Vorošilov, laka krstarica

[Rade]

Vorošilov, sovjetska laka krstarica klase Kirov (Projekt 26), u operativnoj upotrebi tokom i nakon Drugog svetskog rata. Nije učestvovala u pomorskim bojevima, ali je uspešno korišćena na zadacima pružanja vatrene podrške jedinicama na kopnu. Izrezana je u staro gvožđe 1973. godine.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]

Opis

Trup krstarice bio je dug 191,3 a širok 17,66 metara. Standardni deplasman je iznosio 7890 t, dok je puni deplasman iznosio 9436 tona. Dve parne turbine su se pokazale snažnijim nego što se procenjivalo, tako da su sa 122 500 KS obezbeđivale krstarici maksimalnu brzinu plovljenja od 37 čvorova, bez obzira što je imala veći standardni deplasman od projektovanog.

Naoružanje je bilo identično naoružanju lake krstarice Kirov i sastojalo se od devet topova kalibra 180 mm u tri trocevne kupole, po šest topova kalibra 45 i 100 mm, četiri mitraljeza DK kalibra 12,7 mm i šest torpednih cevi kalibra 533 mm.

Ratne modifikacije

Vorošilov je izbijanje Drugog svetskog rata dočekao bez radara, da bi tek 1944. dobio britanske radare iz Lend-Lease programa. Tako je jedan radar Type 284 i dva Type 285 bili korišćeni za upravljanje vatrom baterija primarne artiljerije, jedan Type 291 za praćenje vazdušne situacije, dok se vatrom protivavionskih topova upravljalo putem dva radara Type 282.

Operativna upotreba

Iako je krstarica bila porinuta 28. juna 1937, radovi na opremanju broda su zbog čekanja na pogonski kompleks trajali do 20. juna 1940. Nakon što je Nemačka napala Sovjetski Savez, krstarica Vorošilov 26. juna 1941. učestvuje u združenom napadu sovjetskih pomorskih i vazdušnih snaga na rumunsku luku Konstancu, kada zadobija i oštećenja od aktiviranja mine iz odbrambenog minskog polja koje su postavili Rumuni radi zaštite luke. Tri meseca nakon prve akcije dejstvuje po nemačkim i rumunskim jedinicama koje su napredovale ka Odesi; tom prilikom je ispalila 148 projektila kalibra 180 mm. Nakon toga biva prebačena u Novorosijsk, gde zadobija oštećenje u nemačkom vazdušnom napadu na luku. Naime, nemačke Štuke su pogodile krstaricu sa dve bombe, od kojih je jedna izazvala požar, koji je ugrađen prodorom vode nastalim dejstvom druge bombe. Krstarica je morala biti otegljena u Poti radi popravke, koje su potrajale do februara 1942. Mesec dana nakon izvršenih popravki, krstarica Vorošilov biva angažovana radi dejstva po neprijateljskim položajima u blizini Feodosije. Položaji su gađani u dva navrata, 19. marta i 3. aprila, ali krstarica biva oštećena dejstvom nemačkih bombardera Ju-88, nakon čega odlazi u Batumi na manje popravke.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] Krstarica Vorošilov u Sevastopolju

Nakon izvršenih popravki, krstarica Vorošilov 8. i 11. maja pruža atrenu podršku sovjetskim jedinicama oko Kerča i Tamanskog poluostrva. Jedna od turbina se krajem maja pokvarila, dok je krstarica bila na zadatku prevoženja 9. brigade mornaričke pešadije iz Batumija za Sevastopolj, nakon čega odlazi van stroja do 24. jula 1942.

Prvog dana decembra 1942, dok se nalazila na zadatku bombardovanja Zmijskog ostrva, zajedno sa razaračem Soobraziteljni, krstarica je naišla na minu, ali je uspela da na sopstveni pogon dođe do luke Poti. Tokom kratkog bombardovanja, krstarica je uspela da ispali 46 projektila kalibra 180 mm i 57 projektila kalibra 100 mm; uspela je da pogodi radio stanicu, objekte za smeštaj ljudstva i svetionik, ali nije uspela da nanese značajnije gubitke. Dva minska baraža koja su štitila ostrvo bili su položeni u noći 29/30. oktobra i 5. novembra 1942. od strane rumunskih minopolagača Amiral Murgescu i Dacia, zajedno sa rumunskim razaračima Regina Maria i Regele Ferdinand.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] Krstarica Vorošilov u Batumiju, 1942. godina

Nakon povratka u operativu, krstarica Vorošilov krajem januara 1943. sa 240 projektila kalibra 180 mm podržava sovjetske snage u iskrcavanju iza nemačkih linija tokom bitke za Kavkaz. Sredinom februara biva prebazirana iz Potija u Batumi.

Mađutim, nakon gubitka tri sovjetska razarača koji su dejstvovali po nemačkim snagama u povlačenju sa Tamanskog mostobrana 6. oktobra 1943, krstarica Vorošilov je povučena iz aktivnih borbenih dejstava. Ovaj gubitak je naterao Staljina da zabrani angažovanje velikih pomorskih jedinica bez njegove izričite dozvole. Krstarica je 18. avgusta 1944. prebazirala u Novorosijsk, a 5. novembra iste godine u Sevastopolj. Osmog jula 1945. biva odlikovana Ordenom Crvene zastave.

Prilikom modernizacije broda, koja je započeta aprila 1954. godine, rukovodstvo sovjetske Ratne mornarice donosi zaključak da nije rentabilno modernizovati krstaricu Vorošilov, te da ju je moguće rekonstruisati u brod za ispitivanje raketnog naoružanja. Brod dobija oznaku Projekt 33; svo naoružanje je uklonjeno, izmenjeni su nadgrađe i jarboli. U operativu je uvedena 31. decembra 1965, pod oznakom OS-24. Nakon upotrebe u procesu ispitivanja raketnog naoružanja, OS-24 6. oktobra 1972. biva rekonstruisan u hulk za smeštaj ljudstva, kada dobija oznaku PKZ-19. Početkom marta naredne godine brod je prodat u staro gvožđe. Jedan propeler i sidro su sačuvani kao eksponati u Sevastopolju.

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] Krstarica Vorošilov kao OS-24

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] Krstarica Vorošilov kao OS-24

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] PKZ-19

[ Attachment: You are not allowed to view attachments ] PKZ-19