[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Iako su američka mornarica i Marinski korpus usvojili taktiku bombardovanja iz obrušavanja još krajem dvadesetih godina, kopnena vojska to nije učinila sve do 1940, kada su vojni zvaničnici imali priliku da se uvere u upotrebnu vrednost tog tipa aviona u Španiji, a kasnije u Poljskoj i Francuskoj. Britanska komisija za nabavke je sredinom 1940. naručila 700 američkih obrušavajućih bombardera Vultee Model V-72, od kojih je 500 trebalo biti proizvedeno u fabrici Vultee, a još 200 licencno u kompaniji Northrop. Britanci su u specifikaciji tražili da avion bude naoružan sa četiri mitraljeza kalibra 7,7 mm u krilima, dva mitraljeza u zadnjem kokpitu, kao i nosivost od 680 kg bombi.
Najistaknutija odlika aviona V-72 bila je centralna sekcija krila sa znatnom napadnom ivicom krila koja se spajala sa spoljnim panelima koji su imali oštre izlazne ivice. Ostale karakteristične crte aviona su se odnosile na stajni trap, koji se uvlačio unazad, kao i rešetkaste vazdušne kočnice koje su se aktivirale prilikom obrušavanja tako što bi se izvlačile iz krila.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Konstrukcija kočnica za obrušavanjePrvi predserijski avion je poleteo marta 1941, kada dobija oznaku Vengeance, koju će kasnije usvojiti i Britansko kraljevsko vazduhoplovstvo. Britanci su prvobitnu narudžbu juna 1941. proširili za još 600 aviona, koji će poneti armijsku oznaku A-31.
Tokom 1942, dok je isporuka RAF-u još uvek bila u toku, 122 „britanskih“ A-31 je prebačeno u sastav američkog armijskog ratnog vazduhoplovstva. Jedan XA-31A je juna 1942. uveden u armijsko ratno vazduhoplovstvo kao test platforma za motor, a još pet aviona A-31 je modifikovano za potrebe testiranja, pri čemu su poneli oznaku YA-31C. Nakon evaluacije koja je izvršena sredinom 1942, piloti armijskog ratnog vazduhoplovstva preporučuju povećanje napadnog ugla krila, kao i da se naoružanje aviona prilagodi američkom standardu naoružavanja letelica. Nakon uvođenja predloženih izmena, avion dobija oznaku A-35A. Nakon njega je ubrzo usledio model A-35B, sa snažnijim motorom i većom nosivošću. Od septembra 1942. do juna 1944, armijsko ratno vazduhoplovstvo je u naoružanje svojih jedinica uvelo 99 aviona A-35A i 224 aviona modela A-35B.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Vultee A-31 Vengeance [ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Vultee A-35 VengeanceAmerikanci su tokom 1942. avionima A-31 prvo naoružali tri nove grupe lakih bombardera koje su formirali radi izvršenja zadataka bombardovanja iz obrušavanja, da bi 1943. naoružali još četiri grupe, ovog puta avionima A-35A i A-35B. Međutim, do kraja 1943, dok je još uvek trajala obuka jedinica, američka kopnena vojska je donela odluku da se avioni A-31 i A-35 ne koriste u borbi, već da se za te zadatke jedinice naoružaju jednosedima, lovcima bombarderima P-47 ili obrušavajućim bombarderima A-36. Nakon te odluke, avioni A-31 i A-35 su povučeni iz jedinica prve linije i korišćeni za druge zadatke.
Od 1205 aviona, koliko je isporučeno Britancima, oznaka Vengeance I, IA , II (A-31), III (A-35A) i IV (A-35B), četiri eskadrile su upotrebljene u borbenim dejstvima u Burmi. 342 aviona Vengeance je prebačeno u sastav Kraljevskog australijskog ratnog vazduhoplovstva (RAAF), gde su od juna 1943. do marta 1944. učestvovali u napadima na japanske položaje u jugozapadnom Pacifiku. Nakon povlačenja iz jedinica prve linije, ovi avioni su korišćeni za vuču meta i ostale, opšte, zadatke. Amerikanci su krajem 1943. 29 aviona A-35B predali brazilskom RV, a oko 50 aviona Slobodnoj Francuskoj.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
| TT karakteristike (Vengenace I) |
| Posada |
2 člana |
| Dužina |
12,2 m |
| Raspon krila |
14,63 m |
| Visina |
4,67 m |
| Površina krila |
30,84 m2 |
| Masa praznog aviona |
4411 kg |
| Maksimalna poletna masa |
6486 kg |
| Pogon |
radijalni vazduhom hlađeni 14-cilindrični motor Wright R-2600-A5B-5 Twin Cyclone, snage 1600 KS |
| Maksimalna brzina |
443 km/č |
| Krstareća brzina |
378 km/č |
| Dolet |
2253 km |
| Plafon leta |
6860 m |
| Naoružanje |
4 x 7,6 mm Browning u krilima
2 x 7,6 mm u zadnjem kokpitu
2 x 230 kg bombi u unutrašnjem spremištu
2 x 110 kg bombi pod krilima |
