[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Comandante Cappellini, italijanska podmornica klase Marcello, moderne klase podmornica deplasmana 1060 tona, naoružana sa osam torpeda kalibra 533mm, kao i dva topa kalibra 100 mm i četiri mitraljeza Breda kalibra 13,2 mm. U klasi Marcello izgrađeno je devet podmornica, da bi kasnije bile izgrađene još dve koje se takođe smatraju podmornicama ove klase, iako imaju određenih razlika. Comandante Cappellini je izgrađena u drugoj seriji i razlikovala se po tome što je imala ugrađene dizel motore Fiat.
Podmornica je bazirala u Bordou i odatle je, zahvaljujući svojoj autonomiji, izvela nekoliko patrolnih vožnji na Atlantskom okeanu, uspevši da ošteti ili potopi pet savezničkih brodova ukupne tonaže 31 000 BRT. Od njih pet, četiri je potopila upotrebom topova. Interesantno je napomenuti da je spasila četiri posade savezničkih brodova koje je potopila, odnosno sve sem posade petog broda, kada je bila primorana da zaroni kako ne bi rizikovala da je unište britanski hidroavioni. Ukrcane članove posade teretnih brodova je prevozila na Azorska ostrva gde ih je oslobađala.
Septembra 1942. učestvuje u spašavanju preživelih italijanskih ratnih zarobljenika sa RMS Laconia. Tokom 1943. godine, nakon gubitka četiri podmornice ove klase, Italijani postaju svesni da ova klasa podmornica nije više prikladna za izvršavanje napadnih operacija. Stoga, iniciraju pregovore sa Nemcima o razmeni podmornica klase Type VII za italijanske podmornice većih gabarita koje bi se mogle preurediti u teretne-transportne podmornice. Pada i dogovor: Nemci će dati Italijanima sedam novih podmornica klase Type VIIS za sedam italijanskih podmornica. Italijanske podmornice su jednostavno bile gabaritnije i kao takve prikladnije za rekonstrukciju u teretne podmornice. Od sedam italijanskih podmornica, na svega pet je izvršena konverzija. Ova rekonstrukcija se odvijala u potpunosti pod nemačkim rukovodstvom; podmornice su dobile nemačka imena, ali su posade ostale italijanske. Podmornice su sada mogle da ukrcaju 160 tona tereta, što je plovnost sa 20-25 % smanjilo na svega 3,5 -6%; od naoružanja je zadržano samo defanzivno naoružanje – mitraljezi.
Podmornica Cappellini, sada Aquila III, isplovila je 11. maja 1943. za Japan, sa tovarom od oko 95 tona, među kojim se nalazila municija, aluminijum u polugama, čelik, rezervni delovi… Kako je ukrcala više dizel goriva od propisanog, plovnost joj je bila vrlo mala. Prilikom isplovljenja iz luke, iz vode joj je virio samo pramac i komandni toranj. Uspevši da izbegne napade iz vazduha, podmornica 9. jula 1943. uplovljava u Sabang. Prema dostupnim izveštajima, podmornica je u luku uplovila sa rezervama goriva na izmaku. Narednog dana, podmornica je prebazirala u Singapur. Za povratak u Evropu bila je spremna 25. avgusta, ali je nemačka komanda odlučila da je zadrži u Singapuru, kako bi se vratila zajedno sa podmornicom Giuliani. U jutro 9. septembra, stigle su novosti o kapitulaciji Italije, nakon čega su Japanci preuzeli komandu nad podmornicom, čime se završava njena upotreba pod italijanskom zastavom. Posada će završiti u zarobljeničkom logoru. Kasnije će dobar deo posade odlučiti da nastavi da se bori na strani Nemaca, tako da dolazi do formiranja mešovite italijansko-nemačke posade. Podmornica je 10. septembra uvrštena u flotnu listu nemačke ratne mornarice, kada dobija oznaku UIT-24. Tokom plovidbe pod nemačkom zastavom, podmornica je izvršila šest vožnji, deo kao član 12. podmorničke flotile (Bordo), a deo u sastavu 33. podmorničke flotile (Flensburg).
Nakon kapitulacije Nemačke, podmornica ulazi u sastav japanske carske mornarice, gde dobija oznaku I-503. U sastavu japanske carske mornarice će ostati do kraja rata. Po kapitulaciji Japana, podmornica pada u ruke Amerikanaca, koji je potapaju 16. aprila 1946. godine kod Kobea.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
| TT karakteristike |
|
| Deplasman |
1060 t površinski
1334 t podvodni |
| Dužina preko svega |
73 m |
| Širina |
7,19 m |
| Gaz |
5,1 m |
| Pogonska grupa |
dizel-električni
2 x FIAT dizelmotora, snage 3600 KS
2 x CRDA elektromotora, snage 1100 KS |
| Brzina plovljenja |
17,4 čv u površinskoj vožnji
8 čv u podvodnoj vožnji |
| Posada |
58 članova |
| Dubina ronjenja |
100 m |
| Naoružanje |
8 h 533 mm (4 pramčane, 4 krmene torpedne cevi)
2 x 100 mm
4 x 13,2 mm |
| Autonomija |
2500 M brzinom od 17 čv u površinskoj vožnji
7500 M brzinom od 8 čv u površinskoj vožnji
8 M brzinom od 8 čv u podvodnoj vožnji
20 M brzinom od 3 čv u podvodnoj vožnji |
