[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Laka krstarica KumaPrve dve lake krstarice, deplasmana 5500 tona, nazvane Kuma i Tama, naručene su 1917. Kako su bile prve krstarice deplasmana 5500 tona, bile su označavane i kao Model I 5500 tona. Sledeće tri krstarice deplasmana 5500 tona su naručene godinu dana kasnije. Sama klasa krstarica je projektovana u vreme izgradnje krstarica klase Tenryu. Pomak sa broda deplasmana 3000 na deplasman od 5500 tona je omogućio ugradnju boljih rešenja. Kako bi se otklonio jedan od nedostataka klase Tenryu, klasa Kuma je imala duži trup i snažniju pogonsku grupu, čime se nameravala postići maksimalna brzina plovljenja od 36 čvorova, koja je bila neophodna da bi se brod koristio uz nove razarače. Viša paluba je značila i veći komfor posade.
Kao i krstarice klase Tenryu, krstarice klase Kuma su imali komandni most lagane konstrukcije, iza koga se nalazio tronožni jarbol sa platformom za upravljanje vatrom i dva reflektora. Na krmi se nalazilo i malo nadgrađe.
Poslednji brod iz klase, krstarica Kiso je izgrađena sa poletnom platformom dužine devet metara, smeštenom iznad prve dve artiljerijske kupole. Platforma je 1922. uklonjena, ali je nadgrađe zadržalo oblik hangara. Oklopna zaštita se i dalje svodila na zaštitu od artiljerijskih projektila kalibra 4 inča (101 mm).
Projektovana brzina plovljenja broda je iznosila 36 čvorova, za šta je bilo potrebno obezbediti pogon snage 90 000 KS. Upotrebljeno je četiri osovinskih vodova, koji su pogonjeni sa 4 gasne turbine snage po 22 500 KS. Para je dolazila iz dvanaest kotlova, među kojima i mali broj kombinovanih kotlova (sa pogonom i na čvrsto i na tečno gorivo).
Baterija glavne artiljerije na prvoj klasi krstarica deplasmana 5500 tona je brojala sedam jednocevnih topova kalibra 140 mm. Dva topa su se nalazila na pramcu, po jedan na bokovima i tri na krmi broda; to je značilo da je šest topova moglo da otvara vatru preko boka broda. Ovakav raspored topova glavne artiljerije postaće standard i kod naredne dve klase krstarica deplasmana 5500 tona. Upravljanje vatrom je vršeno pomoću direktora ugrađenog na vrhu pramčanog jarbola i daljinomerima dugim 2,4 m, ugrađenim između drugog i trećeg dimnjaka. Protivavionsko naoružanje je bilo ograničeno na svega dva jednocevna topa kalibra 80 mm i dva mitraljeza kalibra 6,5 mm. Od torpednog naoružanja, krstarica je raspolagala sa osam torpednih cevi kalibra 533 mm, ugrađenih u okviru dva četvorocevna torpedna aparata. Prvi torpedni aparat se nalazio iza pramčanog nadgrađa, dok se drugi nalazio iza trećeg dimnjaka. Kako torpedni aparati nisu bili ugrađeni u uzdužnici broda, samo je po jedan mogao da gađa preko boka broda.
Počevši od 1931, na krstaricama Kuma i Tama je ugrađen katapult za lansiranje hidroaviona, obično Kavanišijevog modela E7K1. Katapult se nalazio između artiljerijskih kupola broj 5 i 6.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Laka krstarica Oi, 1923. godineKrstarice će od 1933. dobijati modifikovana nadgrađa, pri čemu će platnene stranice komandnog mosta biti zamenjene metalnim, kao i toranj za ugradnju daljinomera iza komandnog mosta. Krstarica Kiso će na prva dva dimnjaka dobiti poklopce kao zaštitu od kiše, što će joj dati jedinstven izgled.
Topovi Type 3 kalibra 80 mm su 1941. zamenjeni dvocevnim topovima Type 96 kalibra 25 mm, dok su mitraljezi kalibra 6,5 mm zamenjeni kalibrom 7,7 mm. Sve krstarice klase Kuma, njih pet, tokom rata na Pacifiku su podvrgnuti postepenim modernizacijama. Modifikacije su se razlikovale od broda do broda, ali su se uglavnom sastojale od uklanjanja katapulta za avione i najmanje jedne kupole kalibra 140 mm, kao i zamene sa dvocevnim ili trocevnim protivavionskim topom kalibra 26 mm. U periodu 1943-44, Kiso i Tama će dobiti dvocevnu kupolu sa topovima kalibra 127 mm, dok će samo Kiso, Tama i Kitakami dobiti radar.
Avgusta 1941, krstarice Ōi, Kitakami i Kisosu podvrgnute konverziji u torpedne krstarice, a u cilju formiranja specijalne plovne jedincie torpednih brodova. Kako nije bilo dovoljno četvorocevnih torpednih aparata, konverzija je izvršena samo na prva dva broda. Konverzija je rađena tako da su uklonjene krmene artiljerijske kupole i na njihovo mesto ugrađeni torpedni aparati. Deset ugrađenih torpednih aparata po brodu, po pet na svakom brodu, činilo je da jedan brod može u napadu lansirati do 40 torpeda. Ove krstarice će u avgustu naredne godine biti modifikovane u brze transportne brodove; torpedni aparati će biti demontirani, kako bi se napravilo mesto za iskrcna sredstva Daihatsu, šine za dubinske bombe i dva trocevna protivavionska topa.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Probno lanciranje jahaćeg torpeda sa palube lake krstarice KitakamiNakon što će 1944. pretrpeti oštećenja, krstarica Kitakami će biti konvertovana u brod nosač jahaćih torpeda. Svo brodsko naoružanje će biti demontirano i zamenjeno sa dva jednocevna topa kalibra 127 mm (na pramcu i krmi), 67 protivavionskih topova kalibra 25 mm (12 trocevnih i 31 jednocevni), dva bacača dubinskih bombi i osam jahaćih torpeda Model 1 Kaiten. Promenama u mašinskom prostoru (uklanjanje dela turbina), brzina plovljenja je redukovana na 23 čvorova.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Šema lake krstarice Tama, stanje iz 1940.
| TT karakteristike |
|
| Tip |
laka krstarica |
| Deplasman |
5500 t standardni
5832 t puni |
| Dužina preko svega |
162,1 m |
| Širina |
14,2 m |
| Gaz |
4,8 m |
| Pogonska grupa |
4 osovinska voda, 4 turbine Gihon, 12 Kampon kotlova
90 000 KS |
| Brzina plovljenja |
36 čv |
| Daljina plovljenja |
9000 M brzinom od 10 čv |
| Posada |
450 članova |
| Naoružanje |
7 x 140 mm
2 x 80 mm
2 x 6,5 mm
8 x TC 533 mm
48 mina |
| Oklopna zaštita |
pojas 60 mm
paluba 30 mm |
| Sudbina brodova klase |
Kuma, potopljena 10. marta 1944.
Tama, potopljena 25. oktobra 1944.
Kitakami, izrezana u staro gvožđe 1946-47.
Oi, potopljena 10. septembra 1944.
Kiso, potopljena 13. novembra 1944. |
