Sovjetske balističke rakete srednjeg i dugog dometa

[Kubovac]

* R-12 "zvezda" Kubanske krize 1962. godine

R-12 je bila jedna od zvezda Kubanske raketne krize 1962. Delom zbog pokazivanja mišića ali mnogo više zbog instaliranja raketa "Jupiter" u Italiji i Turskoj, prezidijum CK KPSS donosi 10.06.1962. godine odluku o o baziranju raketa R-12 i R-14 na kubi.
Pored toga na Kubu su upućeni bombarderi Il-28, sistemi PVO, lovci Mig-21, taktički-balistički projektili sistema "Luna" i još što šta.
Raketni sastav je bio 24 rakete R-12 i 16 raketa R-14 dometa 4000 km sve sa pripadajućom opremom i lanserima. Bila je predviđena rezerva koja je trebalo da bude polovina od ukupnog boja raketa, po pola od svakog kontingenta. Često se sreće podatak da je PGM-19 Juiter bila prevaziđena raketa ali svojim dometom od 2400 km je pokrivala kompletnu teritoriju evropskog dela SSSR-a i prvi udar je ipak mogao da nanese možda i nepopravljivu štetu. Mnogo knjiga je napisano i emisija snimljeno o događajima iz te godine, a biće ih sigurno još, no evo nešto fotografija raketnih položaja i instalacija na Kubi snimljenih iz izviđačkog U2, jeseni 1962.

Posle obaranja U-2 i pogibije pilota Rudolfa Andersona, jedine ZVANIČNE žrtve krize, USAF je počeo da koristi RF-101 za izviđanje Kube. Zbog velike brzine i leta na malim visinama, raketni sistemi PVO na Kubi nisu bili efikasni. Najveću pretnju im je predstavljala cevna PVO i često su se vraćali sa oštećenjima od zrna kalibra 12,7 mm.
Vidi se da su neki snimci napravljeni sa malih visina, upravo sa ovih aviona.

Kubanska kriza 1:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Kubanska kriza 2:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Kubanska kriza 3:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Kubanska kriza, kako su američki obaveštajci ocenjivali domet balističkih i interkontinentalnih raketa na Kubi:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Oboreni izviđački avion U-2 (oboren sistemom PVO "SA-75 Dvina"), pilota Rudolfa Andersona, jedine zvanične žrtve krize:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[Prvačić]

Moram primijetiti da su američki obavještajci dobro procijenili domet raketa R-12 i  R-14.

Isto tako u vrijeme te krize jedini sigurni nuklearni "dostavljač" iz Evrope u SAD je bila raketa R-7 i možda R-16, ako ih je bilo nešto u operativnoj upotrebi.
Upitno je da li bi bombarderi T-95 i Me-4 stigli do američkig gradova.

Sa masovnim uvođenjem R-16 otpala je potreba sa "nuklearnim" raketama R-12 i R-14 na Kubi.

Isto je bilo i sa uvođenjem raketa Titan. Otpala je potreba za raketama srednjeg dometa Tor i Jupiter.

[Kubovac]

*Raketa 8K65 - R-14 / 8K65U - R-14

Balistička raketa srednjeg dometa. Konstruisana od strane generalnog konstruktora M.K.Iangela prema Rezoluciji Saveta SSSR-a od 2. jula 1958. godine. Raketa je dizajnirana koristeći iskustvo stvaranja R-12 MRSD sa povećanim dometom do 3.600 km i sa poboljšanim operativnim mogućnostima.
Raketni testovi započeti su na Državnom centralnom poligonu br. 4 Kapustin Jar sa uspešnim lansiranjem 6. juna 1960. godine. Prema rezultatima prvog lansiranja, otkriven je abnormalan rad sistema prelivanja oksidatora, a tokom prve faze letačkih testova otkriven je fenomen kavitacije. Projektovanje rakete je završeno, a 15. februara 1961. uspješno su završena leta ispitivanja. Ukupno, tokom letačkih testova obavljeno je 21 lansiranje (22 lansiranja prema drugim podacima).

Usvajanje raketnog kompleksa R-14 / 8K65, bilo je 24. aprila 1961. godine. Prve raketne jedinice raketnih snaga strateškog značaja, koje su bile naoružane kompleksom, preuzele su borbenu dužnost 1. januara 1962. godine.

Raketa R-14:

Dizajn: jednostepena balistička raketa sa spremnicima za komponente goriva. Dizajn rezervoara od rebrastih ekstrudiranih montažnih panela.

Sistem upravljanja i vođenja je inercijalni sistem kontrole sa žiro-stabilizovanom platformom sa vazdušnom suspenzijom žiroskopa i generatorom softverskih impulsa. Razvoj sistema upravljanja - NII-49. Raketa je opremljena hitnim sistemom za detonaciju bojeve glave i isključivanjem motora u slučaju značajnog odstupanja putanje od cilja.

