[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Konačni izgled nosača aviona HMS Furious, 1935-36.Kobilica za nosač aviona HMS Furious je položena 15. juna 1915. u brodogradilištu Armstrong Whitworth, u Njukastlu. U stvari, kobilica je polagana za jedan od tri bojna krstaša, projektovana kao podrška Prvom lordu Admiraliteta, lordu Džonu Fišeru u njegovom ambicioznom „Baltičkom projektu“. Građen da bude brzi brod, Furious je imao mali gaz, bio je lako oklopljen i njegovo jedino naoružanje je bio par topova kalibra 460 mm i jedanaest topova kalibra 140 mm.
Želja za brzim uvođenjem u operativu broda sposobnog da lansira avione učinio je da svi prepoznaju taj brod u delom završenom bojnom krstašu Furious. Početkom 1917, Furious se nalazio u procesu opremanja i bio je skoro završen, kada je započela konverzija u nosač aviona. Prva faza je podrazumevala uklanjanje nadgrađa broda, ispod kog je trebalo izraditi hangare i radionice. Bilo je dovoljno prostora, u početku, za deset aviona koji bi se podizali na letnu palubu pomoću dva krana.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
HMS Furious nakon izlaska iz brodogradilišta. Uočava se samo pramčana letna palubaPrvi avioni koji su poleteli sa ovog nosača bili su avioni Sopwith Baby. Na nosač asu vraćani nakon što bi sleteli u neposrednoj blizini nosača. Takav način letenja je već bio poznat; Britancima je bio potreban nosač na koji će avioni moći da sleću. Sredinom jula 1917, tri aviona tipa Sopwith Pup su isporučena na nosač kako bi bili korišćeni za ispitivanja. Tokom ispitivanja sletanja na letnu palubu, izvedeno je i prvo (u svetu) sletanje na letnu palubu, izvedeno 2. avgusta. Pilot Edwin Harris Dunning nije imao baš previše vremena za radovanje, jer se prilikom sledećeg sletanja, pet dana kasnije, zbog kvara na motoru prevalio preko ivice letne palube i udavio. Kao rezultat, HMS Furious je vraćen na dalje modifikacije.
Krmena kupola je uklonjena, i na tom mestu je izrađena druga letna paluba dužine 300 stopa. Ispod ove palube su izrađeni veći hangari i radionice. Umesto kranova, i krmenog i pramčanog, ugrađeni su hidraulični liftovi. Pramčana i krmena letna paluba su povezane uzanim prelazima, dovoljno širokim da se može prebaciti avion. Novi testovi, izvođeni od 15. marta 1918, nisu bili ohrabrujući. Zadnja paluba je, zbog turbulencija izazvanih nadgrađen broda, kombinovano sa vrelim gasovima iz brodskog dimnjaka, bila neupotrebljiva za sletanje. Izvedeno je svega nekoliko sletanja na krmenu letnu palubu.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Spoj dve letne palube, pramčane i krmene.Ovaj hendikep nije sprečio nosač aviona HMS Furious da uzme učešće u napadu na nemačke snage 19. jula 1918. Ponevši sedam aviona Sopwith Camel na pramčanoj letnoj palubi, izvršio je napad njima na bazu nemačke carske mornarice u u kojoj su se nalazili vazdušni brodovi – cepelini. Ovaj napad se smatra prvim napadom aviona sa nosača u istoriji.
U periodu od juna 1921. do septembra 1925. Furious je preživeo još jednu konverziju, daleko dramatičniju, kada je spoljni izgled promenjen do neprepoznatljivosti. Brod ostaje bez kompletnog nadgrađa i dimnjaka. Pramčana i krmena letna paluba su zadržane, ali su spojene u jednu celinu. Tako rekonstruisan nosač aviona, nakon uspešnih ispitivanja, sredinom tridesetih godina ulazi u sastav Domovinske flote. Nakon što je jedno vreme služio za obuku, na HMS Furious se septembra 1938, tokom Minhenske krize, ukrcavaju 801, 821. i 822. eskadrila. Neposredno pred Drugi svetski rat izvršen je remont. U toku ovog remonta, nosač dobija malo ostrvo na desnoj strani letne palube, a naoružanje je nešto ojačano.
