[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Nije poznato kako je italijanska mornarica, sa minimalnim obavezama van Mediterana, mogla opravdati ulaganja u okeanske podmornice. Italijanska trgovačka mornarica, koja je bila prilično velika, nije se mogla štititi italijanskom flotom površinskih ratnih brodova, jer je ona bila projektovana sa malom autonomijom plovljenja, tako da je odbrana trgovačkih ruta bila van zadataka italijanske mornarice kao takve, čak i protiv prvog suseda, Francuske. Uprkos tome, kobilice za gradnju četiri podmornice klase Cagni položene su tokom septembra i oktobra 1939. godine. Kako su ove podmornice bile namenjene za vođenje rata protiv komercijalnih brodova daleko od baze, možemo zaključiti da je Italija, još uvek van ratih dejstava, već videla i pripremala se za svoje buduće angažovanje protiv pomorskih sila.
Podmornice klase Cagni su bile najveće napadne podmornice ikada izgrađene za potrebe italijanske ratne mornarice i, što je interesantno, bile su naoružane torpedima kalibra 450 mm. Ova torpeda su bila duža od standardnih torpeda tog kalibra, što im je dozvoljavalo da ponesu bojevu glavu sa 200 kg eksploziva umesto uobičajene sa 110 kg. Bila su lakša za nekih 270 kg od torpeda kalibra 533 mm. Kako su torpeda bila namenjena za uništavanje teretnih brodova, cenjena su kao prihvatljiva za naoružavanje ovih podmornica. Dobra strana te odluke bila je mogućnost krcanja 36 torpeda. Sama podmornica je imala 14 torpednih cevi – 8 pramčanih i 6 krmenih, što je davalo dobru osnovu za izvršenje uspešnih napada na trgovačko brodovlje neprijatelja.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Na nesreću po italijanske planove, rat na Mediteranu je zahtevao držanje otvorenim vitalnih ruta za snabdevanje Severne Afrike. Nakon teških gubitaka površinskih brodova, mornarica je užurbano uvela podmornice u operativu. Rezultati su bili, blago rečeno – razočaravajući. Tri od četiri podmornice su potopljene nakon svega 15 patrolnih vožnji. Od potapanja prve do potapanja treće podmornice proteklo je svega tri meseca. Najbolje se pokazala podmornica Ammiraglio Cagui, koja je potopila nešto manje od 10 000 BRT brodovlja u dve duge patrolne vožnje.
|
Ime
|
Porinuta
|
Sudbina
|
| Ammiraglio Cagni |
20. jula 1940. |
predala se Saveznicima kod Durbana, septembra 1943. |
| Ammiraglio Caracciolo |
16. oktobra 1940. |
potopljena nakon oštećenja koja joj je naneo HMS Ferndale, 11. decembra 1941. |
| Ammiraglio Millo |
31. avgusta 1940. |
potopljena od strane podmornice HMS Ultimatum, 14. marta 1942. |
| Ammiraglio Saint-Bon |
6. juna 1940. |
potopljena od strane podmornice HMS Upholder, 5. januara 1942. |
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
| TT karakteristike |
Cagni |
| Deplasman |
1680 t površinski
2170 podvodni |
| Dužina |
87,90 m |
| Širina |
7,76 m |
| Gaz |
5,72 m |
| Pogonska grupa |
dizel motori snage 4370 KS i elektromotori snage 1800 KS |
| Brzina plovljenja |
12 čv u površinskoj vožnji
8,5 čv u podvodnoj vožnji |
| Daljina plovljenja |
12 425 milja u površinskoj vožnji brzinom od 12 čv
124 milja u podvodnoj vožnji brzinom od 3,5 čv |
| Posada |
82 članova |
| Naoružanje |
2 x 100 mm
4 x 13,2 mm
14 TC 450 mm |
