Giulio Cesare, bojni brod

[Rade]

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Giulio Cesare je jedan od tri bojna boda klase Conte di Cavour koji su izgrađeni pred Prvi svetski rat za italijansku ratnu mornaricu. Brod je službovao u oba svetska rata, da bi na kraju završio u Sovjetskom Savezu kao ratna reparacija. Sovjeti su ga koristili u obuci mornara, sve dok nije potonuo nakon eksplozije zaostale nemačke mine 1955. godine, uz gubitak od 608 članova posade.

Kobilica broda je položena 24. juna 1910. godine u đenovskom brodogradilištu. Porinuće je svečano obavljeno 15. oktobra 1911. da bi brod bio uveden u operativu 14. maja 1914. godine. Tokom Prvog svetskog rata, Giulio Cesare je komandni brod italijanske flote u južnom Jadranu. Nakon Prvog svetskog rata, brod pruža podršku tokom zauzimanja Krfa 1923. godine, da bi pet godina kasnije postao brod za obuku artiljeraca.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] Bojni brod Giulio Cesare nakon izgradnje

U periodu od 1933. do 1937. godine, u đenovskom brodogradilištu je izvršena rekonstrukcija broda. Nakon rekonstrukcije, maja 1939. učestvuje u napadu na Albaniju.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] Bojni brod Giulio Cesare nakon izvršene rekonstrukcije

U ranoj fazi Drugog svetskog rata, Giulio Cesare učestvuje u bici kod rta Stilo, zajedno sa bojnim brodom Conte di Cavour, kada se italijanski sastav sukobio sa glavnim delovima britanske Sredozemne flote. Bitka se završila bez pobednika, a Giulio Cesare je zadobio oštećenja pogonskog kompleksa i oplate. Popravke su potrajale do kraja avgusta, nakon čega je bilo par neuspešnih pokušaja presretanja britanskih konvoja.

U noći 11. novembra 1940, bojni brod Giulio Cesare i ostali italijanski bojni brodovi na vezu u luci Taranto, bivaju meta britanskog vazdušnog napada, koji je izveden sa 21 torpednim bombarderom Fairey Swordfish sa nosača aviona HMS Illustrious. Giulio Cesare je imao dosta sreće da se iz ovog napada provuče neoštećen, tako da je već 27. novembra 1940. mogao da učestvuje u bici kod rta Spartivento. Januara 1941. brod biva oštećen u napadu britanskih bombardera na Napulj, da bi već narednog meseca bio vraćen u stroj. Početkom februara je upućen u presretanje još jednog britanskog konvoja, za koji će se kasnije ispostaviti da se radi o britanskom sastavu koji je imao zadatak da napadne Đenovu. Kako god, ni ovog puta nije ostvaren borbeni kontakt.

Giulio Cesare učestvuje i u bici u zalivu Sirte, 17. decembra 1941, kada obezbeđuje zaštitu konvoja za Libiju. Početkom januara 1942. je na istom zadatku. Nakon toga, u Tarantu služi kao školski brod, a kasnije i u Puli. Nemačka podmornica U-596 neuspešno ga napada u Tarantskom zalivu početkom marta 1944.

Nakon italijanske kapitulacije, bojni brod Giulio Cesare plovi za Taranto, usput uspeva da uguši pobunu posade i da izbegne nemački napad iz vazduha. Na Malti je interniran 12. septembra, gde ostaje sve do 17. juna 1944, kada se vraća u Taranto, gde ostaje naredne četiri godine.

Nakon završetka rata, Giulio Cesare je pripao Sovjetskom Savezu na ime ratne reparacije. Brod je izbrisan iz pomorskog registra 15. decembra 1948. i predat Sovjetima u albanskoj luci Valona. Sovjeti mu daju ime Novorosijsk. U noći 28/29. oktobra 1955. dolazi do snažne eksplozije na sidrištu sevastopoljske luke, verovatno od nemačke mine zaostale iz Drugog svetskog rata. Prodor vode nije mogao biti zaustavljen, tako da je ubrzo došlo do prevrtanja broda; izgubljeno je 608 mornara.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] Bojni brod Novorosijsk u Sevastopolju, 1950. godine

Oko uzroka eksplozije i danas se vode polemike. Zvanični uzrok jeste magnetna mina RMH ili LMB, koje su položili Nemci tokom Drugog svetskog rata. Mina je verovatno aktivirana sidrenim lancem. Naknadnom pretragom lučke akvatorije otkriveno je još 32 mine, od kojih su neke nađene na svega 50 m od mesta eksplozije.

Novorosijsk je izbrisan iz pomorskog registra 24. februara 1956. Sa dna je podignut 4. maja 1957, nakon čega je izrezan u staro gvožđe.