Lahti L-39, protivtenkovska puška

[Rade]

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] Lahti L-39

Finci su započeli razvoj protivtenkovske puške tokom tridesetih godina, ali je razvoj bio opterećen kontroverzom da li koristiti metak kalibra 13 mm ili se prebaciti na veći i snažniji, kalibra 20 mm. Državna fabrika pušaka (fin. Valtion Kivääritehdas) je dobila ugovor koji je predviđao razvoj teškog mitraljeza kalibra 13 mm, koji bi imao ulogu protivoklopnog oružja. Poznati finski konstruktor streljačkog naoružanja, Ajmo Lahti (Aimo Lahti), započinje rad. Prvi protototip je proizveden 1938, pod oznakom protivtenkovski mitraljez 13mm L-35/36. Pešadijska verzija je bila montirana na tronožnom postolju, sa točkovima koji su se mogli demontirati. Tada su proizvedena i dva prototipa protivavionskih mitraljeza, kao i jedan prototip mitraljeza za ugradnju u oklopna vozila. Pešadijska verzija je težila 35 kg, dok je probojnost bila osrednja: 22 mm na daljini od 300 mm i 18 mm na daljini od 500 m. Testovi, koji su izvršeni u leto 1939, pokazali su da oružje nema adekvatnu probojnost, tako da nije došlo do serijske proizvodnje.

Razočarenje testovima je nateralo finske oružane snage da krenu sa razvojem protivtenkovskog oružja kalibra 20 mm; razvoj oružja u novom kalibru ponovo je poveren Lahtiju. Projektovanje oružja je započeto imajući u vidu novi metak 20×113mm, ali je nakon usvajanja serijske proizvodnje puške stigao zahtev za prekalibraciju na Soloturnov metak 20×138mmB, pravdajući se pojednostavljenjem nabavke municije. Probojnost protivtenkovske puške L-39 u kalibru 20 mm bila je slična probojnosti mitraljeza razvijanog u kalibru 13 mm, ali je efekat na cilju bio daleko bolji. Puška je bila poluautomatska, a hranila se okvirom kapaciteta pet metaka, sa uvodnikom sa gornje strane sanduka. Kao rezultat uspeha modela L-39, projekat mitraljeza kalibra 13 mm je 11. avgusta 1939. u potpunosti odbačen. Finska vojska je 6. septembra zatražila prebacivanje puške L-39 u serijsku proizvodnju.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] Detalj konstrukcije puške, izvor :antitank.co.uk

Finci su po izbijanju rata raspolagali samo sa dva prototipa, koja su uspešno korišćena tokom 1939. i 1940. godine. Van Finske, puške su nazivane Lahtijevom protivtenkovskom puškom, dok su je same jedinice finskih oružanih snaga nazivale puškom za slonove (fin. Norsupyssy). Zvanična oznaka puške je glasila 20 pst kiv/39. Serijska proizvodnja je započeta po završetku Zimskog rata, sa početnom porudžbinom od 410 primeraka. Nakon prve, usledile su još dve narudžbe, tako da je do 1944. serijski proizvedeno 1852 primeraka. Juna 1941, nakon obnavljanja sukoba sa Sovjetskim Savezom, protivtenkovske puške kalibra 20 mm su postale zastarele u smislu upotrebe u protivoklopnoj borbi. Crvena armija je u Finskoj koristila lako oklopljene tenkove T-26 i BT-7 u malom broju, tako da je protivtenkovska puška bila nemoćna pred tenkovima T-34 i KV. Slično kao i u drugim vojskama, puška je ostala u naoružanju, pošto je bila efikasna u dejstvu na druge ciljeve – bunkere i utvrđene vatrene tačke.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] Na položaju.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] Lahti u ulozi PVO.

Razvijeno je i posebno postolje za ugradnju automatske verzije puške, za gađanje ciljeva u vazdušnom prostoru, pre svega sovjetskih Il-2. Automatska verzija puške ponela je oznaku proizvođača L-39/44, dok je vojna oznaka bila 20 it kiv/39-44 (ilmatorjunta-kivääri:protivavionska puška). Finci su u automatsku verziju konvertovali ukupno 50 primeraka, a u ovoj verziji ih je proizvedeno još 170 komada. Time je ukupan broj proizvedenih primeraka iznosio 224 komada  L-39/44 i 2 076 komada u verziji L-39.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] Poređenje veličine, L-39 uz PKM. Izvor: antitank.co.uk