjina postao je najviše odlikovanje SSSR – a, a dodeljivan je za „izuzetne zasluge u revolucionarnoj borbi, radnoj delatnosti, razvoju prijateljstva i saradnje među narodima, učvršćivanju mira i druge zasluge pred sovjetskom državom i građanima“. Orden Crvene zvezde dodeljivan je za zasluge na poslovima bezbednosti (civilne i vojne), a orden „Znak časti“ za dostignuća u naučnom, industrijskom, kulturnom i sportskom radu.


Tokom II svetskog rata, uvode se brojna vojnička odlikovanja. Sovjetske vlasti postaju svesne neraskidive veze ruskog naroda i ranije tradicije i odlučuju da se neki njeni delovi vrate u život. Tako se ponovo uvodi orden Aleksandra Nevskog, a Orden Slave ustanovljen je po analogiji sa Ordenom svetog Georgija. U Drugom svetskom ratu uvode se brojna vojnička odlikovanja; mnoga od njih nose imena slavnih ruskih vojskovođa i boraca za slobodu (Suvorova, Кutuzova, Bogdana Hmeljnickog...). Кao najviše vojno odlikovanje utvrđen je orden „Pobeda“. Ovim ordenom odlikovani su komandanti armija i frontova za rezultate koji su iz korena izmenili tok rata u korist saveznika. Orden „Pobeda“ bio je po dimenzijama najveći i najlepše ukrašen orden u Sovjetskom Savezu. Sastojao se od crvene zvezde optočene platinom, rubinima i brilijantima. U sredini ordena nalazio se plavi, emajlirani krug u kome su zlatom oslikani Lenjinov mauzolej, kremaljska Spaska kula i zgrada Senata oivičeni lovorovim i hrastovim vencem. U dnu kruga pisalo je „Pobeda“, a na vrhu „SSSR“. Venac je takođe bio ukrašen brilijantima.

Posle okončanja rata, nagradni sistem SSSR – a nije se menjao dvadesetak godina, uz neznatne izmene statuta postojećih odlikovanja. Nova odlikovanja uvode se od 1967. godine.

Posebno mesto u nagradnom sistemu SSSR – a zauzimalo je zvanje Heroja sovjetskog saveza. Zvanje heroja, najviše zvanje u SSSR – u, bilo je prvo takve vrste u svetu. Ono je u nagradni sistem uvedeno odlukom Centralnog izvršnog komiteta SSSR 1934. godine.

Do početka II svetskog rata u zvanje Heroja Sovjetskog Saveza uvedeno je 626 ljudi, a 22. juna 1941. godine, polarni istraživač I. D. Papanjin i četvorica vojnih pilota postali su prvi dvostruki nosioci ovog zvanja.

Tokom II svetskog rata u zvanje Heroja uvedeno je 11 635 ljudi. Tokom rata 101 lice postalo je dvostruki nosilac, a maršal Žukov i piloti – lovci I. N. Кožedub i A. I. Pokriškin - postali su trostruki nosioci zvanja Heroja Sovjetskog Saveza a uz njih i maršal Buđoni. Četvorostruki nosioci zvanja Heroja Sovjetskog Saveza bili su maršal Žukov i generalni sekretar КP SSSR – a Leonid Brežnjev.

[vitez koja]

Medalja za hrabrost

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]      

Medalja za hrabrost je ustanovljena ukazom Prezidijuma VS SSSR od 17. oktobra 1938. Dodeljivala se vojnicima svih vidova i rodova sovjetskih oružanih snaga, državljanima SSSR, ali i nedržavljanima Sovjetskog Saveza, za ličnu hrabrost u borbi protiv neprijatelja, u čuvanju državne granice, tokom vršenja vojničke dužnosti u okolnostima opasnim po život.

Tokom Drugog svetskog rata dodeljeno je više od 4 200 000 medalja, mnoge od njih posthumno.

Medalja za hrabrost je prečnika 34 mm, izrađena od srebra sa povišenim obrubom, na aversu i na reversu.

Lenta je standardna petougaona, od sive trake širine 24 mm sa plavim ivicama širine po 2 mm sa leve i desne strane. Prve medalje, izrađivane u periodu od 1938. do 1943. su imale četvrtastu lentu, crvene boje, koja se pričvršćivala za uniformu zavrtnjem.