Motori - 1 x LRE RD-216 / 8D514 težine 151 tona na tlu i 171/176 tona u vakuumu. Proizvođač motora - OKB-456, glavni dizajner - V.P.Gluhko. LRE se sastoji od dva dvokomorna motora RD-215 / 8D513, od kojih svaki ima po jednu turbo pumpu i generator gasa, koji rade sa glavnim komponentama goriva. Jedinice 8D513 imaju zajednički okvir i sistem za lansiranje. Rezervoar za oksidaciju je pod pritiskom komprimovanog vazduha, rezervoar za gorivo je komprimovan azotom. Komponente goriva su samozapaljive.

Karakteristike motora serije RD-215 / RD-216:

Oksidator - azotna kiselina AK-27I
Gorivo - asimetrični dimetilhidrazin (UDMH)
Broj komora za sagorevanje - 2 x 2
Vreme rada motora - 130 s

TT karakteristike rakete R-14:

Dužina 24,3 m
Dužina bez MS 21.62 m
Dužina duž vrha "suknje" 4 m
Prečnik kućišta maksimalno 2.8 m
Prečnik kućišta 2,4 m
Obim stabilizatora 4120 mm

Težina - 86300-87000 kg
Masa b/g:
- 1300-1500 kg (lakša bojeva glava)
- 2155 kg (teška bojeva glava)
Masa rakete bez bojeve glave i goriva - 4990 kg
Masa goriva - 79200 kg

Domet:
- 2800 km (verovatno minimalni)
- 3200-3700 km (sa teškom bojevom glavom)
- 4500 km (sa lakšom bojevom glavom)
Kružna greška - 1250-1900 m (maksimalno odstupanje - 5000 m)
Vreme zadržavanja u ispunjenom stanju u varijanti R-14U je 30 dana

Vrste bojevih glava:
- lakša bojeva glava - 1 Mt termonuklearna. Smatra se da ova bojeva glava slična bojevoj glavi sa punjenje "proizvoda 49" R-12, nije napravljena, iako je bila planirana. Do 1959. godine planirana je raketa s tom bojevom glavom, ali su 1959. godine promenjeni zahtevi za raketu i bojevu glavu.
Masa bojeve glave - 1300-1500 kg

- lakša bojeva glava - termonuklearna 8F15, snage 2,3 Mt.
Masa bojeve glave - oko 1546 kg

- teške bojeve glave jedinstvene i za ICBM R-16:
- 8F115 - težina 2175 kg, snaga 5 Mt
- 8F116 - težina 2200 kg, snaga 6 Mt


Slika 1: Raketa 8K65 - R-14 na lansirnom postolju


[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[Kubovac]

*Modifikacije rakete R-14:

- R-14 / 8K65 – Raketa srednjeg dometa koja se lansira sa nazemnog lansirnog postolja. Primljena u naoružanje 1961. Godine

- R-14U / 8K65U “Chusovaia” je unificirana nazemno-podzemna varijanta kompleksa. Razvoj standardizovane rakete za nazemno lansiranje i lansiranje iz podzemnog silosa počeo je 1960. godine. Testovi su počeli 12. januara 1962. godine na mestu lansiranja Kapustin Jar, lansiranjem sa nazemnog lansirnog postolja zemljišta i 11. februara 1962. lansiranjem iz podzemnog silosa. Raketa je primljena 15. jula 1963. godine, zajedno sa raketama R-12U i R-16U. Testovi završeni u oktobru 1963. godine, kompleks je usvojen i korišten do sredine 1980-ih. Lansiranje raketa R-14U moguće je i sa nazemnog lansirnog postolja na zemlji i sa lansirnog postolja koje se nalazi u podzemnom silosu.

*Organizaciona struktura:

- R-14 - Raketni divizion uključuje dve ili četiri lansirne baterije sa po 1 lanserom u svakoj; Raketni puk uključuje dva ili tri raketna diviziona.

- R-14U - 3 podzemna lansirna silosa (kompleks "Chusovaia") su deo raketne divizije. Raketni puk uključuje dva ili tri raketna diviziona (obično tri).


Slika 1: Raketa R-14U u na lansirnom postolju u podzemnom silosu

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

https://www.youtube.com/watch?v=4mpcMTqtTbY&feature=emb_logo

[MOTORISTA]

[Kubovac]

*Mobilni raketni kompleks srednjeg i dugog dometa 15P696- RT-15 sa raketom 8K96

Iako je postojala ideja i planovi za razvoj verzija kompleksa sa podzemnim silosima za lansiranje raketa, od projekta se odustalo i nastavilo se samo sa konstruisanjem mobilne verzije kompleksa.

Mobilna verzija kompleksa - 15P696 - lansirni kompleks sa samohodnim lansirnim oruđem (SLO) dizajnirao je CKB-34 (Konstruktorski biro specijalnog mašinstva, glavni konstruktor - V.Černetski). Godine 1962. CKB-34 je izradio nacrt projekta, a KB-3 fabrike Kirov pod vodstvom glavnog konstruktora Z.I.Kotin razvile su radne crteže samohodnog lansera na guseničkoj šasiji "objekat 815" na bazi šasije tenka T-10.