Nakon gubitka nosača aviona HMS Courageous, nosač aviona Furious, oktobra 1939. biva ponovo pridodat Domovinskoj floti. Učestvuje u svojojj prvoj akciji, Norveškoj kampanji aprila 1940, sa avionima tipa Swordfish iz 816. i 818. eskadrile. Tokom ovog perioda nije imao lovačku zaštitu, te se za odbranu od napada iz vazduha morao pouzdati u 12 topova kalibra 101 mm i 24 topova kalibra 40 mm. Od novembra 1940, HMS Furious izvršava zadatak prevoženja aviona; počevši sa 55 aviona Hurricane, spakovanih u sanduke, koje je trebalo prevesti do severne Afrike. Na nosač je ukrcano šest aviona B-24 Skua, koji su predstavljali lovačku zaštitu broda. Od aprila 1941, destinacija za prevoz aviona postaje Gibraltar, odakle su Harikeni prebacivani na nosač aviona HMS Ark Royal. Najveća isporuka je bila slanje 64 aviona Hurricane i 9 aviona Swordfish iz sastava 816. eskadrile za Mediteran, juna 1941. Mesec dana kasnije, HMS Furious krca avione Fulmar i Sea Hurricane iz 800. eskadrile, avione Swordfish iz 812. eskadrile i Albacore iz sastava 817. eskadrile. Zajedno sa nosačem HMS Victorious, parom krstarice i šest razarača, isplovljava sa namerom da napadne neprijateljske brodove u norveškim i finskim vodama. Kraj avgusta, HMS Furious dočekuje ponovo na zadatku transporta aviona za Gibraltar. Nakon što je prevezao 49 Harikena, HMS Furious odlazi za Filadelfiju na remont.
Nakon remonta, HMS Furious učestvuje u velikoj operaciji Pedestal, sa ukrcanih 38 Spitfajera. Svi avioni su poslati za Maltu, čim im je ostrvo došlo u dolet. Na povratku za Gibraltar, ukrcano je još 32 Spitfajera, koji su takođe uspešno prosleđeni za Maltu. Nakon toga, HMS Furious se vratio u britanske vode, odakle biva angažovan u operaciji Torch. Za potrebe ove operacije krca 12 aviona Seafire iz sastava 801. i 807. eskadrile, kao i devet aviona Albacore iz 822. eskadrile. Zadatak aviona sa HMS Furious bio je da štite plovni sastav tokom izvođenja operacije.
Nakon operacije Torch, HMS Furious se vraća u sastav Domovinske flote, gde učestvuje u nekoliko operacija duž norveške obale, a početkom 1944. se angažuje na pratnji konvoja za Sovjetski Savez. Aprila 1944. učestvuje u jednom od napada na nemački bojni brod Tirpic. Sa ukrcanim avionima tipa Seafire i Barracuda, napada Tirpic 3. aprila. Bojni brod je bio toliko oštećen da je morao provesti još tri meseca u luci. Tirpic je ponovo bio u centru pažnje tokom operacije Mascot u julu, kao i operacije Goodwood. Za potrebe učešća u operaciji Mascot, HMS Furious dobija drvenu rampu koja je pomagala teško opterećenim avionima Barracuda da polete sa nosača.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
Barracuda poleće u napad na nemački bojni brod TirpitzNosača aviona HMS Furious biva povučen u rezervu 15. septembra 1944. Aprila 1945. je završena njegova karijera, koja se smatra jednom od najbogatijih karijera britanskih nosača aviona tokom Drugog svetskog rata. Pre nego je 23. januara 1948. prodat u staro gvožđe, HMS Furious je služio za ispitivanja efekata vazdušne eksplozije na ratne brodove. Konačno je izrezan i prestao da postoji 22. juna 1948. godine.
[ Attachment: You are not allowed to view attachments ]
| TT karakteristike |
HMS Furious |
| Klasa i tip |
bojni krstaš klase Courageous |
| Deplasman |
19 826 t normalni
23 257 t puni |
| Dužina preko svega |
239,8 m |
| Širina |
26,8 m |
| Gaz |
7,6 m |
| Pogonska grupa |
4 osovinska voda, 4 parne turbine, 90 000 KS |
| Brzina plovljenja |
31,5 čv |
| Posada |
737 članova |
| Oklopna zaštita |
pojas 51-76 mm
palube 19-76 mm
barbete 76-178 mm
kupole 178-229 mm
komandni most 254 mm |
| Naoružanje |
2 x 460 mm
11 x 140 mm
2 x 76,2 mm
2 x TC kalibra 533 mm (podvodne) |
| Avio komponenta |
36 aviona |