Lenjingradska fabrika Kirov proizvela je dva prototipa samohodnih lansirnih oruđa - "Objekat 815sp1" i "Objekt 815sp2". Sve operacije utovara i istovara tokom rada vršene su korištenjem odgovarajućih dizalica.

Očigledno, postojala su dva tipa samohodnog lansirnog kompleksa - prva i druga opcija, vizuelne razlike su u konfiguraciji kabine vozača i SLO u pramcu. Pretpostavlja se da je u fazi projektovanja, SLO nosio indeks 8U253 (razvijen 1967. godine), a nakon početka serijske proizvodnje indeks je promijenjen na 15U59 (tokom 1969. godine).

TT karakteristike samohodnog lansnirnog oruđa:

Posada - 3 člana
Motor - dizel motor od 750 KS
Dužina sa TPK - 14,8 m.
Širina - 3.3 m.
Visina na početnoj poziciji - 15,2 m.
Klirens - 450 mm
Masa šasije - 29.96 tona
Masa SLO "Objekat 815" - 42 t.
Masa SLO "15U59" sa raketom - 62,5 t.
Specifični pritisak na tlo - 0, 78 kg / cm2
Brzina - 30-40 km / h
Rezerva goriva - 250 km
Prevazilaženje prepreka:
- penjanje - 20 stepeni.
- nagib po stranama - 15 stepeni.
- jarak - 3 m
- zid - 0,9 m
- dubina gaženja (gaz) - 1.3 m

Slika 1: SLO "Objekat 815" na paradi u Moskvi 1966. godine:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Slika 2: SLO "15U59":

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[Kubovac]

*Raketa 8K96 mobilnog raketnog kompleksa srednjeg i dugog dometa 15P696- RT-15

Raketa RT-15 / 8K96:

Konstrukciono je dvostepena raketa na čvrsto gorivo. Upravljanje se vrši uz pomoć mlaznicama krutog potisnog raketnog motora (na oba stepena).
Sistem za upravljanje i vođenje je autonomni inercioni upravljački sistem sa žiroskopskom stabilizovanom platformom. Razvoj - SRI AP, glavni konstruktor - N. Piliugin. Sistem daljinskog upravljanja lansiranjem je razvijen pod vodstvom T. Sokolova.

Motori:
Razvoj motora oba stepena - CKB-7, glavni konstruktor P.A. Tiurin.

1.Stepen - Raketni motor na kruto gorivo sa četiri mlaznice, svaki zasebno upravljiv, sa ukupnim potiskom od 42 tone.
Tip goriva - čvrsti kompozitni PAL-17/7
Tip punjenja - monoblok, čvrsto pričvršćen za blok motora i napravljen inekcionim ubrizgavanjem mase goriva direktno u blok motora
Specifični impuls - 237/267 jedinica (na zemlji / u vazduhu)
Radno vreme - 60 sekundi

2. Stepen - Čvrsto pogonsko gorivo 15D28 / 15D92 sa 4 mlaznice, svaka zasebno upravljiva, sa ukupnim potiskom od 22.000 kg.
Tip goriva - čvrsti kompozitni PAL-17/7
Tip punjenja - monoblok, čvrsto pričvršćen za blok motora i napravljen ubrizgavanjem mase goriva direktno u blok motora
Specifični impuls - 271 jedinica (u vazduhu)
Radno vreme - 45 sekundi

TT karakteristike rakete 8K96:

- dužina - 11,93 m
- dužina 1. stepena - 4,74 m
- dužina 2. stepena - 6,77 m
- prečnik rakete - 1,49 m
- prečnik 1. stepena maks. - 1,9 m
- težina - 16000 kg
- domet - 2500 km
- kružna greška - oko 900 m

Vrste bojevih glava - monoblok nuklearna bojeva glava snage 1 Mt.

Slika 1: Raketa RT-15 u predlansirnom položaju
Slika 2: Raketa RT-15 (8K96) na paradi u Moskvi, 1967. godine

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[Kubovac]

*Organizaciona struktura kompleksa

Organizaciona struktura kompleksa - raketnog diviziona sastojala se od:

- 6 SLO 8U253 / 15U59 sa RT-15 raketama;

- pokretno komandno mesto, koje uključuje:
- vozilo za borbenu komandu i kontrolu 15N809 (šasija MAZ-543);
- mašina za pripremu pozicije 15V51 (šasija MAZ-543);
- dve dizel agregata-generatora 15N694 (šasija MAZ-543);
- centar za mobilne komunikacije "Relief" (3 vozila na šasiji MAZ-543 - "A", "B" i "B");
- kombi za osoblje;

Tehnička pozicija je uključivala:
- 15T79 - jedinica za utovar kontejnera;
- 15T81 - pretovarna jedinica;
- 15T84 - transportna jedinica;
- 15T21P - izotermna priključna mašina;
- Rutinski kontrolno-ispitni sistem za kontrolu sistema upravljanja i sistema za nišanjenje.

Slika 1: Deo sredstava pokretnog komandnog mesta na položaju:

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

[MOTORISTA]

[MOTORISTA]

[MOTORISTA]